Η φετινή έκδοση του Gimme Shelter Film Festival φιλοξενεί την ταινία - ντοκιμαντέρ "The Dream Syndicate. How We Find Ourselves Here?" που αποτίνει φόρο τιμής στην ιστορία του αμερικανικού εναλλακτικού ροκ συγκροτήματος The Dream Syndicate. Είναι μια ιστορία για τη γρήγορη επιτυχία, τις χαμένες φιλίες, τους αγώνες μεγάλων δισκογραφικών... μια ιστορία γεμάτη με πολλή μουσική.
Λίγες μέρες πριν την πρώτη πανελλήνια προβολή του film, ο Emiel Spoelder, σκηνοθέτης, παραγωγός και συγγραφέας, απαντά στις ερωτήσεις μας σχετικά με το ταξίδι της δημιουργίας αυτής της ταινίας, η οποία μας δίνει μια μοναδική εικόνα του κόσμου εκείνης της εποχής, όταν η ποπ μουσική κυριαρχούσε και οι The Dream Syndicate εμφανίστηκαν απ' το πουθενά στο Λος Άντζελες κάνοντας επιτυχία μέσα σε μια νύχτα με την ακατέργαστη μουσική τους.
RockOverdose: Γεια σου Emiel, σε καλωσορίζουμε στη σελίδα μας! Θα θελαμε να μάθουμε, πως εσύ ένας Ολλανδός αποφάσισες να ασχοληθείς με τους The Dream Syndicate, μια μπάντα απ' το ηλιόλουστο Los Angeles. Υπάρχει κάποιο παρασκήνιο πίσω απ' αυτή την σύνδεση;
Emiel Spoelder: Όταν ήμουν 19 ετών, σπούδαζα στη σχολή κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Εκείνη την εποχή ήμουν μεγάλος θαυμαστής του Ryan Adams. Η πρώτη φορά που είδα ζωντανά τον Ryan ήταν στις 19 Νοεμβρίου 2003 στο Paradiso στο Άμστερνταμ. Παρόλο που περίμενα με ανυπομονησία να δω το main act, ενθουσιάστηκα με το opening act που ήταν ο Steve Wynn & The Miracle 3. Η σύνθεση των τραγουδιών, η κιθάρα, τα ντραμς και το μπάσο με συνεπήραν αμέσως.
Μετά απ' αυτή τη νύχτα ξεκίνησα να ανακαλύπτω όλη τη μουσική που είχε ηχογραφήσει ο Steve, τα τελευταία 20 χρόνια καθώς και τα album των The Dream Syndicate. Ήταν ένα απίστευτο ταξίδι! Τα χρόνια που ακολούθησαν είδα τον Steve να παίζει live σε διάφορες εκδοχές, acoustic shows, solo εμφανίσεις, με τους The Miracle 3, με τους The Dragon Bridge Orchestra και τους Danny & Dusty. Η ποικιλομορφία στη μουσική του ήταν τόσο συναρπαστική για μένα. Μάλιστα μια φορά του πήρα συνέντευξη για μια εκπομπή που είχα στην τοπική τηλεόραση.
Steve Wynn + Emiel Spoelder + Dennis Duck
Το 2009 μετακόμισα στο Λος Άντζελες για να σπουδάσω ακόμη ένα χρόνο στην ακαδημία κινηματογράφου εκεί. Την πρώτη εβδομάδα που έμενα εκεί, ο Steve Wynn έπαιξε στο The Troubadour με τους The Baseball Project (το συγκρότημα του με τους Linda Pitmon, Scott McCaughey, Peter Buck και/ή Mike Mills). Μετά το show, ο Steve με αναγνώρισε και με σύστησε μερικούς από τους φίλους και την οικογένειά του που ήταν επίσης παρόντες. Μιλώντας με τη μαμά του Marlena, ανέφερα τις κινηματογραφικές σπουδές μου. Εκείνη απάντησε: «Γιατί δεν κάνεις ταινία για τον γιο μου;». Ως φοιτητής κινηματογράφου είχα εμμονή με τα μουσικά ντοκιμαντέρ, οπότε από την αρχή φάνηκε σαν μια υπέροχη ιδέα. Χρειάστηκαν μερικά χρόνια για να καταλήξουμε σε ένα πραγματικό πλάνο για την ταινία, αλλά εκείνη η στιγμή ήταν που ... "φυτεύτηκε ο σπόρος".
