Ένα μήνα (και κάτι) μετά την κυκλοφορία του νέου album των symphonic metallers Enemy Of Reality, με τίτλο “Where Truth May Lie", ο κιθαρίστας του group Στυλιανός Αμοιρίδης απαντά στις ερωτήσεις μας και αναλύει τη διαδικασία δημιουργίας και παραγωγής του, το εκπληκτικό του concept και άλλες λεπτομέρειες σχετικά με την εξαιρετική αυτή δουλειά που εντυπωσιάζει με την ποιότητά του, αλλά και το ιδιαίτερα πνευματικό και βαθιά συναισθηματικό συνολικό του αποτέλεσμα. Επιπλέον, σχολιάζει την πραγματικότητα της ελληνικής μουσικής σκηνής, και όχι μόνο.
Ακολουθήστε τους Enemy of Reality:
FB: https://www.facebook.com/enemyofrealityofficialpage
IG: https://instagram.com/enemyofrealityofficialband
RockOverdose: Καλησπέρα και συγχαρητήρια για το “Where Truth May Lie” παιδιά! Πώς είναι μέχρι στιγμής η ανταπόκριση του κοινού; Είστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY): Καλησπέρα και από μας, και σ’ ευχαριστούμε πολύ! Ως τώρα απ’ ό,τι έχουμε δει ο κόσμος που μας ακούει είναι πολύ χαρούμενος με το αποτέλεσμα. Εμείς ήμαστε εξ’ αρχής πολύ ικανοποιημένοι, καθώς η προετοιμασία και η δουλειά που έπεσε εδώ, ήταν πολλαπλάσια των προηγούμενων δίσκων.
RockOverdose: Για την συγκεκριμένη κυκλοφορία, συνεργαστήκατε με το Vinylstore και μάλιστα -αν δεν κάνω λάθος- είναι και η πρώτη φορά που υλικό σας κυκλοφορεί σε βινύλιο. Πώς και πήρατε την απόφαση να συνεργαστείτε με μία εγχώρια εταιρεία και δεν κοιτάξατε προς τα έξω, που μάλιστα το είδος που υπηρετείτε γνωρίζει μεγαλύτερη απήχηση και αναγνώριση;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Όντως είναι η πρώτη μας κυκλοφορία σε βινύλιο, και πολύ άργησε! Θέλαμε χρόνια να κυκλοφορήσουμε δίσκο σε αυτό το format αλλά δεν ευδοκίμησε για διάφορους λόγους. Σχετικά με την κυκλοφορία, οι συνθήκες της μουσικής βιομηχανίας τις τελευταίες δεκαετίες δεν είναι πολύ φιλικές προς τις μπάντες και σε προτάσεις που είχαμε κρίναμε πως δεν ήταν συμφέρουσες προς εμάς, κοιτώντας τη μεγάλη εικόνα. Όσο για το Vinylstore, παρακολουθήσαμε τα τελευταία χρόνια την εξαιρετική δουλειά που κάνει με άλλους συναδέλφους, και καθώς η σκηνή μας είναι ένα μικρό χωριό και όλοι λίγο πολύ γνωρίζονται μεταξύ τους, άρεσε και στην εταιρεία η δουλειά μας, μας έκανε μια συμφέρουσα πρόταση και ξεκινήσαμε τη συνεργασία!
RockOverdose: Επιλέξατε για άλλη μια φορά να γράψετε ένα θεματικό album. Για τι μιλάει το concept και ποια η πηγή έμπνευσης για την δημιουργία του;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Τη θεματολογία και τους στίχους την έχει εμπνευστεί και υλοποιήσει ο Θάνος, ο μπασίστας μας. Η πηγή έμπνευσης είναι διάφορα αιώνια ερωτήματα του ανθρώπου, όπως η ίδια του η ύπαρξη, η αντιμετώπιση των δύσκολων συνθηκών και συναισθημάτων όπως η θλίψη, το πένθος, η οργή και η συνειδητοποίηση της ασημαντότητάς μας ως είδος. Το concept πραγματεύεται μια πλασματική ιστορία που εκτυλίσσεται στην Αρχαία Ελλάδα, όταν το κεντρικό πρόσωπο, ένας Ιερέας, επιστρέφει στο σπίτι του για να βρει τη γυναίκα και την κόρη του να έχουν χαθεί στις φλόγες, κατά τη διάρκεια της προσευχής τους. Απελπισμένος και με κλονισμένη πίστη, περιπλανιέται μακρυά από τον πολιτισμό αναζητώντας απαντήσεις σχετικά με την ύπαρξή του, αλλά και του ανθρώπου γενικότερα.
