Η heavy metal και η πραγματικότητα δεν συνηθίζεται να θεωρούνται φυσικός συνδυασμός. Μεγάλο μέρος της γοητείας που ασκεί το αγαπημένο είδος μουσικής μας υπάρχει σ’ εκείνα τα σημεία ανάμεσα στην καθημερινή ζωή μας και στην αίσθηση ότι κάτι άλλο την διέπει, πέραν της δυνατότητας μας να το κατανοήσουμε πλήρως.
Προκειμένου κάποιος να κατανοήσει πλήρως το πνεύμα της metal, πρέπει να αποδεχτεί την ιδέα ότι η ζωή μπορεί να ξεπερνά αρκετές φορές την απλή προσωπική μας θεώρηση. Η καλύτερη metal μουσική προσφέρει ένα μεγαλείο, μια βαρύτητα και μια δύναμη που ξεπερνά τη θνητή μας μορφή.
Εάν κάποιος αναζητούσε έναν άνθρωπο που ενσαρκώνει το ιδεώδες αυτό της metal, ένα όνομα που θα έπρεπε να σκεφτεί είναι αυτό του Adam ‘Nergal’ Darski, του frontman των Behemoth εδώ και 23 χρόνια, και τον άνθρωπο που κοίταξε το χάος κατάματα και ένιωσε την πνοή της λήθης στο πρόσωπο του. Τον Αύγουστο 2010, ο Nergal μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου και διαγνώστηκε με λευχαιμία. Οι αρχικές προβλέψεις ήταν ζοφερές, και οι οπαδοί του συγκροτήματος ανά τον κόσμο προετοιμάστηκαν για το χειρότερο. Ευτυχώς, όμως, αρκετούς μήνες αργότερα, μετά από εντατικές θεραπείες και μεταμόσχευση μυελού των οστών, ο Nergal πήρε εξιτήριο και ξεκίνησε ο μεγάλος, εξαντλητικός αγώνας για την ανάρρωση.
Αρκετά χρόνια μετέπειτα, οι Behemoth ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν αυτό που αναμφισβήτητα είναι ο ισχυρότερος και σημαντικότερος δίσκος της λαμπρής καριέρας τους. Τιτλοφορείται ως “The Satanist” και είναι ό,τι πιο εριστικό και καταστρεπτικό θα ακούσετε φέτος, αλλά και μια ισχυρή δήλωση για ζωή. Ο θάνατος μπορεί να γίνει πολύπλοκη υπόθεση, ιδίως αφού ο Nergal είναι ο πραγματικός φοίνικας της extreme metal, που αναγεννάται μέσα από το πάθος και τη δημιουργικότητα του.
«Στην αρχή, ανησύχησα μήπως μου χρειαστεί πολύς καιρός για να αναρρώσω πλήρως», αναφέρει. «Χρειάστηκε πολύς καιρός, αλλά ήμουν απίστευτα αποφασισμένος. Το ενδεχόμενο του θανάτου με βοήθησε να αγαπήσω τη ζωή με έναν αποφασιστικό και ενθουσιώδη τρόπο, και παρόλο που μετά τη μεταμόσχευση του μυελού των οστών μου χρειάστηκε πολλές βδομάδες να ξαναχτίσω τους μύες μου και να αναρρώσω πλήρως, ποτέ δε σταμάτησα να κοιτάω μπροστά. Υπάρχουν τόσα πολλά που πρέπει να γίνουν, έτσι δεν είναι;
«Οι πρώτες μας συναυλίες ήταν μια πρόκληση, επειδή δε θα κάνω ποτέ μια ζωντανή εμφάνιση με τους Behemoth αν δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να δώσω το εκατό τοις εκατό και να χει [η εμφάνιση μου] ακεραιότητα και να προσφέρουμε μια πλήρη εμπειρία. Ωστόσο, πιστεύω ότι οι κατά καιρούς εμπειρίες μου μ’ έχουν κάνει πολύ δυνατό. Έπρεπε να δουλέψω σκληρά για να ανακτήσω τις δυνάμεις μου, αλλά οι εμφανίσεις μου τώρα είναι πιο έντονες από ποτέ. Πιστεύω ότι αυτό αντανακλάται στο “The Satanist”».
Μολονότι είναι μια από τις πιο αποφασιστικές και δυναμικές φιγούρες της underground metal, ο Nergal έχει βιώσει εκείνου του είδους τις τραυματικές και προκλητικές εμπειρίες που θα μπορούσαν σίγουρα να έχουν επιζήμιες συνέπειες στην επιθυμία του να συνθέτει μουσική. Η αντίδραση του, όμως, στη νίκη του επί μιας πιθανώς θανατηφόρας ασθένειας όχι μόνο έχει συναρπάσει και εμψυχώσει τους οπαδούς του, αλλά φαίνεται και να έχουν καταστήσει τον ενθουσιασμό του για καλλιτεχνική δημιουργία ισχυρότερο από ποτέ.