Το αρχικό μου σχέδιο ήταν να κάνω ένα ντοκιμαντέρ για τη μουσική καριέρα του Steve Wynn. Μου άρεσε η ποικιλομορφία της μουσικής του και σκέφτηκα ότι αυτό θα ήταν μια υπέροχη ιστορία. Μετά τα γυρίσματα του πρώτου κύκλου συνεντεύξεων μεταξύ 2012 και 2014, άρχισα να ασχολούμαι με το μοντάζ. Σύντομα ανακάλυψα ότι ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω μια μόνο ιστορία μέσα από όλες τις διαφορετικές μπάντες και τα έργα του Steve. Εκεί κόλλησα για αρκετό καιρό. Πραγματικά δεν είχα ιδέα ακόμα πώς να τελειώσω αυτήν την ταινία. Εκείνη την περίοδο η καριέρα μου στην τηλεόραση πήγαινε πραγματικά πολύ καλά και μου αποσπούσε όλη μου την προσοχή.
Και φτάνουμε στο 2019 που παρακολούθησα τους The Dream Syndicate κατά τη διάρκεια της περιοδείας These Times. Μετά το show μίλησα με τον Steve και διαπίστωσα πως κι εκείνος ακόμα υποστήριζε την ιδέα του project και με ενθάρρυνε να το συνεχίσω.
Για μισό χρόνο μιλούσα για αυτό με πολύ κόσμο και τελικά κατάλαβα ότι θα έπρεπε να είναι μια ταινία για τους The Dream Syndicate. Υπάρχει μια τόσο ωραία ιστορία, στη δεκαετία του '80 καθώς και μετά την επανένωσή τους, υπήρχε η γρήγορη επιτυχία, μεγάλες διαμάχες, χαμένες φιλίες και πολύ ενδιαφέρουσες αλλαγές στο line up. Αυτές οι στιγμές έκαναν το project πραγματικά να απογειωθεί ξανά. Η μεγαλύτερη πρόκληση εδώ ήταν να κρατήσω επαφή με το συγκρότημα, καθώς κυκλοφόρησαν άλλα δύο album στο μεταξύ, και έπρεπε να βρω ένα κατάλληλο μέρος για να τελειώσω την ταινία. Νομίζω ότι όλα συνδυάστηκαν πολύ όμορφα.
RockOverdose: Πριν ασχοληθείς με το film γνώριζες επομένως το group αρκετά καλά...
Emiel Spoelder: Φυσικά! Νομίζω πως η απάντησή μου νωρίτερα σε κάλυψε. Αν μπορώ να προσθέσω κάτι είναι πως η δημιουργία αυτής της ταινίας με έκανε να μάθω να εκτιμώ ακόμη περισσότερο μερικά τραγούδια των Dream Syndicate. Ένα τραγούδι σαν το Sure Thing δεν το είχα πραγματικά προσέξει μέχρι πέρυσι. Μια μέρα κατά την επεξεργασία του ντοκιμαντέρ, ανακάλυψα τη ζωντανή έκδοση του Sure Thing στο άλμπουμ The Day Before Wine and Roses και κατέληξα απλώς να το ακούω ξανά και ξανά. Ο ρυθμός του είναι τόσο εθιστικός!
Το τραγούδι "How Did I Find Myself Here?" ήταν ήδη ένα από τα αγαπημένα μου, αλλά αφού άκουσα τις ιστορίες για τη διαδικασία ηχογράφησης από όλα τα μέλη του συγκροτήματος, το τραγούδι έγινε ακόμα πιο ενδιαφέρον πλέον όταν το ακούω.
RockOverdose: Είναι το πρώτο σας μουσικό ντοκιμαντέρ; Πώς το προσεγγίσατε ως προς το χρονοδιάγραμμα και την αφήγηση της ιστορίας της μπάντας;
Emiel Spoelder: Ναι, αυτό είναι το πρώτο μου μουσικό ντοκιμαντέρ και επίσης η πρώτη μου μεγάλου μήκους ταινία.
Τα ντοκιμαντέρ "Tom Petty: Runnin’ Down A Dream και Rush: Beyond The Lighted Stage" ήταν μια τεράστια έμπνευση για μένα. Παρακολούθησα και τις δύο ταινίες αμέτρητες φορές και πάντα μου άρεσε πώς αφηγούνταν χρονολογικά την ιστορία αυτών των συγκροτημάτων. Έτσι, από την αρχή του έργου ήξερα ότι έτσι ήθελα να πω την ιστορία του Steve Wynn και αργότερα των The Dream Syndicate.
