Brujeria, Mortal Torment, Progress of Inhumanity@ Κύτταρο, Αθήνα Live Report

Ναι ρε φίλε. Μόνο έτσι μπορώ να ξεκινήσω να γράφω αυτές τις γραμμές. Επιτέλους 1η φορά στην Ελλάδα οι Brujeria!

Σάββατο και για μία συναυλία στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στην Αθήνα, η μπάντα αυτή μαζί με τους Έλληνες Mortal Torment και Progress of Inhumanity θα ανέβαιναν μία-μία στην σκηνή του Κυττάρου για να δώσουν ένα γ@μάτο live.

 

 

 


Η βραδυά ξεκίνησε με τους αγαπημένους σε πολλούς Mortal Torment. Ο Γιάννης κλασσικά, ντυμένος χασάπης αλλά και όλη η μπάντα με κάργα γιορτινή διάθεση (ο μπασίστας φορούσε κερατάκια ταράνδου κατά τη διάρκεια του σόου) έδωσαν το 100% του εαυτού τους. Αφού ξεκίνησε το ίντρο, η μπάντα μπήκε με το The Elbow Throne . Στη συνέχεια ακούσαμε τα Exhumed Tormentors και Decomposition In Vomit ενώ δεν έλλειψαν και οι αστεϊσμοί με το κοινό. Και η ευχάριστη (μέσα σε όλα) σκηνή: Όταν μπήκε το σόλο από το Amphetamine Murder ένας τύπος από το κοινό, ανέβηκε στη σκηνή και πετούσε στον κιθαρίστα τους γαρίφαλα, μιας και παίζουν και το ανάλογο είδος! Ο λόγος για το συγκεκριμένο περιστατικό είναι επειδή ο κιθαρίστας τους μπαίνει φαντάρος και προφανώς θα ήθελαν αυτό το σόου πριν τον στρατό να του μείνει αξέχαστο. Reverse Articulation και Infernal Audium Schizophrenia ήταν τα τραγούδια με τα οποία έκλεισαν την εμφάνισή τους. Οι Mortal Torment είναι μία από τις αγαπημένες μου μπάντες στην ελληνική σκηνή και κερδίζουν επάξια την θέση τους κάτω από μεγάλα ονόματα με τα οποία έχουν παίξει. Καταπληκτική εμφάνιση και περιμένουμε να τους ξαναδούμε.

 

 


Σειρά είχαν οι Progress of Inhumanity. Μπάντα που κινείται στον χώρο του grindcore, έκανε καλή εμφάνιση παίζοντας κομμάτια από τον τελευταίο τους δίσκο με τίτλο Escalating Decay. Ξεκίνησαν με το Uncertain Future και συνέχισαν με κομμάτια όπως Institutions Of Deceit, Modern Opportunist και Scene Critics. Ανάμεσα στα τραγούδια του σετ τους υπήρχε και μια διασκευή από Suicidal Tendencies, ενώ συνέχισαν κανονικά την εμφάνισή τους με άλλα 7 κομμάτια περίπου, όπως τα Greedy Ruthless Nation , Inside Change και Zero Achievement. Δεν τους είχα ξαναδεί να πω την αλήθεια, αλλά δεν με χάλασε κιόλας.

 

 

 

 

 

 

 


Brujeria finally on stage: Αφού έγινε και το τελαυταίο τσεκ στον ήχο, μπαίνει η εισαγωγή και οι αντι-Κάστρο κάνουν την εμφάνισή τους. Η μπάντα υφίσταται από το 1989 και στην ουσία ξεκίνησε σαν ένα συνοθύλευμα μελών από μπάντες όπως Carcass, Faith no More και Fear Factory. Κάπου στις 11 οι Μεξικανοί μας καλωσορίζουν με το Pito Wilson και καπάκια μπαίνουν τα El Desmadre και Cuiden a los niños. Η μπάντα μας έδωσε ένα πλούσιο σετ κάπου 18 κομματιών, με τον Fantasma και τον Juan Brujo να δίνουν πόνο πίσω από τα μικρόφωνα και τις μπαντάνες, ενώ ο κόσμος από κάτω να σηκώνει χαμό. Πολύ επικοινωνιακοί (μιλώντας στα ισπανικά βέβαια) ευχαριστούσαν το κοινό και το προέτρεπαν να κάνει περισσότερη φασαρία. Μarcha de Οdio, Colas de Rata, Cruza la Frontera, Angel Canales, Mecosario, Vayan Sin Miedo... Brujerizmo! Έχοντας περάσει τα μισά του σετ με κομματάρες, οι Brujeria δεν σταμάτησαν εκεί, και συνέχισαν με La Migra, Anti-Castro, Revolucion, Hechando Chingazos και Division del Norte. Τελευταίο κομμάτι της βραδιάς ήταν το La Ley de Plomo, με το οποίο οι Μεξικανοί μας αποχαιρέτησαν προσωρινά. Χωρίς καθυστέρηση, εμφανίζονται ξανά με τον Juan Brujo να κρατάει επιβλητικά την μασέττα του και να την κοπανάει πάνω στο μόνιτορ στο Consejos Narcos. Matando Gueros και τέλος. Τέλος; Μπα... “Marijuana tiene un hermanito,Los cerdos usan polvito” Αν αυτοί οι στίχοι δεν σας λένε κάτι, είναι παραλλαγή του γνωστού τραγουδιού “μακαρένα”. Αφού τέλειωσε το encore, ακούστηκε από τα ηχεία η εισαγωγή αυτού του κομματιού, και οι δύο frontmen χόρεψαν και τραγούδησαν το συγκεκριμένο κομμάτι με παραλλαγμένους στίχους, που αντί για μακαρένα έλεγαν “marijuana”.


Δεν έχω λόγια για την βραδιά του Σαββάτου, όλες οι μπάντες είχαν πολύ καλή σκηνική παρουσία, ο ήχος αρκετά καλός, αν και περίπου στη μέση του σετ των Brujeria τα φωνητικά ήταν λες και “θάφτηκαν” πίσω από τα ντραμς. Όπως και να 'χει, περιττό είναι να πω κάτι άλλο, όσοι ήταν εκεί πιστέυω πέρασαν το ίδιο καλά με εμένα. Το μόνο που εύχομαι είναι να μην περάσουν άλλα 4 χρόνια για να ξανάρθουν! (Α, και χρόνια πολλά για το χριστιανικό μέρος του ημερολογίου!)

Για το RockOverdose.gr: Λαμπρινή Γκούμα

 

Comments