Οι Γερμανοί atmospheric black metalers ULTHA επισκέπτονται για πρώτη φορά την Ελλάδα για μία και μοναδική εμφάνιση, σε ένα από τα λίγα φετινά επετειακά shows τους.
Μετρώντας 10 χρόνια ύπαρξης, έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν στην undergound ατμοσφαιρική post-black metal σκηνή, διατηρώντας μια εντυπωσιακή ομοιομορφία τόσο ποιοτικά όσο και ηχητικά, σε όλες τις μέχρι τώρα κυκλοφορίες τους.
Διαβάστε παρακάτω τις απαντήσεις του Ralph - ιδρυτικό μέλος - κιθαρίστας κ τραγουδιστής του group, στις ερωτήσεις μας, στην πρώτη τους όπως ομολογεί ενθουσιασμένος συνέντευξη σε ελληνικό μέσο, όπου δηλώνουν ενθουσιασμένοι για την επικείμενη εμφάνισή τους στην Αθήνα, την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου στο An Club.
TICKETS:
https://www.more.com/.../ultha-special-guests.../okwaho/
Hard copy : Scarecrow Records + Oldschool και από τις μπάντες που θα ζεστάνουν την βραδιά, Okwaho + Euphrosyne
Follow ULTHA: Official Site: Facebook: Instagram: Bandcamp
RockOverdose: Έχουν περάσει σχεδόν δυόμισι χρόνια από το “All That Has Never Been True” και θα θέλαμε τις σκέψεις σας για το πώς έχει ωριμάσει αυτό το άλμπουμ και τι σημαίνει για εσάς και την καριέρα σας γενικότερα μέχρι τώρα.
ULTHA: Είναι τρελό πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος! Ναι, έχει περάσει καιρός από τότε που το κυκλοφορήσαμε, αλλά ο κόσμος το ακούει ακόμη και η αγάπη του συνεχίζει να μεγαλώνει. Είναι δίκαιο να πούμε ότι δεν περιμέναμε να μας δεχτεί τόσο καλά και να αναζωπυρώσει κάτι μέσα μας που για λίγο καιρό νομίζαμε ότι το χάσαμε. Υπήρχε μια εποχή που δεν ήμασταν σίγουροι αν και πόσο καιρό μπορεί να συνεχίσει αυτό το συγκρότημα – αλλά με τους ATHNBT και όλα όσα συνέβησαν μέσα από αυτό, είμαστε πιο ζωντανοί όσο ποτέ!
RockOverdose: Είναι το πρώτο σας άλμπουμ - επιστροφής στη Vendetta Records, αφού το προηγούμενο άλμπουμ «The Inexttricable Wandering» κυκλοφόρησε via Century Media. Πώς αποφασίσατε να επιστρέψετε στη Vendetta Records και τι συνέβη με την CM και δε μείνατε περισσότερο;
ULTHA: Επιστρέψαμε τεχνικά στη Vendetta με τα “Floors Of Heaven” και “Belong” E.P.s. Δεν έχει συμβεί τίποτα προσωπικό με την Century Media, έκαναν εξαιρετική δουλειά με την κυκλοφορία του "The Inexttricable Wandering" και ήταν παρά καλοί μαζί μας. Αλλά η συνεργασία με μια μεγάλη δισκογραφική έχει πολλές πτυχές που κάνουν την κυκλοφορία πιο δύσκολη. Πιστεύαμε ότι μια συμφωνία με μια μεγάλη εταιρεία θα διέδιδε τη μουσική μας παγκοσμίως, κάτι που στην πραγματικότητα δεν συνέβη – και αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι οι Ultha ανήκουν σε ένα πιο εξειδικευμένο είδος μουσικής, κάτι που πιθανότατα δεν θα "μιλήσει" ποτέ σε περισσότερους ανθρώπους από ό,τι κάνει τώρα. Τουλάχιστον αυτό ήταν το συναίσθημά μας. Μιλήσαμε λοιπόν με τη CM και κατάλαβαν τι εννοούσαμε, ήταν ψύχραιμοι που μας άφησαν να φύγουμε και επιστρέψαμε στη Vendetta, όπου είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι και όπως θέλουμε. Η επαφή με την CM είναι ακόμα εκεί και είμαστε φίλοι.
