Συντάκτης: Άγγελος Κατσούρας
Καλώς τον Θείο και τα παιδιά. Για τον μεγάλο Matt Pike και τους High On Fire ο λόγος, οι οποίοι τόσο πολύ μας είχαν λείψει και αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε τι γίνεται με την πάρτη τους. Θέλετε λίγο η ενασχόληση ξανά του Matt με τους Sleep δίπλα στον άλλο θείο, Al Cisneros των OM, λίγο ότι ξεκαύλωσε κάνοντας πρόπερσι το “Pike VS The Automaton” άλμπουμ και πρότζεκτ, τα χρόνια πέρασαν και ούτε καταλάβαμε το πώς. Κι όχι τίποτα άλλο, οι High On Fire είχαν αφήσει αρχι – δισκάρα πίσω τους με το “Electric Messiah” του 2018. Εδώ να πούμε ότι μιλάμε για περίπτωση μπάντας που ή θα λατρέψεις, ή θα μισήσεις. Έχουν ορκισμένους οπαδούς και φανατικούς εχθρούς, ο λασπώδης ήχος τους είναι σε κάθε περίπτωση ορισμός αυτού που λέμε βαρύτητα και η περσόνα του Matt Pike συνολικά ένα τοτέμ του βαρύ ήχου, που άλλους τους δίνει έμπνευση, κι άλλους τους ενοχλεί. Όχι ότι ο ίδιος πολυασχολείται βέβαια και παραμένει πανέμορφα σταρχιδιστής και άξεστος όπως τον έχουμε συνηθίσει, άρα τουλάχιστον για τους οπαδούς της μπάντας, η επιστροφή του τρίου στις επάλξεις είναι από τις ειδήσεις της χρονιάς σίγουρα. Έχουμε μία πολύ βασική αλλαγή, καθώς ο επί σειρά δεκαετιών ντράμερ Des Kensel αποτέλεσε παρελθόν το 2019.
Έτσι, φτάνουμε 5μιση χρόνια μετά και στο 9ο άλμπουμ της μπάντας με τον πολύ όμορφο τίτλο “Cometh The Storm” και με νέο ντράμερ έναν πολύ έμπειρο δαμαστή των δερμάτων, τον Coady Willis των Big Business που έγινε στους περισσότερους κυρίως γνωστός από την δεκαετία (2006 – 2016) που υπηρέτησε τους θρυλικούς Melvins. Πραγματικά και είναι τεράστια υπόθεση αυτό, ο Willis δεν αφήνει να φανεί καθόλου το κενό του Kensel, όσοι γνωρίσατε τους High On Fire με τον Des στα τύμπανα ξέρετε για τι παίχτη μιλάμε, ενώ γενικά είναι μόλις η 4η αλλαγή μέλους στην 25ετή και βάλε πορεία τους, δείγμα της σταθερότητας τους σαν συγκρότημα. Στα του δίσκου τώρα, το πράγμα φύσαγε από την αρχή και θα εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ. Αρχικά με το μπάσιμο και μόνο του “Lambsbread”, ο καθένας θα καταλάβει ότι η επιστροφή των High On Fire όχι μόνο είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, αλλά επέστρεψαν και τρομερά ορεξάτοι για να κερδίσουν τον χαμένο χρόνο και για πρώτη φορά μετά το 2007, με back to back δισκάρα! Ήταν τότε το “Death Is This Communion” που διαδεχόταν το φοβερό “Blessed Black Wings” και έκτοτε οι High On Fire μας πήγαιναν αυτό που λέγαμε μικρότεροι στο στρατό μία- μία.
Το “Snakes For The Divine” το 2010 με είχε απογοητεύσει, το “De Vermis Mysteriis” το 2012 είχε αναπτερώσει τις ελπίδες μου, το “Luminiferous” το 2015 δεν ήταν κακό αλλά δεν ήταν και σαν τον προκάτοχο του, και για το “Electric Messiah” τα ανέφερα πιο πάνω. Όταν το πρώτο δείγμα που δόθηκε για το “Cometh The Storm” ήταν το ΚΟΡΥΦΑΙΟ “Burning Down” (υποψήφιο για τραγούδι της χρονιάς), κάπου εκεί είπα «δε χαλάει αυτός ο δίσκος με τίποτα». Ένα κολοσσιαίο άσμα που έρπεται και είναι στα κορυφαία κομμάτια της καριέρας τους, με ένα βίντεο τόσο τζαζεμένο όπως μόνο αυτοί θα μπορούσαν να κάνουν. Βάλτε και το δεύτερο δείγμα με το ομότιτλο κομμάτι, το γλυκό έδεσε για τα καλά. Ο δίσκος γενικά είναι ότι πιο βαρύ έχουν κάνει εδώ και πολλά χρόνια και ογκόλιθοι σαν το “Trismegistus” (όνομα και πράγμα) και “Sol’s Golden Curse” αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Προσθέτουν και τσαχπινιές όπως το ορχηστρικό “Karanlik Yol” το οποίο μπορεί να σας μεταφέρει σε ταξίδι σε ανατολίτικα πλαίσια, ενώ δε λείπουν πιο up – tempo στιγμές όπως το “The Beating” που είναι το μικρότερο κομμάτι του δίσκου (μόλις 2μιση λετπά διάρκειας). Ο Willis διαπρέπει στο πρώτο του άλμπουμ με τους High On Fire άμεσα!
