Με το Voices In The Mist Vol. 3 Festival πρό των πυλών και με τους Elysion να συμμετέχουν σ'αυτή την τρίτη του εκδοχή, το Rock Οverdose βρήκε την ευκαιρία να συνομιλήσει με την τραγουδίστρια Χριστιάννα Χατζημιχάλη, η οποία μας έδωσε το νέο ότι ετοιμάζουν τον τρίτο τους δίσκο, μας ανέλυσε την πορεία και το σκεπτικό της μπάντας γύρω από αρκετά θέματα, και στο τέλος προσκάλεσε το κοινό να δώσει το παρών σ'αυτό τον θεσμό που στηρίζει αποκλειστικά female fronted μπάντες!
Rock Overdose: Κατ'αρχάς να πω ότι παρ'ότι έχουν περάσει 11 μήνες, η εμφάνιση σας στη συναυλία του Timo Tolkki είναι από τις αγαπημένες μου των τελευταίων ετών από Ελληνική μπάντα. Σας είχα δεί και παλιότερα αλλά μιλάμε για φοβερή εξέλιξη. Ποιές οι εντυπώσεις σας από εκείνη τη μέρα;
Χριστιάννα ( Elysion): Kαλησπέρα και από τους Elysion και ένα τεράστιο ‘ευχαριστούμε’ για τη φιλοξενία! Τι να πω για το τόσο θερμό καλωσόρισμα και τα απίστευτα καλά λόγια... Ήταν μεγάλη μας χαρά και τιμή να παίξουμε με αυτόν τον θρύλο του power metal και παρόλο που θεωρητικά απέχουμε αρκετά από αυτόν τον ήχο, ήταν σίγουρα μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή για μας, να είμαστε παρόντες στο comeback ενός πολυαγαπημένου, μιλώντας και προσωπικά για μένα, ’ήρωα’ της μεταλλικής μας νοσταλγίας.
Rock Overdose: Έχουν περάσει πολλά χρόνια από το ''Someplace Better'', όπως αντίστοιχα πολλά είχαν περάσει τότε κι από το ''Silent Scream'' (ενδιάμεσα βγήκε το ΕΡ ''Killing My Dreams''). Θα έχουμε κάτι νέο από σας προσεχώς; Πιστεύεις ότι χρειάζεται μεγάλο κενό ανάμεσα στα άλμπουμ ώστε να αποδεικνύουν την αξία τους μέσα στο χρόνο;
Χριστιάννα ( Elysion): Είναι αλήθεια, έχει υπάρξει μια σχετικά μεγάλη απόσταση ανάμεσα στις κυκλοφορίες μας. Ξέρεις, για να είμαι ειλικρινής, εμείς ίσως δεν το πολυαντιλαμβανομαστε γιατί παρόλο που τα releases καθυστερούν, εμείς πάντα είμαστε σε μια διαδικασία σύνθεσης και διαρκώς δημιουργούμε νέα τραγούδια. Δεν πιστεύω πως χρειάζεται να τηρηθεί κάποια συγκεκριμμενη απόσταση ανάμεσα στους δίσκους, η κάθε μπάντα διαχειρίζεται με διαφορετικό χρόνο τα περιθώρια που θέλει να κρατήσει και το ποτέ είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα. Εμείς λοιπόν είμαστε σίγουρα πανέτοιμοι τώρα για έναν τρίτο δίσκο που πιστεύουμε πως τιμά απόλυτα τους δυο προηγουμένους, την εξέλιξη που θέλουμε να έχουμε αλλά κ τη στήριξη των φίλων μας που, παρόλα τα διαστήματα απουσίας ίσως, δε μας ξεχνούν ποτέ! Νομίζω ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε κάποιες καινούργιες αναμνήσεις λοιπόν.
Rock Overdose: Το όνομα της μπάντας μου έφερνε πάντα στο νού τα Ηλύσια Πεδία, ένα μέρος βγαλμένο από την Ελληνική μυθολογία. Δώθηκε το όνομα αυτό στη μπάντα για να δείξετε ότι είναι κάτι παραμυθένιο που γεννάει συναισθήματα νοσταλγίας, ή απλά ήταν πιασάρικο και δεν υπήρχε συγκεκριμένος λόγος επιλογής;
Χριστιάννα ( Elysion): ...Το εθεσες καλύτερα κι από μένα, έχεις απολυτό δίκιο! Αυτή ακριβώς ήταν η ατμόσφαιρα μέσα στην όποια θέλαμε να κινηθούμε και φυσικά δεν διαλέξαμε όνομα με βάση το πόσο εύηχο είναι, παρόλο που και αυτός είναι ένας παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν όταν επιλέγεις το ποιος τίτλος θα εκπροσωπεί τη μουσική σου.
