Οι Carpathian Forest είναι από τους εκπροσώπους του Νορβηγικού black metal που δύσκολα συναντάς σε περιοδεία, πόσο μάλλον σε συναυλία στην Ελλάδα. Η μπάντα πέρασε από 40 κύματα από τη στιγμή δημιουργίας της και είναι ανενεργή δισκογραφικά από το μακρινό 2006. Αναπόφευκτα η στιγμή που η ανακοίνωση της έλευσής τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για τα πρώτα τους headline shows στη χώρα μας είδε το φως της δημοσιότητας, έλαμψε σαν μια σπάνια ευκαιρία για τους απανταχού μπλακμεταλλάδες για να δούμε από κοντά μία θρυλική μπάντα του είδους. Σαν να μην έφτανε αυτό, ως το support που θα άνοιγε τους Carpathian Forest ορίστηκαν οι Order of the Ebon Hand, μια επίσης ιστορική μπάντα για τα δεδομένα του εγχώριου black metal.
Το χρονοδιάγραμμα ήταν ακριβές και οι πόρτες του Eightball άνοιξαν στις 20:30. Γύρω στις 21:35 κατέλαβαν τη σκηνή οι Αθηναίοι Order of the Ebon Hand, μέσα σε μία άκρως μυστικιστική occult ατμόσφαιρα. Ο frontman του συγκροτήματος Merkaal ήταν γονατισμένος στο πάτωμα απαγγέλοντας σκοτεινούς ύμνους, ενώ κατά τη διάρκεια όλου του σετ είχε τρομερή κίνηση, σκαρφάλωνε στα κάγκελα, έτρεχε πάνω κάτω στη σκηνή και είχε εξαιρετική αλληλεπίδραση με το κοινό. Ομολογώ πως ελάχιστες είναι οι φορές που παθαίνω τέτοιο σοκ με σετ (ειδικά!) support συγκροτήματος, ήταν ειλικρινά αψεγάδιαστο.
Οι Order of the Ebon Hand τολμώ να πω πως είναι εξαιρετικά αδικημένοι, είναι στην πιάτσα από το 1997 και δεν είναι όσο γνωστοί τους αξίζει. Αυτό που είδαμε και ακούσαμε ήταν ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα με τον τρόπο του, η μελωδία και η ποιότητα των κομματιών ήταν από άλλο πλανήτη. Μέσα στη χαοτική, κατασκότεινη δύνη που δημιουργούσαν τα όργανα και τα άκρως παθιασμένα φωνητικά του Merkaal, ο μόνος οδηγός ήταν τα μελωδικά tremolo picking lines της κιθάρας.
Ένα τεράστιο μπράβο στα παιδιά για την εμπειρία που ζήσαμε. Το παρευρισκόμενο κοινό ήταν ικανοποιητικό και ευτυχώς εκτίμησε και με το παραπάνω το σετ των παιδιών, έγινε χαμός! Το σετ τους περιείχε κομμάτια από όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, την οποία συστήνω ανεπιφύλακτα να ακούσετε αν αγαπάτε το σκοτεινότερο παρακλάδι της μέταλ! Μας ενημέρωσαν κιόλας πως πρόκειται να κυκλοφορήσουν νέο δίσκο με όνομα «Δικαιοσύνη», αναμένουμε υπομονετικά!
Μέχρι τις 22:50 περίπου προσπαθούσαμε να συνέλθουμε, μέχρι να μας πάρουν από τα μούτρα οι μυστήριοι cult νορβηγοί Carpathian Forest. Ανέβηκαν στη σκηνή υπό τους ήχους χειροκροτημάτων και ενός ambient instrumental, ενώ το πρώτο κομμάτι που είπαν ίσως να ήταν και το πιο χαλαρό της βραδιάς. Από το δεύτερο κομμάτι και μετά, επικράτησε ο απόλυτος πανικός με ένα ασταμάτητο, βίαιο mosh pit και με stage dives που έδιναν κι έπαιρναν μέχρι και την τελευταία νότα της μπάντας!
Νομίζω πως αν κρίνω από τις δικές μου συναυλιακές εμπειρίες, η συγκεκριμένη ήταν μάλλον η πιο ακραία, με το πιο παθιασμένο κοινό. Οι Carpathian Forest αποτελούν μια από τις μπάντες που δεν δίστασαν ποτέ να πειραματιστούν με τον ήχο τους αναδεικνύοντας την punk / black n’ roll πτυχή του black metal. Περιείχε κομμάτια από όλη τη δισκογραφία τους με έμφαση στα μεταγενέστερα, εννοείται όμως χωρίς να παραλείψουν κλασικά όπως τα “Black Shining Leather”, “A Forest”, “All My Friends are Dead” και “Bloody Fucking Necro Hell”.
Η ιδιαίτερη προσωπικότητα του Nattefrost ακτινοβολούσε καθ’ όλη τη διάρκεια που βρισκόταν στη σκηνή και σε όλες του τις προσπάθειες αλληλεπίδρασης με τον κόσμο. Είχε τρομερή ενέργεια, η οποία βέβαια δεν εκφραζόταν πάντα σε κίνηση, αν και κάποιες φορές σκαρφάλωσε στα κάγκελα του stage. Ο μπασίστας απεναντίας κατέβαινε συχνά κάτω στο κοινό, το οποίο τον αποθέωνε.
Η μπάντα έπαιξε αψεγάδιαστα από όλες τις απόψεις σε μια βραδιά με retro χαρακτήρα. Τέτοιες βραδιές-δυναμίτες είναι απαραίτητο να γίνονται στη Θεσσαλονίκη, καθώς όπως φάνηκε το κοινό της συμπρωτεύουσας τις λατρεύει και με το παραπάνω!
Για το Rockoverdose,
Κατερίνα Μήτικα