RockOverdose: Το εξώφυλλο είναι πολύ ωραίο! Υποθέτω ότι συνδέεται με τον τίτλο του άλμπουμ, κατά κάποιο τρόπο είναι σαν να δείχνει τα πολλά πρόσωπα της αλήθειας που δεν μπορεί ποτέ να αποκαλυφθεί και τίποτα δεν μπορεί να είναι αλήθεια τελικά;
ULTHA: Σίγουρα μπορείς να το ερμηνεύσεις και με αυτό τον τρόπο. Δεν είναι αυτό που βλέπω σε αυτό, αλλά αυτό που βλέπω δεν είναι επίσης αυτό που βλέπουν οι άλλοι στο συγκρότημα όσο αφορά το εξώφυλλο. Αλλά αυτό είναι το συναρπαστικό με τη μουσική, όπως συμβαίνει με τον ήχο και την απήχησή της, ή τους στίχους που είναι ανοιχτοί για ερμηνεία. Για μένα αυτό κάνει τη μουσική σχεδόν τετραδιάστατη.
RockOverdose: Πιστεύω ότι ένα βασικό κομμάτι στην ιστορία του συγκροτήματος ήταν η μετάβαση μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου άλμπουμ, το οποίο καθορίζει το στυλ σας από τότε. Ενώ μου αρέσει φυσικά το ντεμπούτο, πιστεύεις ότι τα πράγματα άρχισαν να γίνονται λίγο πιο σοβαρά με το "Converging Sins";
ULTHA: Δε θα έλεγα πιο σοβαρά, αλλά σίγουρα ανέβασε ταχύτητα από εκεί και πέρα. Το “Converging Sins” μας έβαλε πραγματικά στον χάρτη, καθώς ήταν ξεκάθαρο ότι πλέον ξέρουμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε. Στο πρώτο αλμπουμ ήμασταν απλά τέσσερις νεαροί με κάθε λογής διαφορετικές επιρροές και προσέγγιση του στυλ «Θέλω να γράψω ένα riff όπως η τάδε μπάντα» ή «Ας κάνουμε ένα τραγούδι όπως η τάδε μπάντα », ωστόσο στο «Converging Sins» ήμασταν ο εαυτός μας, γνωρίζοντας ποιές είναι οι βασικές μας επιρροές και δε δώσαμε σημασία στο αν κάποιος θα τις κρίνει ως μη-black metal επιρροές και απλώς κάναμε ό,τι εμείς πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο για να μεταδοθεί η ατμόσφαιρα αυτή, καθώς για τους Ultha η αίσθηση και η ατμόσφαιρα είναι πιο σημαντική από τα τραγούδια μεμονωμένα.
RockOverdose: Τα EP που κάνετε μεταξύ των άλμπουμ φαίνεται να γεμίζουν τα κενά στο ενδιάμεσο, χρησίμευσαν ώστε για να παραμείνει ενεργή η μπάντα ή είναι κυρίως υλικό που θα μπορούσε να σταθεί από μόνο του χωρίς να συνδεθεί ή δεν ήταν κατάλληλο να μπει σε κάποιο άλμπουμ;
ULTHA: Είναι κατά κάποιο τρόπο, προθέματα,προσθήκες, και καταλήξεις στις αφηγήσεις των τριών ολοκληρωμένων άλμπουμ που αποτελούν την τριλογία των “Converging Sins”, “The Inexttricable Wandering” και “All That Has never Been True”. Μας βοηθούν να δοκιμάσουμε νέους ήχους και να επανευφεύρουμε το στυλ μας με πιο οργανικό τρόπο θα μπορούσα να πω. Οι ιστορίες των τραγουδιών είναι σαν κεφάλαια σε ένα μεγαλύτερο βιβλίο.
RockOversdose: Η κύρια πτυχή της μουσικής των Ultha είναι φυσικά τα μεγάλα τραγούδια που έχετε. Είστε υπέρ του να αφήσουμε ένα τραγούδι να μεγαλώσει όσο εκφράζει πλήρως την ουσία του; Θέλω να πω, πώς μπορούν τραγούδια όπως το "Dispel" ή το "Carrion" να ξέρουν πού να τελειώσουν, καθώς έχουν περίπου τη μισή διάρκεια σε σύγκριση με τα περισσότερα τραγούδια σας;
ULTHA: Αυτή ήταν μια από τις πτυχές στην ανάπτυξη του ήχου και της προσέγγισής μας για τον τελευταίο δίσκο και το μέλλον. Προσπαθήσαμε να δοκιμάσουμε να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε και πιο σύντομα τραγούδια. Το κάναμε στο "Floors Of Heaven" EP και λειτούργησε καλά. Αλλά και πάλι όλα συνοψίζονται στο τι χρειάζεται ένα άλμπουμ και αν πιστεύουμε ότι τα riff και οι ιδέες χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αναπνεύσουν ή αν όλα όσα θέλαμε να πούμε ειπώθηκαν σε πέντε λεπτά. Έτσι, για μελλοντικές κυκλοφορίες μπορεί να έχουμε ένα τραγούδι τριών ή ακόμη και τριάντα λεπτών, όλα είναι πιθανά!