Rock Overdose: Υπογράψατε με την Massacre Records για τα δύο άλμπουμ που κάνατε, είμαι περίεργος να μάθω πως είχε επιτευχθεί η συμφωνία τότε και κατά πόσο σας βοήθησαν με τις προωθήσεις των δίσκων γενικότερα.
Χριστιάννα ( Elysion): Με πας αρκετά χρόνια πίσω, λοιπόν! Οι Elysion, ετοιμάζοντας ενα demo του ''Silent Scr3am'' και καταφέρνοντας να συγκεντρώσουν αρκετή θετική προσοχή μέσω επιτυχημένων εμφανίσεων με πολύ σημαντικά ονόματα της σκηνής από πολύ νωρίς, προσέλκυσαν το ενδιαφέρον αρκετών δισκογραφικών και μια από αυτές ήταν κ η Γερμανική Massacre. H συνεργασία μας συνεχίζεται μέχρι σήμερα και αυτό κάτι σημαίνει σίγουρα. Νομίζω στα δώδεκα χρόνια της πορείας μας, έχουμε κάνει ποιοτικά ότι καλύτερο μπορούσαμε για να δικαιώσουμε την εταιρία για την επιλογή της.
Rock Overdose: Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία έξαρση συγκροτημάτων με κοπέλα στα φωνητικά. Δε θέλω να το πω female-fronted metal γιατί δε μου αρέσουν οι ταμπέλες και θεωρώ ότι είναι περιοριστικές. Νιώθετε κάποιο ανταγωνισμό σε από παρόμοιες μπάντες, ή θα θέλατε από τη μεριά σας να λειτουργούν οι μπάντες ως σύνολο υποστηρίζοντας η μία την άλλη;
Χριστιάννα ( Elysion): Φυσικά και συμφωνώ στο ότι ο ορος female fronted είναι περιοριστικός. Δε με πειράζει καθώς τον αποδέχομαι απλά και μόνο σαν μια σύμβαση προκείμενου να συννενοούμαστε, χωρίς παρ'όλα αυτά να δίνεται κανένα απολύτως στίγμα για τον ήχο του συγκροτήματος. Στα δέκα χρόνια που έχω συμπληρώσει στους Elysion, μπορώ να πω με απόλυτη ειλικρίνεια πως ποτέ μα ποτέ δεν έχουμε νιώσει ανταγωνισμό για άλλη μπάντα, ποτέ δεν έχουμε μπεί καν στη διαδικασία να ασχοληθούμε με το τι κάνει το όποιο συγκρότημα, είτε έχει άνδρα είτε γυναίκα πίσω από το μικρόφωνο. Πάντα μας απασχολούσε μόνο η δική μας η δουλειά και πως θα την κάνουμε όσο πιο σοβαρά γίνεται. Τώρα για το άλλο σκέλος, φυσικά και όποιον και να ρωτήσεις, θα σου δώσει την ‘πολιτικά ορθή’απαντηση ‘τι καλά που θα ήταν, όλες οι μπάντες να συνεργαζόμασταν αρμόνικα κλπ’ και είναι αλήθεια ότι αυτό θα ήταν κ το πιο βοηθητικό για όλους. Στην πράξη αυτό δε συμβαίνει γιατί από την εμπειρία μου, βλέπω πως όλοι είναι καλοί μαζί σου μέχρι τη στιγμή που νιώθουν ότι μπορεί να απειληθούν από εσένα. Είναι περίεργο αλλά εμείς αυτή τη μικρότητα δεν την είχαμε και δε νομίζω ότι θα την έχουμε ποτέ.
