Δεν είναι λίγες πλέον οι φορές, που οι Agnostic Front έχουν εμφανιστεί στη χώρα μας. Έξι χρόνια όμως από την τελευταία εμφάνιση τους στην Αθήνα είναι πολλά, για να μην κατακλύσει το σκληροπυρηνικό κοινό τους το Αn Club. Oι θρύλοι του ΝY hardcore θα επέστρεφαν λοιπόν στον τόπο του (αρχικού) εγκλήματος και ο κόσμος θα συνέρρεε στο υπόγειο της Σολωμού, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του, ότι μπορεί και να μην του παρουσιαστεί στο μέλλον η ευκαιρία να τους ξαναδεί. Μην ξεχνάμε ότι ο Roger Miret πέρασε πρόσφατα σοβαρές περιπέτειες με την υγεία του, ενώ και ο Vinnie Stigma πλησιάζει τα 70.
Τα παραπάνω βέβαια δεν εμπόδισαν το συγκρότημα να δώσει μια ακόμα φοβερή συναυλία, διανθισμένη από δυνατά sing alongs και μπόλικη κλωτσοπατινάδα. Ήδη από τις πρώτες νότες του instrumental intro “AF Stomp” τα πράγματα σοβάρεψαν, ενώ οι υπερηχητικές κιθάρες του “Eliminator” έδωσαν το σύνθημα για να ξεκινήσει ο χαμός από κάτω. Η συνέχεια με το “Dead To Me” εξίσου δυναμική, ενώ το τραγούδι του κόσμου στα “A Mi Manera”, “My Life, My Way” και “Old New York” ακουγόταν καθαρά και στο πεζοδρόμιο της Σολωμού.
Η βουτιά στο ένδοξο παρελθόν με αρκετές επιλογές από “United Blood” και “Victim In Pain” δεν άφησε κανένα ασυγκίνητο και πολύς κόσμος χάρηκε που απόλαυσε ωμούς hardcore δυναμίτες όπως τα “Friend Or Foe” ή “Your Mistake” ανάμεσα σε πιο σύγχρονους ύνους, όπως το φτιαγμένο για επικά sing alongs “For My Family”.
Το απόγειο του live βέβαια, ήρθε όταν ο θεούλης Vinnie Stigma άφησε για λίγο την κιθάρα στην άκρη και παρέλαβε το μικρόφωνο από τον Μiret για μια αναπάντεχη εκτέλεση/ερμηνεία του “Pauly The Dog”, ενώ στα καπάκια λάλησε και το “Power”, παρέα με τον frontman των xResistenciAx. Και πάνω που λες “καλύτερα δε γίνεται”, ο Μiret δίνει το σύνθημα: “From the east coast to the west coast…” και ο απόλυτος hardcore ύμνος “Gotta Go” έβγαλε το λαρύγγι ακόμα και του πιο ξενέρωτου τύπου, που μπορεί να άραζε μέχρι εκείνη τη στιγμή χαλαρός στο μπαρ. Περήφανα υψωμένα μεσαία δάχτυλα στα μούτρα της αστυνομικής βίας στο “Police State”, λίγο πριν ο Μiret προειδοποιήσει “ένα ή δύο κομμάτια ακόμα, ανάλογα το πόσο θα το θέλετε”. Οι αντιδράσεις στο “Addiction” έδειξαν ότι το θέλαμε πολύ, οπότε ο bonus γύρος του υπερκλασικού “Blitzkrieg Bop” των αθάνατων Ramones μας έκατσε κουτί και ο Vinnie Stigma ολίγον τι βαρύς στο σβέρκο αυτών που τον έφερναν πέρα δώθε μετά το έμπειρο stage dive που έκανε, άμα τη λήξη της συναυλίας.
Oι Agnostic Front πέρασαν σα σίφουνας από το An, σε κάτι λιγότερο από μια ώρα. Κέρασαν παλιό καλό νεοϋορκέζικο hardcore με κιθάρες ξυράφια, μανιώδεις ρυθμούς και την ελαφρώς “πνιχτή”, αλλά πάντα τσαμπουκαλεμένη φωνή του Roger Miret σε φόρμα.
Όσο και αν προσπάθησαν νωρίτερα οι ενθουσιώδεις Γεωργιανοί xResistenciAx, που έβαλαν με τον τραχύ ήχο τους επάξια την Τυφλίδα στο hardcore χάρτη ή οι “δικοί μας” βετεράνοι Against All Odds, που επέμειναν με επιτυχία σε πιο old school καταστάσεις, με κάτι τύπους σαν τους Agnostic Front, απλά έσπασε το καλούπι.
Setlist:
AF Stomp
The Eliminator
Dead To Me
A Mi Manera
My Life My Way
Only In America
Old New York
Victim In Pain
Your Mistake
With Time
For My Family
Friend Or Foe
All Is Not Forgotten
Peace
Crucified
(Iron Cross διασκευή)
United Blood
Pauly The Dog
Power
Gotta Go
Police State
Addiction
Blitzkrieg Bop
(Ramones διασκευή)
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