Στην τηλεοπτική μου καριέρα γύρισα και επιμελήθηκα εκατοντάδες μικρότερες ιστορίες. Επειδή αυτή είναι η πρώτη μου μεγαλύτερη ιστορία, και καθώς είχα περίπου 40 ώρες πλάνα συνέντευξης, ήταν αρκετά δύσκολο να κρατήσω αυτή την ταινία κάτω από δύο ώρες. Ευτυχώς ο γνωστός Ολλανδός σκηνοθέτης (μουσικών ντοκιμαντέρ) Bram van Splunteren με βοήθησε λίγο στην τελευταία φάση του μοντάζ. Έχει κάνει τεράστιο έργο σπουδαίων μουσικών ντοκιμαντέρ στην καριέρα του και με βοήθησε πραγματικά.
RockOverdose: Πολλοί πιστεύουν ότι πρέπει να είσαι οπαδός για να κάνεις ένα μουσικό ντοκιμαντέρ για έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Ποια είναι η άποψή σου για αυτό; Πιστεύεις ότι βοηθάει ή μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να γίνει εμπόδιο;
Emiel Spoelder: Το να είσαι οπαδός βοηθάει πολύ, αφού θα ξοδέψεις αρκετό χρόνο ακούγοντας τη μουσική, γνωρίζοντας τους μουσικούς και την ιστορία τους. Ως θαυμαστής ήθελα να μάθω τα πάντα για αυτό το συγκρότημα, είχα την περιέργεια να μάθω τα πάντα. Και το υπέροχο ήταν ότι κατά τη διάρκεια της δημιουργίας αυτής της ταινίας έγινα ακόμα μεγαλύτερος θαυμαστής της μουσικής των The Dream Syndicate.
Και ναι, σε ορισμένες περιπτώσεις το να είσαι οπαδός μπορεί σίγουρα να γίνει και εμπόδιο. Ως οπαδός μου αρέσουν πολλές λεπτομέρειες στην ιστορία, κάτι που μερικές φορές έκανε αρκετά δύσκολο να αποφασίσω ποια στοιχεία της ιστορίας ήταν ίσως λίγο λιγότερο ενδιαφέροντα για κάποιον που δεν είναι θαυμαστής (ακόμα). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρχικά έδειξα την πρώτη πρόχειρη κόπια του film σε ένα μικρό κοινό που δεν ήξερε πάρα πολλά για τους The Dream Syndicate. Αυτό σίγουρα βοήθησε πολύ.
Αν είχα τον χρόνο και τον προϋπολογισμό, θα ήθελα πολύ να κάνω μια 4ωρη εκδοχή του ντοκιμαντέρ, όπως η ταινία για τον "Tom Petty & The Heartbreakers". Τόσες πολλές μεγάλες ιστορίες παραμένουν ανείπωτες, τις οποίες ξέρω ότι οι θαυμαστές του συγκροτήματος θα ήθελαν να ακούσουν!
RockOverdose: Παρατήρησα πως η Kendra Smith έχει ελάχιστη συμμετοχή στην ταινία, ενώ ο Karl Precoda δεν εμφανίζεται πουθενά. Δεδομένου ότι αυτοί οι δύο είχαν αναπόσπαστο ρόλο στη διαμόρφωση του ήχου της μπάντας, είναι παράξενο που δεν εμφανίζονται στην ταινία. Υπάρχει λόγος για αυτές τις απουσίες;
Emiel Spoelder: Όταν ξεκίνησα αυτό το project, πολλοί μου είπαν: “Καλή τύχη με τον Karl!”. Όσοι εμπλέκονται στην ταινία έχουν πολύ καιρό να επικοινωνήσουν μαζί του. Πιστεύω πως ακόμα δεν έχει ξεπεράσει όσα συνέβησαν στο παρελθόν και θέλει να τα ξεχάσει. Απ' όσο γνωρίζω διδάσκει στο Virginia Tech.
Όπως μπορεί να δει κανείς και στο ντοκιμαντέρ, ο Sandy Pearlman (παραγωγός του Medicine Show) λάτρευε να δουλεύει μαζί με τον Karl και ενοχλήθηκε αρκετά με αυτό που έγινε στις ηχογραφήσεις με τον Steve. Ενώ και ο Steve δε σταματά να αναφέρετε στο πόσο καλός κιθαρίστας ήταν ο Karl. Έστειλα το αρχείο με την συνέντευξη του Sandy στον Karl, ελπίζοντας πως ίσως αλλάξει γνώμη. Απ' ό,τι έχω δει την έχει παρακολουθήσει μερικές φορές αλλά δεν έλαβα νέα του ποτέ.
Η Kendra Smith ζει κάπου στη Βόρεια Καλιφόρνια, αποκομμένη από το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Ο μάνατζερ της, μου είπε ότι δε μπορούσα να κάνω κατ' ιδίαν συνέντευξη μαζί της και πρότεινα να την ηχογραφήσω μέσω τηλεφώνου. Φυσικά, θα ήμουν πιο πολύ ενθουσιασμένος αν τη συναντούσα προσωπικά, αλλά χαίρομαι που μπόρεσα έστω και να έχω αυτό το ηχητικό ντοκουμέντο. Νομίζω ότι προσθέτει λίγο μυστήριο σε σχέση και με την προσωπικότητά της.