Τα χτυπήματα του είναι παντοδύναμα, πλήρως εναρμονισμένα με το χτίσιμο των δομών από πλευράς Matt Pike, o Jeff Matz στο μπάσο ούτε ή άλλως βετεράνος πλέον στη μπάντα, έχει την εμπειρία και την τεχνογνωσία να ξέρει πως συνθέτει ο αρχηγός, αλλά αυτή η tribal και άκρως πολεμική ατμόσφαιρα στα τύμπανα, λες και θα έρθει κάποιος απρόβλεπτος Αρμαγεδδών από το πουθενά, ενισχύει την τσίτα του δίσκου και όσο περνάει η ώρα, τα κομμάτια όλο και περισσότερο γραπώνουν τον ακροατή από το λαιμό. Ειδικά τα “Tough Guy” και “Lightning Beard” προσπαθώ να τα φανταστώ να παίζονται ζωντανά καπάκι όπως είναι στο δίσκο και σε νορμάλ συνθήκες μη ξενέρωτου κοινού, θα πρέπει να μετράμε τα πτώματα από το ξύλο που θα πέφτει. Απίστευτη ευστοχία υλικού σε ένα δίσκο που κατορθώνει το σχεδόν απίθανο, να ξεπερνάει τον προκάτοχο του “Electric Messiah” και για πολλούς είμαι σίγουρος ότι θα αποτελέσει το αγαπημένο τους High On Fire άλμπουμ ίσως κι από το 2007 και μετά. Προσωπικά μιλώντας, θεωρώ το “Cometh The Storm” στην απόλυτη τριάδα των δίσκων τους εκ τους αποτελέσματος, κι αυτό πιστεύω τα λέει όλα, δεδομένου ότι γνωρίζουμε πόσο ποιοτική μπάντα είναι όταν αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν κάτι νέο και να κάνουν ξανά τη διαφορά.
Οι διάρκειες μεγαλώνουν προς το τέλος με το “Hunting Shadows” να είναι το ας πούμε μελωδικό και πιο «παράξενο» κομμάτι του δίσκου, το λιγότερο ούγκανο αν θέλετε, όπου ο Matt Pike προσπαθεί να γλυκάνει την αγριοφωνάρα του όσο γίνεται. Το κλείσιμο περιλαμβάνει 10λεπτο τσιμεντόλιθο με το “Darker Fleece” να κλείνει μεγαλοπρεπώς, υπέρβαρα και πειθήνια το σχεδόν 58λεπτο κρεσέντο του “Cometh The Storm” και με τους High On Fire να δείχνουν σε όλους τον δρόμο στο πώς να δημιουργήσουν ένα σπουδαίο δίσκο. To “Cometh The Storm” δεν είναι μόνο ένα από τα καλύτερα άλμπουμ των High On Fire κι ένα από τα δεδομένα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς που θα ακούσετε, αλλά πιστεύω ότι θα έχει περίοπτη θέση και σε αναφορές για όλο το εύρος της δεκαετίας του ’20 όταν αυτή τελειώσει. Το να πω ότι περίμενα τόσο άψογη προσέγγιση και τόσο βαρύτατο, ποιοτικότατο και έξω καρδιά υλικό από τους High On Fire, θα ήταν ψέμα. Λίγο η απουσία, λίγο οι αμφιβολίες, λίγο το πόσο γούσταρα το “Electric Messiah”, κρατούσα πολύ μικρό καλάθι προσδοκιών. Όχι όμως το γέμισαν, όχι απλά θα αποδείξουν ενδεχομένως και σε μη οπαδούς τους πόσο σπουδαίοι είναι ξανά, αλλά μπορούμε να ελπίζουμε μελλοντικά σε ανάλογη συνέχεια από αυτούς.
Βαθμολογία: 92/100
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Κατσούρας
High On Fire
Cometh The Storm
MNRK Heavy
Release date: 19 April 2024
Comments