Rock Overdose: Επίσης, ενώ όλες οι προαναφερθείσες μπάντες του είδους γεμίζουν τη μουσική τους με στρώματα ήχου, οι Elysion μου βγάζανε πάντα μία απλότητα που μου έχει λείψει σε παρόμοιο στυλ. Πως βλέπετε εσείς τη μουσική σας και πόσο εύκολα σας βγήκαν οι συνθέσεις κατά το παρελθόν;
Χριστιάννα ( Elysion): Είναι πολύ όμορφο αυτό που λες και σ’ευχαριστουμε, είναι ακριβώς ο, τι θέλαμε να πετύχουμε. Μια πολύπλοκη ενορχήστρωση μπορεί να είναι καταπληκτική αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει το κάθε τι να έχει ένα λόγο ύπαρξης μέσα σε αυτό το πράγμα που λέγεται μίξη. Συχνά ακούω δουλείες από μπάντες περισσότερο και του εξωτερικού μπορώ να πω, όπου μετά από ένα λεπτό ακρόασης σε πιάνει το κεφάλι σου για να παρακολουθήσεις τι συμβαίνει... σίγουρα εμείς δεν ανακαλύψαμε τον τροχό. Θέλουμε μόνο να γράφουμε καλά τραγούδια, ένα προς ένα, που έστω κ με μια κιθάρα αν παιχτούν να έχουν και πάλι τον ίδιο χαρακτήρα και νόημα. Μέχρι τώρα αλλά και τώρα γράφοντας τον τρίτο δίσκο, η έμπνευση μπορεί να είναι το οτιδήποτε, σίγουρα κάτι θαμμένο κάπου μέσα μας που περιμένει την ώρα να βγει στο φως. Σε αυτή τη δουλειά έχουμε ‘σύρει’στον ήλιο πολλά σκοτάδια μας, εγώ σίγουρα ακόμα πιο πολλά σε ο, τι άφορα και τους στίχους.
Rock Overdose: Σίγουρα θα έχεις ερωτηθεί για τις επιρροές σου πολλάκις. Επειδή κάποιοι μπορεί να έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τη μπάντα, θα θέλαμε ένα μικρό flashback από τις αναμνήσεις σου και τι σου έδωσε ώθηση να ασχοληθείς με τη μουσική γενικότερα, και αν θες, να μας ονομάσεις τραγουδιστές ή τραγουδίστριες που πιστεύεις έχουν κάτι ξεχωριστό.
Χριστιάννα ( Elysion): .... Τι να πω για μένα... ήμουν ένα παιδί που μεγάλωσε με πολλή μουσική και τραγούδι στο σπίτι καθώς ο πατέρας μου ήταν τενόρος. Παρ'όλα αυτά, μεγαλώνοντας, κάπου ανάμεσα σε πιάνο, ωδεία, χορωδίες και αφού ανακάλυψα δειλά μια μικρή πόρτα στο μαγικό κόσμο του ροκ και του μέταλ, η ενασχόληση μου με τη μουσική έγινε απαγορευμένος καρπός. Δεν έχω ξαναμιλήσει για αυτό, προτιμώ όμως να πω μια δυο παραπάνω αλήθειες για μένα παρά να ξαναπώ τα ίδια. Όταν μεγάλωνα μέσα σε όλο αυτό, προσπαθώντας να διαχειριστώ αυτό που ένιωθα και το πως θα μπορούσα να ζω πάντα μέσα σε αυτή τη μουσική, δεν υπήρχε female fronted metal, και εγώ δεν ήξερα τι ήταν ακριβώς αυτό που ονειρευόμουν αλλά ήξερα ότι έβρισκα σιγά σιγά το ποια είμαι. Μελετούσα Dickinson, μόνη μου, και νιώθω ακόμα κ τώρα μεγαλύτερη την έλξη στο να τραγουδαω 'ανδρικά' κομματια. Στη συνέχεια, όταν πια ενηλικιωθηκα και είχα μια ιδέα του τι θέλω να κάνω, ήρθαν στη ζωή μου οι Nightwish και εξαιτίας τους και πολλά αστρικά ταξίδια, χα χα... Όσο για ερμηνευτές... κλασσικά, από που να ξεκινήσω... δε θα πρωτοτυπησω. Freddie Mercury, Bruce Dickinson, David Draiman, Ronnie James Dio, Tony Martin, το ετερόκλητο μου top five. Όσο για γυναίκες τραγουδίστριες, ατέλειωτη λίστα και πάλι αλλά τα τελευταία χρόνια έχω ‘αρρωστήσει’με Lizzy Hale (Halestorm), Maria Brink (In this Moment) και με την πιό αγαπημένη μου ερμηνεύτρια,τεχνικά και εκφραστικά όλων των εποχών, Eva Cassidy
Rock Overdose: Εσύ προσωπικά έγινες ποτέ αντικείμενο καχυποψίας από το ευρύ κοινό; Δυστυχώς φαντάζομαι γνωρίζεις ότι υπήρχε μία προκατάληψη με μία γυναίκα πίσω από το μικρόφωνο σ'ένα συγκρότημα, κι ενώ εγώ θεωρώ ότι αυτό έχει μειωθεί, ποιά είναι τελικά η πραγματικότητα και πως μπορούμε να απαλλαγούμε από όλα αυτά τα κλισέ;
Χριστιάννα ( Elysion): Ανοίγεις μεγάλο κεφάλαιο τώρα και είμαι το τελευταίο άτομο που θα ήθελε να αρχίσει τις γκρίνιες, παντός καιρού. Δυστυχώς, όσο οπισθοδρομικό και να είναι, πρέπει να παραδεχτώ πως ειδικά τα τελευταία χρόνια αισθάνομαι τον κόσμο γύρω μου να προχωράει με γρήγορα βήματα... προς τα πίσω. Ο σεξισμός και οι διακρίσεις σε όλα τα επίπεδα από όλους προς όλους, είναι εδώ θριαμβευτικά για να μας θυμίζουν πόσο δεν έχουμε εξελιχθεί σαν ανθρωπινά όντα. Προσωπικά, έχω δεχτεί παντός είδους εκβιασμους/διακρισεις κλπ σε επαγγελματικούς χώρους αλλά ευτυχώς εκτός metal μουσικής. Ακόμα πιστεύω πως όσο και να βρίζουμε αυτή τη μερικές φορές γραφική μεταλλική μας φάρα, αποτελεί σε γενικές γραμμές διαμάντι μέσα στο βούρκο της ελληνικής πραγματικότητας.
