Το φάσμα του psychedelic rock έχει περάσει ανά τις δεκαετίες μέσα από πολλά κύματα. Είναι εξάλλου φυσικό, πως ένα μεταβλητό είδος μουσικής όπως αυτό να αντιμετωπίζει διαρκώς αλλαγές ως προς τον τρόπο που αποδίδεται στο κοινό. Ο πρωτεργάτης του είδους Frank Zappa πρόσθεσε jazz και fusion στοιχεία, οι ιστορικοί Pink Floyd έγιναν πιο αφηρημένοι και progressive, ενώ οι θρυλικοί Hawkwind πρόσθεσαν space και ambient επιροοές. Το αποτέλεσμα για τη psychedelic μουσική ήταν η αφομοίωση όλων αυτών των επιρροών σε ένα ξεχωριστό κράμα, με το οποίο πορεύεται μέχρι και σήμερα.
Οι Άγγλοι Ozric Tentacles είναι οι βασικοί εκφραστές της σύγχρονης κληρονομιάς του psych/space rock, με τη σχεδόν 40ετή καριέρα τους να μιλάει από μόνη της. Οι φίλοι της μουσικής αυτής είχαμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε στο Mylos Club της συμπρωτεύουσας και να βιώσουμε από κοντά αυτό το μοναδικό ταξίδι στο διάστημα, με όλες τις αισθήσεις μας στο 100%.
Η ασθενής βροχή που έπεφτε το βράδυ της συναυλίας δεν ήταν αρκετή για να αποθαρρύνει το πλήθος που συγκεντρώθηκε από νωρίς για να εισέλθει στον χώρο του Μύλου για να παρακολουθήσει αυτό το μουσικό υπερθέαμα. Οι πόρτες άνοιξαν περίπου 15 λεπτά μετά την αναγραφόμενη ώρα, αλλά ο κόσμος οδηγήθηκε με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από το βροχερό εξωτερικό στο εσωτερικό της συναυλίας.
SILAS AND SASKI
Με κάποια καθυστέρηση από την προβλεπόμενη ώρα, το opening act των Silas And Saski ανέβηκε στη σκηνή για να μας χαρίσει όπως είπαν και οι ίδιοι “μια ξεχωριστή οπτική στην πνευματική μουσική και τα γήινα μοτίβα της”. Ο Silas Neptune -γιος του ιδρυτικού μέλους των Ozric Tentacles Ed Wynne- στα πλήκτρα και την κιθάρα, η Saskia Maxwell στα φωνητικά, την ακουστική κιθάρα και το φλάουτο και ο Pat Garvey στα τύμπανα μας χάρισαν ένα πρωτότυπο μουσικό ταξίδι, με τις αιθέριες μελωδίες του φλάουτου και τα ατμοσφαιρικά synths να «χρωματίζουν» μοναδικά τη βραδιά που έμελλε να μας προσφέρει πολλές και υπέροχες εμπειρίες. Μοναδική μου ένσταση η απουσία του μπάσου στα κομμάτια, το οποίο ήταν προηχογραφημένο στα σημεία που χρειαζόταν, κάτι που προσωπικά μου κακοφάνηκε αλλά δεν ήταν αρκετό για να χαλάσει το επίπεδο προσήλωσης που είχα αποκτήσει ήδη στη συναυλία.
NAXATRAS
Επόμενοι στη σκηνή ήταν οι Θεσσαλονικείς Naxatras, ένα συγκρότημα που αδημονούσα να δω ζωντανά, καθώς η studio δισκογραφία τους αφήνει πολλές υποσχέσεις ως προς το ταλέντο τους. Ήδη με τέσσερις full-length δίσκους και μερικά EPs στο δυναμικό τους, οι space/ambient συμπατριώτες μας έχουν δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό τα τελευταία χρόνια, και η συναυλία αυτή ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για όσους δεν τους γνώριζαν να εξοικειωθούν με τη δουλειά τους.
Οι πρώτες νότες του “Reflection” ήχησαν στον Μύλο με καθυστέρηση 20 λεπτών, αλλά η δυσφορία της αναμονής εξανεμίστηκε αμέσως, καθώς οι Θεσσαλονικείς για την επόμενη ώρα -και μερικά ψιλά- ήταν το επίκεντρο της προσοχής. Με ελάχιστες παύσεις ανάμεσα στα τραγούδια για τις απαραίτητες επευφημίες και χειροκροτήματα, οι Naxatras έπαιξαν ένα υπέροχο set, ταξιδεύοντάς μας στις πιο μακρινές γωνιές του γαλαξία μας και πίσω, με μόνο συνοδηγό τις εξαιρετικές μελωδίες τους.