Το “The Satanist” είναι μια εξαιρετική δουλειά, με κάθε κομμάτι του να είναι το ίδιο βάναυσο, βασανιστικό και έντονο με κάθε άλλον δίσκο των Behemoth, αλλά κατά κάποιο τρόπο πιο ισχυρό και μαγευτικό. Αν και η φράση ‘ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει δυνατότερο’ είναι πλέον τετριμμένη, είναι απλά αδύνατο να αρνηθεί κάποιος ότι δεν ισχύει απόλυτα στην περίπτωση του Nergal, που επέστρεψε στην ενεργό δράση με ανανεωμένη δυναμικότητα και ζωντάνια. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα των Behemoth, η αδυσώπητη λύσσα τους, διακρίνεται πλέον από ένα συντριπτικό συναισθηματικό βάρος και μια εξευγενισμένη ειλικρίνεια, χάρη στα οποία κάθε λεπτό του “The Satanist” φέρει νόημα και ισχυρή δυναμικότητα.
«Δε θα μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε τον δίσκο αν δεν είχα αυτή την παραλίγο θανάσιμη εμπειρία», δηλώνει. «Είχε μια καίρια επίδραση στη μουσική που συνθέτω και στον τρόπο που σκέφτομαι για τα πάντα. Η νίκη επί της λευχαιμίας με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι θέλω να κάνω τόσα πράγματα. Είμαι πιο αποφασισμένος από ποτέ να είμαι δυνατότερος σωματικώς και ψυχικώς. Δουλεύω σκληρά σε ό,τι κάνω. Έχω αφιερώσει τη ζωή μου σ’ αυτό, αλλά τώρα ανακάλυψα ότι η επιθυμία μου να ζήσω και να είμαι καλλιτέχνης είναι ισχυρότερη από ποτέ».
Ο τίτλος του νέου δίσκου του συγκροτήματος μετά βίας θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος. Άλλωστε ο Nergal ποτέ του δε δίστασε να δηλώσει τη λατρεία και τη σχέση του με τη Σατανιστική φιλοσοφία και τις πρακτικές της, και όμως, είναι εξίσου γνωστό ότι οι Behemoth έχουν συχνά ακολουθήσει την παραδοσιακή οδό της extreme metal, να περικλείουν δηλαδή τους παιάνες τους στον Εωσφόρο μέσα σ’ ένα συνονθύλευμα μεταφορών και μυστηρίου. Στον νέο τους δίσκο, οι περισσότερες από αυτές τις περισπάσεις έχουν αφαιρεθεί, εκθέτοντας τη μουσική και τα συναισθήματα του συγκροτήματος: ωμά και ασυμβίβαστα καθώς και απόλυτα ειλικρινή και εκ νέου διεισδυτικά.
Από την έναρξη του “Blow Your Trumpets Gabriel” έως τον ισοπεδωτικό και κατακλυσμικό επίλογο του, το “The Satanist” είναι μια επίφοβη υπόθεση σε κάθε επίπεδο: ενδυναμωτική και άβολη, πάντα με μέτρο, αλλά και καθηλωτικά ειλικρινής, όπως βέβαια τη γνώρισε ένας άνθρωπος που ήρθε αντιμέτωπος με το θάνατο.
«Ο τίτλος “The Satanist” είναι μεν απλός αλλά συνάμα και αρκετά πολύπλοκος και πολυδιάστατος», εξηγεί ο Nergal. «Επιφανειακά, δίνει την εντύπωση του ωμού και του πρωτόγονου, αλλά είναι επίσης πολυσήμαντο και πολύπλοκο. Κατά μια έννοια, δε θέλω και δε χρειάζεται να το εξηγήσω στους ανθρώπους, επειδή ο καθένας μπορεί να βρει τη δική του ερμηνεία. Πιστεύω ότι η μουσική του “The Satanist” είναι αρκετή. Κατά κάποιον τρόπο, δε νιώθω την ανάγκη να μιλήσω γι’ αυτόν. Ήθελα να δημιουργήσω μια ειλικρινή δήλωση γι’ αυτό που είμαι και για το τί σημαίνει για μένα η ζωή μέσα απ’ αυτόν [τον δίσκο]».
«Ο Σατανάς είναι η πιο παρεξηγημένη φιγούρα στον κόσμο. Συμβολίζει την αλήθεια και το ανθρώπινο πνεύμα, την ελευθερία και την ειλικρίνεια σχετικά μ’ αυτό που είμαστε. Μεγάλωσα ως Καθολικός και άκουσα πολλά για τον Σατανά, αλλά δεν ήταν αλήθεια. Ο Σατανισμός αφορά τη ζωή, την απελευθέρωση και την αγάπη για ελευθερία. Έχω το Σατανά μέσα μου, να κυλά στις φλέβες μου και να διέπει τη μουσική μου».