RockOversdose: Ένα άλλο βασικό κομμάτι της μουσικής σας είναι οι φωνητικές αλλαγές μεταξύ του Ralph και του Chris, σε τέτοιες περιπτώσεις, πώς και πού ξέρετε ότι η μία φωνή ταιριάζει καλύτερα από την άλλη, είναι θέμα έκφρασης ή προσπάθειας να σπάσετε τα κοινά εμπόδια και να κάνετε το διαφορετικό για να δείξετε από τί είστε φτιαγμένοι;
ULTHA: Το να κάνουμε τα δύο φωνητικά δεν ήταν ποτέ ένα μέσο για να ξεχωρίσουμε από τους άλλους, ήταν απλώς μια ιδέα που ήρθε φυσικά όταν ξεκινήσαμε. Τραγουδούσα στους Planks πριν και ήξερα τι μπορώ να κάνω με τη φωνή μου, ο Chris δεν είχε τραγουδήσει ποτέ πριν σε μια μπάντα. Ήθελε να δοκιμάσει και ούρλιαζε στην πρώτη προσπάθεια. Ήξερα ότι η φωνή του ήταν η πιο κατάλληλη για αυτό που ήθελα να κάνω με τους Ultha. Ρώτησα λοιπόν τον Chris αν ένιωθε άνετα να τραγουδήσει τα λόγια μου. Πάντα γράφω τους στίχους και έχω την αίσθηση ποια φωνή έχει περισσότερο νόημα και σε ποιο σημείο πρέπει να διπλασιάσουμε τα φωνητικά ή πού να σιωπήσουμε. Μόλις τελειώσουν τα τραγούδια δοκιμάζουμε αν δουλεύει, κάτι που μέχρι στιγμής πάντα πάει καλά. Το να έχουμε φωνές που μπορούν να κάνουν διάφορα στυλ και διασκευές βοήθησαν πραγματικά να γίνει αυτή η μουσική πιο οργανική και ετερογενής.
RockOverdose: Είστε μέρος της ανόδου της γερμανικής σκηνής τα τελευταία 10-15 χρόνια, από τους Obscura μέχρι τους Sun Worship, από τους Sulfur Aeon στους The Ruins Of Beverast και από τους Nagelfar στους Ultha, υπάρχουν αμέτρητα συγκροτήματα που αναδύονται. Ποιο είναι το μυστικό κατά τη γνώμη σου, είναι ακόμα δυνατή η metal μουσική όπως στο παρελθόν στη χώρα σας;
ULTHA: Οι Γερμανοί σίγουρα λατρεύουν τη μέταλ μουσική, οπότε αυτός ο ήχος θα είναι πάντα αγαπητός στη χώρα και θα γεννά νέες μπάντες. Είναι τρελό να βλέπεις σε ποιο επίπεδο ποιότητας λειτουργούν τα περισσότερα συγκροτήματα. Αλλά αυτό συμβαίνει σε διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο. Πάντα θα υπάρχουν ένα εκατομμύριο μπάντες που θα "ξεσκίζουν" τον ήχο των ίδιων τριών - τεσσάρων συγκροτημάτων αναφοράς σε ένα είδος, αλλά τώρα για κάθε 100ο επίγονο των Mayhem υπάρχουν εξαιρετικές μπάντες όπως πχ οι Sun Worship ή οιUnru. Είναι υπέροχο να βλέπεις ότι υπάρχει μια ζωτικής σημασίας ομάδα ανθρώπων σε αυτή τη σκηνή που τολμά να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στους "σημαιοφόρους" που πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι σε αυτή τη μουσική.
RockOverdose: Μιλώντας για το γερμανικό metal, όλοι το γνωρίσαμε με τους παλιούς μας ήρωες, τους Kreator (το αγαπημένο μου ευρωπαϊκό συγκρότημα), τους Sodom, τους Destruction, τους Helloween, τους Running Wild, τους Rage και αμέτρητους άλλους. Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε τις επιρροές σου μεγαλώνοτνας, ποιες μπάντες τράβηξαν την προσοχή σου και ποιες νεότερες ενσωμάτωσαν τη σημασία τους στη μουσική των Ultha.
