Μέσα στο Fuzz νιώθεις μια έκπληξη αντικρύζοντάς το γεμάτο καρέκλες. Καθόλου άσχημα. Μια ξεχωριστή λοιπόν βραδιά για το χώρο, μια νέα επίσκεψη του σπουδαίου Al Di Meola στη χώρα μας. Αυτή τη φορά παρέα με έναν διεθνούς φήμης Κουβανό πιανίστα, τον Gonzalo Rubalcaba. Και βέβαια με guest τον ‘παλιόφιλο’ Μιχάλη Παούρη.
Τη βραδιά άνοιξε το κουϊντέτο του Μπάμπη Παπαδόπουλου:
«έθνικ ‘garde» για ακουστική κιθάρα, τρίχορδο μπουζούκι και τρίο εγχόρδων, (κόντρα μπάσο, βιόλα, βιολί). Έπαιξαν κυρίως original κομμάτια αλλά και κάποιες έθνικ διασκευές ανοίγοντας ευχάριστα κι ατμοσφαιρικά τη βραδιά, με ορισμένα πολύ όμορφα avant garde περάσματα που θα αποκαλούσα και ‘acid classic’στιγμιότυπα.
.jpg)
.jpg)
Τα νέα αριστοτεχνήματα του Al Di Meola
Λίγο μετά πέρασε στη σκηνή ο gentleman Al Di Meola, καλωσόρισε το κοινό με χιούμορ και ευχάριστη διάθεση. Παρουσίασε με θέρμη τον Gonzalo Rubalcaba στο πιάνο λέγοντας ότι πάντα ήθελε να δουλέψει μαζί του.
Άρχισαν να παίζουν κομμάτια από το πρόσφατο άλμπουμ ‘Pursuit of Radical Rhapsody’ στο οποίο συνεργάστηκαν και συνειδητοποίησα ότι (κακώς) είχα καιρό να ασχοληθώ με τη μουσική του κυρίου Di Meola.
Πρωτοποριακές συνθέσεις παιγμένες με αξιοθαύμαστη ακρίβεια (για το βαθμό δυσκολίας τους) και εκφραστικότητα. Με την έξυπνη και ‘χειρουργικά’ εκτελεσμένη χρήση κάποιων εφφέ στην κιθάρα του, ο Al έδινε την ψευδαίσθηση, σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό πιανίστα, ότι υπήρχαν παραπάνω μουσικοί επί σκηνής. Συνθέσεις και μουσικότητα από το υψηλότερο ράφι.
Αφού έπαιξαν και ένα κομμάτι του Piazzola, πάλι με τη δική τους προσέγγιση, ο ρυθμός έπεσε αισθητά, όταν έφτασε η στιγμή να παίξει ο καθένας το solo spot του, με πρώτο τον Meola. Ίσως έπεσε και λίγο παραπάνω, με την ελαφρά καθυστέρηση της επιστροφής του μετά από το solo του Rubalcaba.
Επιστροφή σε εντονότερη δράση: σειρά είχε μια διασκευή σε κομμάτι των Beatles, το ‘I saw her standing there’. Προλογίζοντάς το μάλιστα ο Al μας πληροφόρησε ότι είναι σχεδόν έτοιμο το επόμενο άλμπουμ του, το οποίο θα είναι το δικό του tribute στους Beatles. Ηχογραφημένο μάλιστα στα Abbey Road studios.
.jpg)
.jpg)
Μετά κι από ένα πολύ δυνατό κομμάτι από το άλμπουμ ‘Consequences of Chaos’, o Al Di Meola προλόγισε με θερμό τρόπο τον Μιχάλη Παούρη, χρησιμοποιώντας το χιούμορ του και πάλι όταν μίλησε για την ταχύτητα του παιξίματος του jazzman του μπουζουκιού - “His playing is ..’ridiculous’ fast”, εννοώντας ‘εξωπραγματικά γρήγορο παίξιμο’.
«Θα σας παίξουμε κάτι από Lady Gaga.. Ή να σας παίξουμε κάτι πολύ αργό.. Είπαμε, αργό, Μιχάλη..» (γέλια)
«Ε, όχι, θα σας παίξουμε το “Mediterranean Sundance” καλύτερα».
Στο οποίο, πραγματικά – χωρίς πλάκα, ο Meola με cool νόημα συγκράτησε τον Μιχάλη απ’ το να παρασύρει την ταχύτητα του κομματιού. Και αμέσως εγκλιματίστηκε ο ‘possesed’ Μιχάλης.
Ενθουσιώδης, χαμογελαστός και εκφραστικός ο Παούρης αποδεικνύει ότι στέκεται με άνεση επί σκηνής με τόσο βαριά ονόματα. Ταλέντο με διεθνείς προδιαγραφές.
Να λοιπόν: το μπουζούκι στα κατάλληλα χέρια, στα σαλόνια της jazz.
Κυρίως με τις δυνατές νέες συνθέσεις του λοιπόν, (άξιος θαυμασμού για τα τόσα χρόνια της συνεχώς εξελισσόμενής του δημιουργικότητας), ο θρυλικός Al Di Meola μόνο απαρατήρητος δε θα περνούσε από τη χώρα μας. Το Fuzz σχεδόν γέμισε, (παρά που ομολογουμένως η συναυλία δε διαφημίστηκε ιδιαίτερα), και το κοινό τίμησε με την προσοχή του τον συνεχώς εξελισσόμενο συνθέτη και βιρτουόζο. Ο ίδιος ανταπέδωσε με υψηλού επιπέδου μουσική, απέδειξε την αξία του χωρίς να υπερπροσπαθήσει, δήλωσε την αγάπη του και την συμπαράστασή του στην Ελλάδα και αφού γοήτευσε το κοινό, αποχώρησε με στυλ κρατώντας την κιθάρα του ψηλά.
Για το RockOverdose.gr: Νάσος Καββαθάς
Φωτογραφίες: Μαριλένα Σαρρή
.jpg)
Comments
