We are bewitched…
30 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την κυκλοφορία του φανταστικού “Nightfall” των Σουηδών epic doom metallers. Η εορταστική αυτή περιοδεία τους έφερε σήμερα στο Academy στην Πειραιώς 117, στα πλαίσια ενός συναυλιακού διημέρου από το Rockwave Festival. Support διετέλεσαν οι Έλληνες doomsters Sorrows Path, οι οποίοι μπήκαν φέτος στον 24ο χρόνο της καριέρας τους. Στο τέλος του χρόνου, μας σερβίρουν το νέο τους πόνημα με τίτλο “Touching Infinity”.
Οι Έλληνες ανέβηκαν στο stage στις 20:25 και έπαιξαν 6 κομμάτια. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν αρκετά θερμή, αν και η προσέλευση ήταν πολύ μικρή. Οι Sorrows Path μας προθέρμαναν με κομμάτια από όλη τους την πορεία. Σύντομη εμφάνιση, αν και με πολύ κέφι και πολλή όρεξη από πλευρά της μπάντας. Αν και στα πρώτα 5 με 10 λεπτά ο ήχος της ρυθμικής κιθάρας, ανά διαστήματα έκρυβε πολλά από τα υπόλοιπα μέρη του κομματιού, το «πρόβλημα» γρήγορα διευθετήθηκε και η εμφάνιση συνέχισε με έναν αρκετά συμπαγή ήχο.
Λίγο αργότερα, στις 21:30, οι προβολείς αρχίζουν να φωτίζουν το banner με το σταυρωμένο κρανίο και ανεβαίνουν στη σκηνή οι Candlemass. Για 46 λεπτά, έπαιξαν το τιτανο-μέγιστο “Nightfall”. Το συγκρότημα στην εμφάνισή του έκανε δύο fakeouts αποχώρησης και επέστρεψαν για να παίξουν 5 κομμάτια συμπληρωματικά. Ο ήχος ήταν αψεγάδιαστος, ακόμα και αν κάποιος στεκόταν στο κάγκελο. Το συγκρότημα είχε απίστευτα κέφια και όλοι τους ήταν σε απίστευτη φόρμα. Κι εμείς από κάτω τους τιμήσαμε και με την πρώτη αφορμή τραγουδάγαμε από κάτω.
Παρόλα αυτά, θέλω να επισημάνω κάποια πράγματα. Είναι δύσκολη μια επετειακή συναυλία που το συγκρότημα παίζει ολόκληρο ένα album. Ειδικά όταν το line up του συγκροτήματος έχει αλλάξει και επιστρέφουν να παίξουν με το νέο lineup. Δεν είμαι από αυτούς που θα παραπονεθούν για αυτό. Μου άρεσε πολύ η εκτέλεση του Mats και ο τρόπος που προσέγγισε φωνητικά τον δίσκο, όπως και οι σύντομοι φόροι τιμής τους στον Marcolin με τις κινήσεις του επί σκηνής. Δεν προσπάθησε να μιμηθεί την ερμηνεία του Messiah από την original ηχογράφηση. Το έκανε με το δικό του στυλ και με τον τρόπο του. Η απουσία του Leif από το μπάσο επίσης ήταν στα μείον της εμφάνισης. Ο Αρχηγός όμως αναρρώνει και από του χρόνου αναμένεται να επιστρέψει στα καθήκοντά του.
Από τη μία, περίμενα μετά το album να παίξουν και κάποια άλλα κομμάτια από την καριέρα τους. Έλειπαν κομμάτια από το “Death Magic Doom”, από το Chapter VI, από το ομότιτλο, από το “King of the Grey Islands”. Πολλές κομματάρες τους δεν ακούστηκαν στην συναυλία. Και αυτό ίσως να απογοήτευσε ορισμένους, μαζί και τον υπογράφοντα. Πιστεύω πως το να ακούγαμε άλλα 4-5 κομμάτια από τα υπόλοιπα album δε θα απογοήτευε κάποιον. Ειδικά από εποχής Robert Lowe, τα οποία ο Leven ερμηνεύει εκπληκτικά. Από την άλλη, αυτά τα περίπου 80 λεπτά ήταν βαρβάτο epic doom χωρίς κοιλιές, με support από ένα πάρα πολύ καλό Ελληνικό συγκρότημα στο είδος. Τέλεια συναυλία; Αλλά μια πολύ καλή βραδιά, όπως και να έχει.
Setlists:
Sorrows Path
Tragedy
Dance With The Dead
All Love Is Lost
Brother Of Life
Epoasis
Empty Eyes And Blackened Hearts
Candlemass
Intro (Gothic Stone)
Well Of Souls
Codex Gigas
At The Gallows End
Samarithan
Backtrack (Marche Funebre)
Dark Are The Veils of Death
Mourners Lament
Bewitched
Outro (Black Candles)
Mirror Mirror
Dark Reflections
Cry From The Crypt
Crystal Ball
Solitude
Για το Rock Overdose:
Κείμενο: Γιάννης Ρέβαν
Φωτογραφίες: Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