Δύο πράγματα κόντεψαν να χαλάσουν την τέλεια εμπειρία στα μάτια μου. Πρώτον, ένα τεχνικό πρόβλημα στο προτελευταίο κομμάτι του set, που μας στέρησε αρχικά το μπάσο στο τραγούδι, και στη συνέχεια οδήγησε σε ένα πεντάλεπτο παύσης πριν τη διόρθωσή του και την ολοκλήρωση του προγράμματός τους. Δεύτερον, μια σταδιακή αύξηση της ενοχλητικής μυρωδιάς των ψυχοδιεγερτικών καπνιζόμενων ουσιών, και κατά συνέπεια των σύννεφων καπνού που σχηματίστηκαν από τις ουσίες αυτές, σε έναν χώρο υποτίθεται πως βάση νόμου απαγορεύεται το κάπνισμα σε εσωτερικό χώρο. Παρά τις δύο αυτές “ατυχείς” συγκυρίες, η συνολική εμπειρία μου από τη βραδιά ήταν παραπάνω από θετική, ανυπομονώντας πλήρως για τους headliners της βραδιάς.
Setlist:
Reflection (Birth)
Omega Madness
Journey To Narahmon
On The Silver Line
Proxima Centauri
Waves
Horizon
Garden Of The Senses
The Great Attractor
I Am The Beyonder
Ent
OZRIC TENTACLES
Το κλίμα ήταν σε αναμμένα κάρβουνα ήδη από τα προηγούμενα, απίστευτα σετ των σχημάτων που προηγήθηκαν (Naxatras, Silas & Saski), οπότε το εύφορο έδαφος για ένα δυνατό climax με τους headliners είχε δημιουργηθεί. Γύρω στις 23:30 τα φώτα χαμηλώνουν και το λογότυπο των Ozric Tentacles προβάλλεται στο πανί.
Με λίγα λόγια, αυτό που βιώσαμε ήταν ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα. Οι θρυλικοί Άγγλοι τα έδωσαν όλα. Μας ταξίδεψαν με οδηγό τα σύνθετα lines της κιθάρας σε ένα progressive/ψυχεδελικό διαγαλαξιακό mindtrip. Τεχνικά, η μπάντα του Ed Wynne ήταν αψεγάδιαστη από όλες τις απόψεις. Παράλληλα, ο ήχος του σετ ήταν από τους καλύτερους που έχω ακούσει, όλα ακουγόταν άρτια και κρυστάλλινα. Ήταν δύσκολο να πιστέψεις πόσο πλούσιος, μελετημένος και δομημένα αφηρημένος ήταν ο ήχος της μπάντας, καθώς και το πόσο αναδεικνύεται η μεγαλοπρέπειά του σε ζωντανή εκτέλεση σε σχέση με τη στουντιακή εκδοχή.
Οι world και new age επιρροές έδιναν κι έπαιρναν, ενώ το φλάουτο της Saske έδινε ένα πιο ακουστικό, αιθέριο accent στον ήχο και το synthesizer του Silas έθετε τα θεμέλια δημιουργώντας την ατμόσφαιρα για να γκρουβάρει η υπόλοιπη μπάντα. Οι πολύχρωμες ψυχεδελικές παραστάσεις που προβαλλόταν στο πανί πίσω από τη μπάντα βοηθούσαν ώστε να παρασυρθείς μέσα στη δύνη.
Ειλικρινά, τα λόγια είναι περιττά, έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Τέτοια live είναι απαραίτητο να επισκέπτονται την πόλη μας ώστε να βιώνει το κοινό της Θεσσαλονίκης τέτοιες εμπειρίες που αποκλίνουν από το γνωστό και τετριμμένο. Δηλώνω περήφανα πως αυτό το live κατατάσσεται στην πρώτη τριάδα των συναυλιακών μου εμπειριών!
Για το RockOverdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης (Naxatras/Silas & Saski)
Κατερίνα Μήτικα (Ozric Tentacles)
Φωτογραφίες: Κατερίνα Μήτικα
Comments