Rock Overdose: Μιά και εσύ όπως και άλλες γυναίκες αποτελείτε σιγά-σιγά κίνητρο για μικρότερες σε ηλικία κοπέλες να αρχίζουν να βάζουν βάσεις για να κυνηγήσουν κάποτε το όνειρο τους, τι θα συμβούλευες τα νέα κορίτσια που θέλουν να γίνουν τραγουδίστριες και που θα πρέπει να εστιάσουν κυρίως απ'όλους τους τομείς;
Χριστιάννα ( Elysion): Αλήθεια τώρα... πώς θα μπορούσα ποτέ να δώσω εγώ την οποιοδήποτε συμβουλή... Χα χα χα, έχω κάνει στη ζωή μου πιο πολλά λάθη κι από ανορθόγραφο παιδί στην πρώτη δημοτικού!! Δεν έχω συμβουλή, μια ευχή μόνο, να είναι ευτυχισμένες κάνοντας αυτό που γουστάρουν και να νιώθουν δυνατές, ξέροντας πως πάντα η μουσική είναι μεγαλύτερη από εμάς και το εγώ μας. Α, και να μη σκύβουν το κεφάλι, ποτέ και για κανέναν.
Rock Overdose: Για το τέλος, θα θέλαμε μία αναφορά στο Voices In The Mist Vol. 3 Festival στο οποίο θα λάβετε μέρος. Είναι μία πρωτοβουλία που έχει αγκαλιαστεί από το κοινό παλιότερα και τίνει να γίνει θεσμός. Επίσης πριν κλείσουμε, θα θέλαμε να μάθουμε τα επερχόμενα σχέδια σας για το μέλλον. Σας ευχόμαστε καλή τύχη και δημιουργικότητα!
Χριστιάννα ( Elysion): Και κάπως έτσι λοιπόν, φτάσαμε στο λατρεμένο μου σημείο, όπου μπορώ εκ μέρους όλων μας να ‘βαρέσω γενικό προσκλητήριο’για το μοναδικό Ελληνικό φεστιβάλ αφιερωμένο στις female fronted μπάντες, που προσγειώνεται στη σκηνή του Temple club φέτος, για τρίτη χρόνια της διεξαγωγής του και με τους καταπερήφανους Elysion να κλείνουμε μια βραδιά που προβλέπεται εκρηκτική! Έχουμε συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ στη ζωή μας αλλά δεν έχουμε πραγματικά ξαναδεί τόση καλή ενέργεια και τέλεια διάθεση και συνεργασία από όλους με όλους και για όλους! Οι μπανταρες Meden Agan, Chrysilia, Sede Vacante και Upon Revival και εμείς θα φροντίσουμε να μη μείνει τίποτε όρθιο...(με την καλή έννοια... χά χα). Σας περιμένουμε λοιπόν όλους, Παρασκευή 9 Μαρτίου για να καμαρώσουμε όλοι μαζί τι βγάζει η Ελληνική σκηνή... οι Εlysion είμαστε απίθανα περήφανοι που είμαστε μέρος της! Η χρόνια αυτή θα μας φέρει την κυκλοφορία του τρίτου μας δίσκου και για πρώτη φορά, ένα μικρο δείγμα αυτού θα πάρετε στο Voices of The Mist Festival! Χαιρετίζουμε όλους τους αναγνώστες και το Rock Οverdose και ευχαριστούμε για τις εξαιρετικές ερωτήσεις. Ραντεβού την Παρασκευή από σκηνής... Up the Irons!!!
Comments