RockOverdose: Πόσο εύκολο ήταν να πείσετε όλους αυτούς τους ανθρώπους να μιλήσουν για τους The Dream Syndicate; Υπάρχει κάποιο άτομο που θα θέλατε πραγματικά να έχετε στην ταινία, αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορέσατε;
Emiel Spoelder: Με τους περισσότερους ήταν αρκετά εύκολο. Ο Steve Wynn με βοήθησε πολύ να έρθω σε επαφή με τα περισσότερα από τους σημερινά και πρώην μέλη του συγκροτήματος.
Νομίζω ότι η πιο αστεία ιστορία είναι το πώς κατάφερα να φτάσω στον Sandy Pearlman, την παραγωγό του Medicine Show. Ήταν το 2013 και τα μόνα στοιχεία επικοινωνίας που μπορούσα να βρω ήταν ένας αριθμός τηλεφώνου σε μια παλιά ιστοσελίδα του στούντιο ηχογράφησης. Για μερικές εβδομάδες καλούσα αυτόν τον αριθμό κάθε μέρα και τελικά κάποιος σήκωσε. Ήταν ο ίδιος ο Sandy και συμφώνησε να με συναντήσει. Όταν του πήρα συνέντευξη λίγους μήνες αργότερα στο Los Angeles, μου είπε ότι καλούσα τον αριθμό της συσκευής fax του συνεχώς και ότι μετά από μερικές εβδομάδες αποφάσισε τελικά να το σηκώσει. Χαίρομαι πολύ που το έκανε, η ιστορία του Medicine Show δεν θα μπορούσε να ειπωθεί χωρίς τη συμβολή του!
Για τους περισσότερους από τους άλλους συνεντευξιαζόμενους, είτε μέσω management, είτε μερικές φορές ακόμη μέσα από τα social, ήταν ο τρόπος για να έρθω σε επαφή μαζί τους.
Άλλα άτομα με τα οποία θα ήθελα πολύ να μιλήσω είναι οι Vicki Peterson, Nels Cline, Chuck Prophet, Peter Buck, Flea, Bob Mould, Thurston Moore, Stewart Lee, J. Mascis και Ira Kaplan. Όλοι έχουν μια ενδιαφέρουσα σύνδεση με τους The Dream Syndicate. Για διάφορους λόγους δεν λειτούργησε, είτε επειδή δε καταφέραμε να το προγραμματίσουμε, είτε επειδή μεσολάβησε η πανδημία, είτε είχαν άλλα θέματα και δεν μπορούσα να έρθω σε επαφή μαζί τους.
Steve Wynn
RockOverdose: Έχει προβληθεί κάπου μέχρι τώρα η ταινία και ποιο είναι το feedback απ' τον κόσμο που την είδε;
Emiel Spoelder: Μέχρι τώρα έχει προβληθεί στο Amsterdam, στο Los Angeles, τη New York, στην Copenhagen και Karlsruhe. Το feedback από το κοινό είναι αρκετά καλό και επίσης υπάρχουν μερικές εξαιρετικές κριτικές στο μουσικό τύπο.
Αν κάποιο festival ενδιαφέρεται να προβάλλει την ταινία, να μη διστάσει να επικοινωνήσει μαζί μου.
RockOverdose: Σε ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη αυτή! Τα λέμε σύντομα στην Αθήνα!
Emiel Spoelder: Ευχαριστώ κι εγώ για τις ερωτήσεις σου! Ανυπομονώ να τα πούμε σε 10 περίπου μέρες!
Για το RockOverdose,
Δημήτρης Σούρσος
GIMME SHELTER FILM FESTIVAL
Buy tickets
16, 23 Οκτωβρίου & 06, 13 Νοεμβρίου / Gagarin 205 Live Music Space
Tιμές εισιτηρίων:
16 Οκτωβρίου: 20 Ευρώ
23 Οκτωβρίου, 06 & 13 Νοεμβρίου: 15 Ευρώ
Προπώληση:
- Ε-tickets στα 123tickets.gr & www.GSFFathens.com
- Hard Copies στο Hard Rock Cafe Athens (Ανδριανού 52, Μοναστηράκι).
Ακολουθήστε μας (@GSFFathens) ή εγγραφείτε στο newsletter μας
μέσω του www.GSFFathens.com. Για να τα ξέρετε πρώτοι όλα!
Παραγωγή: Laika Productions | Fairplay
Comments
