Ακόμη μια aggressive βραδιά ακραίου ήχου και αρκετού headbanging έλαβε μέρος το Σάββατο 21/9 στο δεύτερο μας σπιτικό που δεν είναι άλλο από το 8ball...
Τον πήχη φρόντισαν να τον ανεβάσουν αρκετά ψιλά οι δικοί μας blackmetallers Cthonic Rites από την λεβεντομάνα Κρήτη (εξαιρούνται οι πολιτικοί) . Η μπάντα αφού μας θυμιάτισε καλά καλά στην αρχή (πολύ θυμιάτισμα έπεσε τελευταία, μια στους Belphegor, μια εδώ ...) έπαιξε ολόκληρο το demo που έχει βγάλει έως τώρα ( Aeon Of Execration) συν κάποια άλλα tracks που προστέθηκαν στο setlist και θεωρώ ότι είναι ακυκλοφόρητο υλικό τους. Ξεκίνησαν με το δυνατό Οde Τo Εverlasting ΅Profanation/Last Convinction, ακολούθησαν κάποια άλλα κομμάτια τους ,το Father Of Lies και κλείσανε με το Aeon Of Execration .
Ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται περισσότερο περιμένοντας τους Aura Noir από το Όσλο που είναι και γενικά από τους πρώτους και βασικούς πυλώνες της black thrash σκηνής και αυτή την φορά κατέβαιναν πάνοπλοι (Blasphemer, Apollyon, Aggressor).
Το live τους άνοιξε με το Snake και αμέσως μου ήρθε μια φλασιά ότι άκουγα τον Cronos με τους Venom αλλά επανήλθα . Το Black Thrash Attack ήταν το επόμενο κομμάτι που ακολούθησε και κάπου εκεί σταμάτησε όμως να μας ακολουθεί μια χορδή από την κιθάρα του Aggressor , με την μπάντα να μην πτοείται ιδιαίτερα και να συνεχίσει να δίνει πόνο μέχρι να αλλαχτεί η χορδή . Το Blood Unity ήταν το τρίτο κομμάτι και ακολούθησαν διαδοχικά το Upon The Dark Throne, Condor, Black Metal Law, Hell's Fire, Black Deluge Night, Funeral Thrash, Sordid , Merciless, Unleash The Demon, Abbadon, Dark Lung Of The Storm, Belligerent Till Death και το κλείσιμο ήτανε επικό με Sulphur Void και το The Stalker .
Με τέτοιο setlist και εμφάνιση της μπάντας θα χόρταινε και ο πιο απαιτητικός φαν τους και έτσι πιστεύω νιώσαμε όλοι όσοι είχαμε την τύχη να τους δούμε από κοντά το βράδυ του Σαββάτου.
Το 8ball εννοείται ότι είχε μετατραπεί σε ένα διαρκές πεδίο μάχης σε όλα τους τα κομμάτια με κάτι μπύρες να φεύγουν από το έντονο mosh πάνω στο stage από άτομα που είχαν την "φαεινή" ιδέα να τις πιούνε στην πρώτη γραμμή του πολέμου (κοινώς: "Που πας ρε Καραμήτρο;").
Η πιο άσχημη μπάντα του κόσμου λοιπόν με πολύ black με πολύ thrash και με πολύ attack μας έκανε κι εμάς να νιώσουμε υπέροχα άσχημους και να το γουστάρουμε !
Για το RockOverdose,
Στέλιος Κρανάς
