10 χρόνια (12/03/2013) από το θάνατο του αείμνηστου Βρετανού ντράμερ Clive Burr, γνωστού από την τρίχρονη θητεία του στους Iron Maiden, κατά το πρώτο διάστημα ζωής τους...
Από την πρώτη στιγμή που ανέπτυξε ενδιαφέρον για τη μουσική, η επιθυμία του ήταν να παίξει ντραμς. Ξεκίνησε παίζοντας σε pub με διάφορες μπάντες, παρά το γεγονός ότι δεν είχε καν τη νόμιμη ηλικία για να παρευρίσκεται σε ανάλογους χώρους. Η καριέρα του ξεκίνησε απ’ τους Samson, στους οποίους εντάχθηκε ένα χρόνο μετά την ίδρυσή τους και αποχώρησε το 1978. Μετά από μερικούς μήνες, έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Dennis Stratton, ο οποίος του είπε πως οι Iron Maiden, έψαχναν για νέο ντράμερ. Έτσι ο Steve Harris με τον Rod Smallwood, πήγαν να τον δουν στο μαγαζί που έπαιζε τότε και λίγες μέρες μετά επικοινώνησαν μαζί του, ζητώντας του να πάει σε πρόβα με την μπάντα. Ο Burr, έπαιξε στους τρεις πρώτους δίσκους των Maiden, “Iron Maiden”, “Killers” και “The Number of the beast”, ώσπου τελικά αποχώρησε το 1982. Τα αίτια της φυγής του, αποδίδονται στο βαρύ πρόγραμμα περιοδειών του συγκροτήματος και κάποια προσωπικά προβλήματα του μουσικού, ο ίδιος όμως, έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, το 2002, πως η απόφαση ανήκε στον Harris και πως εκείνος απλά τη δέχτηκε. Λέγεται πως συγκεκριμένα, στο μέσο της περιοδείας για το “Number of the Beast”, o ντράμερ έφυγε ώστε να παραστεί στην κηδεία του πατέρα του, αφήνοντας στη θέση του τον Nicko McBrain των Γάλλων Trust, ως προσωρινό του αντικαταστάτη. Όταν επέστρεψε, παρατήρησε αλλαγή στη συμπεριφορά ορισμένων από των συνεργατών του στους Maiden και πως τελικά, ανεπίσημα απορρίφθηκε. Την αποχώρησή του, διαδέχτηκε το τηλεφώνημα των Trust που του πρότειναν να πάει στο Παρίσι για πρόβες, κάτι που έγινε και οδήγησε τελικά, στη σύντομη παραμονή του στο συγκρότημα. Συνέχισε και πάλι για μικρό διάστημα στους Alcatrazz και μερικούς μήνες μετά, συνεργάστηκε με τον παλιό του φίλο, Paul Di’Anno για το project, Gongmagog, που περιλάμβανε ακόμη τον Janick Gers. Αν και οι προσδοκίες ήταν μεγάλες, μετά το πρώτο τους EP, αντιμετώπισαν μια χλιαρή υποστήριξη από τη διοίκηση και τη δισκογραφική τους, που δεν τους επέτρεψε να έχουν την απαιτούμενη επιτυχία.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, συμμετείχε σε ένα άλλο project, αυτό του Dee Snider, τους Desperado, στους οποίους όμως δεν επενδύθηκαν αρκετά χρήματα, ενώ η δισκογραφική, αποφάσισε ξαφνικά να σταματήσει να αναλαμβάνει την παραγωγή άλμπουμ από ροκ μπάντες. Στα 90’s έπαιξε επίσης στα βρετανικά συγκροτήματα, Elixir και Praying Mantis, αλλά δεν έγινε σταθερό μέλος σε κάποιο. Προς το τέλος της ίδιας δεκαετίας, είχε την ατυχία να διαγνωστεί με ανίατη, προοδευτικής μορφής σκλήρυνση κατά πλάκας. Η θεραπεία για την ασθένεια του τον άφησε με σοβαρά χρέη και οι Iron Maiden, οργάνωσαν μια σειρά από φιλανθρωπικές συναυλίες, και αναμείχθηκαν στην ίδρυση του “Clive Burr MS Trust Fund”.
Ο μουσικός τα τελευταία χρόνια ήταν αναγκασμένος να χρησιμοποιεί αναπηρική καρέκλα, ενώ με αφορμή την αρρώστια του, είχε ιδρυθεί και η φιλανθρωπική οργάνωση “Clive Aid”, που έχει ως στόχο την ευαισθητοποίηση, τη συγκέντρωση κονδυλίων και προγράμματα τα οποία περιλαμβάνουν ροκ εκδηλώσεις, για διάφορες μορφές καρκίνου και σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Στις 12 Μαρτίου 2013 ο Clive Burr έφυγε απο τη ζωή έχοντας όπως αναφέραμε σοβαρά προβλήματα υγείας πολλά χρόνια μετά τη διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας και πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του στο σπίτι.
Απο τη στήλη του Rockoverdose " Σαν σήμερα"
Comments