ULTHA: Έχοντας πέντε μέλη στο συγκρότημα, τα εξελικτικά βήματα για να φτάσουμε σε αυτό που είναι οι Ultha είναι τόσα πολλά και τόσο διαφορετικά, οπότε θα χρειαζόταν μια διδακτορική διατριβή για να ψυχαναλυθούν όλα τα σωματίδια που είναι ριζωμένα στον ήχο μας. Ωστόσο, όλοι μας έχουμε ακούσματα black metal, death metal και grind από νωρίς, ήμασταν μέρος της πολιτικής diy hardcore/punk σκηνής, έχουμε δει ένα πάρα πολλές συναυλίες διαφορετικών ειδών και ποτέ δεν αποφύγαμε να το κάνουμε. Μερικές τέτοιες μπάντες που μας αρέσουν και μας έχουν επιρρεάσει - παλαιότερες και νεότερες είναι: Emperor, Wovenhand, Neurosis, Turia, Yellow Eyes, Wu-Tang Clan, Depeche Mode, Fluisteraars, Carcass, Harm's Way, Type O Negative, His Hero Is Gone και Danzig.
RockOverdose: Κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, επισκέπτεστε την Ελλάδα σε λίγες μέρες και επειδή είναι και η 10η επέτειος σας, μπορούμε να πούμε ότι είναι μια περίοδος γιορτής για το συγκρότημα; Τι να περιμένουμε από εσάς; ΜΠορείς να κλείσεις αυτή τη συνέντευξη με οτιδήποτε θεωρείς σημαντικό και δεν αναφέρθηκε ήδη. Ευχόμαστε τα καλύτερα για τα μελλοντικά σας σχέδια.
ULTHA: Καταρχάς, σας ευχαριστώ πολύ που ήσασταν η πρώτη ελληνική συνέντευξη που είχαμε ποτέ! Είναι επίσης τρελό που θα παίξουμε στην Αθήνα σε λίγες μέρες! Θα ήθελα να τονίσω επίσης την απίστευτη τιμή που μας έκανε ο Άρης (Ten Out Of Ten) και η ομάδα του! Δούλεψαν πολύ για να κάνουν μια μικρή μπάντα σαν εμάς να αισθάνεται μπάντα εκατομμυρίων, πηγαίνοντας σε μέρη που ποτέ δεν πιστεύαμε ότι ο κόσμος θα μας έδινε τόση χαρά. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που αυτό συμπίπτει με την επέτειο των 10 χρόνων μας. Αυτό το συγκρότημα έκανε πολλά πράγματα και εμείς, αν και φτάσαμε στο ταβάνι – αλλά επιστρέφοντας στην ερώτησή σας για τον αντίκτυπο του “All That Has Never Been True”, αυτό το άλμπουμ έκανε πάταγο όπως κανένα άλλο άλμπουμ μας πριν και εξακολουθεί να ανοίγει πόρτες που δεν είχαμε ονειρευτεί.
Τί να περιμένει το ελληνικό κοινό από εμάς; Λοιπόν, πολύ κόκκινο φως, ομίχλη, blast beats και ένα συγκρότημα που μάλλον δεν μοιάζει με τα black metal συγκροτήματα που έχετε ξαναδεί. Παροτρύνουμε όλους να έρθουν και να γιορτάσουμε μαζί μια αξέχαστη βραδιά για εμάς, να παραμείνουν μετά το σόου, να μας μιλήσουν και να μας πουν πώς πέρασαν! Εκτιμούμε κάθε άτομο, είτε στην Ελλάδα είτε παγκοσμίως, που επιλέγει να περάσει μερικές στιγμές της ζωής του με τη μουσική μας δεδομένου ότι υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι με τους οποίους θα μπορούσατε να περάσετε τον χρόνο σας. Από τα βάθη της καρδιάς μας, σας ευχαριστούμε! Και όπως πάντα θα παίξουμε για εσάς σαν να εξαρτάται η ζωή μας από αυτό. Θα τα πούμε στις 17 Οκτωβρίου στο AN Club στην Αθήνα. Μερικοί υπάρχουν για το τίποτα - εμείς υπάρχουμε για αυτό.
Για το RockOverdose,
Άγγελος Κατσούρας
