Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Η έμπνευση δεν λέει να εγκαταλείψει τον φίλο μας, Tamás Kátai, που με όχημα τους Thy Catafalque συνεχίζει ανελλιπώς να συνθέτει πλήρεις δίσκους κάθε 1-2 χρόνια. Και φυσικά όλα του τα άλμπουμ δεν πέφτουν καν στο όριο του μέτριου, κάτι που τον καθιστά έναν πάρα πολύ αναγνωρισμένο και παραγωγικό δημιουργό στο μουσικό κοινό που ψάχνεται με avant-garde, πειραματικά και folk ακούσματα. Σκάρτος ενάμισης χρόνος πέρασε από το “Alföld” και το “XII: A Gyönyörü Álmok Ezután Jönnek” έρχεται με φόρα να μας απασχολήσει για αρκετό καιρό, θα τολμήσω να πω. Προσθέστε και την πρόσφατη εμφάνισή τους στη χώρα μας, οπότε σίγουρα πολλοί Έλληνες οπαδοί των ήχων αυτών θα ενδιαφέρθηκαν λίγο παραπάνω για τις μουσικές προτάσεις του σχήματος από την Ουγγαρία.
Για μια ακόμα φορά, ο νους του Tamás Kátai είναι ανοιχτός, κινούμενος πολύ μακριά από τις τυπικές black και death metal (όπως στο “Alföld”) φόρμες. Αυτό δίνει ώθηση στο όραμά του για τη δημιουργία δίσκων που θα έχουν σύνδεση, αλλά κι απήχηση και πέρα από την πατρίδα του. Το “XII: A Gyönyörü Álmok Ezután Jönnek” όμως, 12ο πλήρες άλμπουμ των Thy Catafalque από το 1999 και μετά, συνδέεται με το παρελθόν με περισσότερους από έναν τρόπους. Με την προηγούμενη δουλειά του, ο Tamás εστίασε στη βαρύτητα, με την τωρινή όμως θέλει να μας ταξιδέψει με έναν πιο παραστατικό τρόπο. Το άλμπουμ ξεκινά να ξετυλίγεται με το “Piros Kocsi, Fekete Ej”, η φωνή του Attila Bakos (συμμετείχε για πρώτη φορά στο “Róka Hasa Rádió” του 2009) σε στοιχειώνει, ταυτόχρονα όμως κάνει το κομμάτι να μοιάζει ονειρικό.
Τα καθαρά φωνητικά του το απογειώνουν, οδηγώντας εν συνεχεία την ψυχή του ακροατή σε ένα σκοτεινό (και όχι μόνο) ταξίδι. Σε αυτό συμβάλλουν οι πάνω από 20 συμμετοχές καλλιτεχνών με διάφορα όργανα. Άκου τα “Mindenevo” και “Vakond” και προσπάθησε να ανακαλύψεις το μπουζούκι και το μπαγλαμά των Edu Giró και Γρηγόρη Μητρόπουλου, που δένουν με τα φωνητικά, το κοντραμπάσο, την τρομπέτα και το τρομπόνι των Gábor Dudás, Issar Shulman και Joakim Toftgaard αντίστοιχα. Στο “Vasgyar” έχουμε βιολί από την Sanja Smileska, σαξόφωνο στο “Nyarfa, Nyirfa” από τον Fabian Hernandez και πολλά πολλά άλλα, όπως τσέλο και κλαρινέτο. Το “XII: A Gyönyörü Álmok Ezután Jönnek” διακατέχεται από το πνεύμα του μαύρου μετάλλου, με απίστευτες μελωδίες και riffs παντού και πάντα.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτά, τα blast beats και η παραμόρφωση στο “Mindenevo” δίνουν και παίρνουν, επαναφέροντας αυτό το φλογερό black metal συναίσθημα, που αποτέλεσε οδηγό για την μπάντα από τα γεννοφάσκια της. Στιχουργικά, η ουγγρική ιστορία κρύβεται πίσω από τις πιο συντριπτικές στιγμές του άλμπουμ. Το "Vasgyár" πήρε το όνομά του από ένα σκουριασμένο σιδηρουργείο, που κάποτε τροφοδοτούσε την οικονομία της χώρας και ο Kátai καταπιάνεται με σουρεαλιστικές στιγμές από περασμένα και παρόντα θέματα της πατρίδας του. Με τη χρήση synths και μελωδιών στα πλήκτρα, δημιουργεί ένα avant-garde, πειραματικό, μα και folk black metal άλμπουμ, από τα καλύτερα της χρονιάς. Τι κομματάρα το “Lydiahoz” ρε παιδιά, υπέροχες οι φωνές των Martina Veronika Horváth και Gábor Dudás, απίστευτη σύνθεση και πολύ ιδιαίτερος ο σκοπός του τραγουδιού. Γενικά, κανένα κομμάτι δεν υστερεί, όλα φτιαγμένα για να δημιουργούν εικόνες και όνειρα κάτω από την ύπαιθρο του εξωφύλλου. Άριστο δημιούργημα, που αξίζει κάθε δευτερόλεπτο ακρόασης.
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