Φυσικά, ο Σατανισμός και η extreme metal συσχετίζονται ήδη από τις απαρχές του είδους με κάθε πιθανή μορφή. Ωστόσο, οι στιγμές όπου η επίκληση διαβολικών εικόνων χρησιμοποιήθηκε για κάτι παραπάνω από ένα ειλικρινές μέσο να τεθούν κάποιες ιδέες υπό έλεγχο καθώς και για δηλώσεις περιφρόνησης περί της οργανωμένης θρησκείας και των κενών υποσχέσεων της, σπανίζουν.
Για ένα συγκρότημα που έχουν ακολουθήσει έως τώρα παραδοσιακές οδούς, οι Behemoth μεταμορφώθηκαν χάρη στην εμπειρία του frontman τους και ακούγονται πλέον σαν κάτι περισσότερο από ένα συγκρότημα με μερικά τραγούδια για ένα καλό live. Το “The Satanist” φέρει ακαταμάχητη δυναμική, λες και η νίκη του Nergal επί μιας θανάσιμης ασθένειας πήρε μια πιο απτή μορφή, διαποτίζοντας κάθε βάρβαρο riff και άγριο, ατμοσφαιρικό αστραπόβροντο με τη ζωτικότητα που επανέφερε στη ζωή τον τραγουδιστή του συγκροτήματος.
«Όταν ξεκινήσαμε να προβάρουμε τα τραγούδια για το “The Satanist”, κάτι πολύ ισχυρό συνέβη στο στούντιο», ανακαλεί. «Τους έπαιζα το “Messe Noire” και ο Inferno, ο drummer μας, με πλησίασε και μου είπε ότι μπορούσε να ακούσει τη λευχαιμία στα riff, λες και κατοικούσε μέσα στη μουσική και μπορούσε να ακούσει την ασθένεια όταν άκουσε το riff. Ήταν πολύ παράξενο, αλλά και μια πολύ συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή για μένα. Ο Inferno είναι μέλος του συγκροτήματος εδώ και πολύ καιρό, και έχει μια μοναδική οπτική και είναι πάντοτε ειλικρινής. Και πιστεύω ότι αυτό που είπε αληθεύει. Αυτά τα τραγούδια είναι μια πραγματική καλλιτεχνική έκφραση και έχω εμφυσήσει την καρδιά και την ψυχή μου σ’ αυτά».
Πέραν της ιστορίας σχετικά την γένεση, τη ζύμωση και την εκτέλεση του δίσκου, το “The Satanist” προσφέρει κάτι μοναδικό στους metal οπαδούς. Όσο υγιής κι αν είναι η metal σκηνή, είναι δύσκολο να αρνηθούμε ότι η πραγματικότητα μας πλήττεται από μια έλλειψη φαντασίας και μια ευρεία και δειλή προσκόλληση στην ομοιογένεια και τη συμμόρφωση με κανόνες, που είναι άκρως αντίθετη με όσα συνήθως πρεσβεύει η metal.
Στην καλύτερη μορφή της, η metal είναι στα όρια της παρανομίας, μια ηχητική δήλωση ενός ανταγωνιστικού πνεύματος και δυναμισμού. Δε θα έπρεπε ποτέ να περιοριστεί σε μια απλοποιημένη φόρμα που θα χρησιμοποιείται από μέτρια ταλέντα με περισσότερο ενδιαφέρον για εμπορική επιτυχία παρά για έργα τέχνης που θα αφήσουν εποχή. Έτσι, το “The Satanist” είναι ένας από τους πιο περήφανα θρασείς metal δίσκους που έχουν δημιουργηθεί ποτέ, εκθέτοντας παράλληλα έναν οραματισμό που ξεπερνά τους περιορισμούς και τους άγραφους κανόνες του είδους.
«Εκτιμώ αυτή την ερμηνεία», λέει ο Nergal. «Πιστεύω ότι έχουμε ριζώσει στον κόσμο της metal και ασπαζόμαστε το πνεύμα της. Πραγματικά πιστεύω ότι έχουμε συνθέσει έναν ριζοσπαστικά ακραίο metal δίσκο, και έναν σημαντικό δίσκο. Είναι ένας επικίνδυνος δίσκος, και μου έλειπε αυτό από τη metal. Η extreme metal έχει γίνει πολύ φιλική και ασφαλής, αλλά αυτό δεν ισχύει για την πραγματική τέχνη. Για τους Behemoth, πρέπει να είναι προκλητική και διεγερτική. Και πραγματικά πιστεύω ότι είμαστε οι μόνοι [που το προσπαθούμε] αυτή τη στιγμή».
«Όταν ξεκίνησα τους Behemoth, αντλούσα έμπνευση από άλλα συγκροτήματα, όπως οι Morbid Angel και άλλοι, αλλά πραγματικά θεωρώ ότι το έχουμε ξεπεράσει αυτό και πλέον εμείς εμπνέουμε τους εαυτούς μας. Οι Morbid Angel συνέθεσαν κάποιους εξαιρετικούς δίσκους και ήταν σημαντικοί για μένα. Τώρα, όμως, συνθέτουν δίσκους που δεν είναι τόσο καλοί, καταλαβαίνεις τί εννοώ; [Γέλια] Θεωρώ ότι είμαστε πλέον σπουδαιότεροι απ’ ότι ήμασταν».
Η αγνότητα της καλλιτεχνικής φιλοδοξίας που τώρα ωθεί τον Nergal είναι, φυσικά, αξιοθαύμαστη και καθησυχαστική. Είναι όμως αξιοσημείωτο ότι, όταν ο Nergal αρρώστησε, οι Behemoth όδευαν προς μια πρωτοφανή γι’ αυτούς δημοτικότητα και επιτυχία. Ο προηγούμενος δίσκος τους, το “Evangelion”, επιδέξια ξεπέρασε όλα τα προηγούμενα κατορθώματα τους και, πολύ πριν ο Nergal να παγιώσει το cult status του νικώντας τη λευχαιμία, γινόταν απόλυτα ξεκάθαρο ότι οι Behemoth άφηναν πίσω τους όλους τους σύγχρονους τους.
Σ’ αυτή τη συγκυρία, το “The Satanist” φαντάζει μια απίθανα τολμηρή επόμενη κίνηση, τρελά διαφορετική από την προηγούμενη της σε πολλά επίπεδα, κατέχοντας βάθος και πυκνότητα που ελάχιστα μοντέρνα metal συγκροτήματα θα μπορούσαν να συναγωνιστούν. Αν αυτός είναι ο δίσκος που θα ωθήσει την καριέρα των Behemoth ακόμα ψηλότερα, τότε σύντομα θα εκτοξευθούν υπό τους δικούς τους δημιουργικούς όρους.
«Θα μπορούσα εύκολα να συνθέσω ένα ακόμα “Evangelion”, αλλά τόσα πολλά πράγματα έχουν αλλάξει», αναφέρει ο Nergal. «Αισθάνομαι πραγματικά σαν να είναι το “The Satanist” το ντεμπούτο μας, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Φυσικά θα μου άρεσε ακόμα περισσότεροι άνθρωποι να ακούσουν Behemoth, αλλά αυτό δεν ήταν ο κύριος στόχος μου όταν συνέθετα αυτόν τον δίσκο. Αν κανένας δε θελήσει να τον ακούσει και όλοι πουν ότι το “The Satanist” είναι σκουπίδι, τότε αυτό δεν αλλάζει κάτι για μένα. [Γέλια]
«Έχω όμως μεγάλη πίστη σ’ αυτό που δημιουργήσαμε, ειδάλλως γιατί να σπαταλούσαμε τόση ενέργεια; Εύκολα θα μπορούσα να κοροϊδέψω τον κόσμο και να βγάλω απλά πολλά λεφτά. Δε θα υπήρχε όμως κάποια ικανοποίηση στο να το κάνω αυτό. Αντιθέτως, διαλέγω αυτήν την οδό».
Σεβαστός στους κύκλους πολλών Σατανιστών, ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Επίκουρος είχε γράψει ότι «είναι τρελό κάποιος να προσεύχεται στους θεούς για αυτό που έχει τη δύναμη να αποκτήσει ο ίδιος». Με την ισχυρή θέληση του, ο Adam ‘Nergal’ Darski διεκδίκησε τη ζωή του και τώρα είναι μια ισχυρότερη, λαμπρότερη και πιο χαρισματική φιγούρα της μουσικής ακρότητας, πέραν κάθε πιθανής πρόβλεψης. Αντλεί πλέον δύναμη από το δικό του πνεύμα και χαρακτήρα και είναι αποφασισμένος να προσδώσει στη metal μουσική τη βαρύτητα και τη σημασία που της αξίζει. Δεν υπάρχει μόνο θάνατος. Υπάρχει ζωή, και ο Nergal θα τη ζήσει πλήρως.
«Τα πάντα είναι γ***μένα τέλεια αυτή την περίοδο, φίλε», καταλήγει. «Είμαστε ένα νέο συγκρότημα και αυτό είναι ένα νέο κεφάλαιο. Οι Behemoth δεν έχουν ξανα-υπάρξει πιο ζωντανοί».
Για το Rock Overdose,
Γκουτσίδης Στέργιος
Πηγή: teamrock.com (Dom Lawson)
Comments