RockOverdose: Είστε ένα από τα ελληνικά συγκροτήματα που κοιτάει προς τα έξω με αρκετή συνέπεια όποτε του δίνεται η ευκαιρία. Έχετε πραγματοποιήσει Ευρωπαϊκές περιοδείες, ενώ έχετε εμφανιστεί και σε φεστιβάλ του εξωτερικόυ με ιδιαίτερα ηχηρά ονόματα. Υπάρχει κάτι παρόμοιο στα πλάνα και τώρα για την προώθηση του νέου album;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Βρισκόμαστε σε συζητήσεις για διάφορα σενάρια, όλα μετά το καλοκαίρι. Δεν τίθεται θέμα πρόθεσης. Οι συνθήκες μετά τον Covid έχουν αλλάξει σε όλα τα επίπεδα και μένει να δούμε πώς ακριβώς αυτό μπορεί να μας επηρεάσει ή όχι.
RockOverdose: Υπάρχουν πρόσφατες κυκλοφορίες από τον ελλαδικό χώρο που ξεχωρίζετε; Από το καλό στο καλύτερο φαίνεται να πηγαίνει η σκηνή μας, συμφωνείτε ή τελικά κάτι μας λείπει σε σχέση με τις χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης που γνωρίζουν μάλιστα και τη μεγαλύτερη άνθιση στον σκληρό ήχο;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Βγαίνουν πολλές εξαιρετικές και αξιόλογες κυκλοφορίες από τη χώρα μας συνεχώς, το επίπεδο είναι ανεβασμένο εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό που λείπει είναι ίσως τα μεγάλα ποσοστά του κόσμου που ασχολείται ενεργά με τη σκηνή ως οπαδοί. Το κοινό αποτελεί βασικό παράγοντα της εξέλιξης μιας σκηνής, καθώς αυτό το κοινό θα αγοράσει το δίσκο ή τα προϊόντα μιας μπάντας και θα πληρώσει εισιτήριο για να τη δει σε συναυλίες. Στις μεγάλες συναυλίες του καλοκαιριού είναι πολύ παρήγορο που βλέπουμε πολλές χιλιάδες κόσμο να παρακολουθεί τις μεγάλες μπάντες του εξωτερικού, και στις συναυλίες των εγχώριων σχημάτων είναι παρήγορο το ότι υπάρχει φανατικό κοινό που τις παρακολουθεί και τιμά με την παρουσία του, αλλά τα ποσοστά του κόσμου δε μπορούν να συγκριθούν με τις χώρες της Βόρειας-Κεντρικής Ευρώπης. Και ναι μεν στην Αθήνα λίγο-πολύ λόγω πληθυσμού ευδοκιμούν οι συναυλίες, αλλά στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας δεν ξέρω αν τα ποσοστά του ενεργού κοινού είναι όσα ήταν πριν 10 ή 20 χρόνια. Ειδικότερα στις νέες ηλικίες.
RockOverdose: Πώς βιώσατε την περίοδο της απομόνωσης και του covid; Αποτέλεσε και αυτό τροχοπέδη στα πλάνα σας; Ελπίζουμε να μην ξαναχρειαστεί να περιμένουμε την δισκογραφική επιστροφή σας 6-7 χρόνια;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Ο καθένας μας τη βίωσε διαφορετικά, όλους μας δυσκόλεψε πολύ αυτή η περίοδος. Σε επίπεδο μπάντας μας κράτησε λίγο πίσω, καθώς το πλάνο ήταν ο δίσκος να κυκλοφορήσει μέσα στο 2020, βαριά 2021. Τα χρόνια από το 16 που βγήκε το “Arakhne” ως το 2019 που κάναμε προπαραγωγή στο “Where Truth May Lie” ήταν γεμάτα συναυλίες που μας έδωσαν φοβερή εμπειρία, και έπαιξαν μεγάλο ρόλο στο πώς ακούστηκε ο τελευταίος μας δίσκος. Μέσα στις καραντίνες, αν είχε βγει αυτός ο δίσκος φοβόμαστε ότι θα πήγαινε χαμένος καθώς τα πράγματα ήταν πολύ αβέβαια και περιορισμένα ειδικά από πλευράς συναυλιών.
RockOverdose: Ασχολείστε επαγγελματικά και αποκλειστικά με την μουσική ή έχετε παράλληλες δουλειές και δραστηριότητες; Πόσο δύσκολο είναι τελικά για ένα συγκρότημα του ήχου σας να πετύχει σε αυτό το μετερίζι; Τι είναι αυτό που σας κρατάει ενωμένους και πιστούς στην προσπάθειά σας τόσα χρόνια;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Η Ηλιάνα κι εγώ ασχολούμαστε επαγγελματικά και αποκλειστικά με τη μουσική ως δάσκαλοι, εκείνη δασκάλα φωνητικής (Ωδείο Μουσική Πράξη) και εγώ δάσκαλος ηλεκτρικής κιθάρας (Ωδείο Τέχνης Γ. Φακανά), οπότε ζούμε μεν από τη μουσική, προφανώς όμως όχι μέσω της μπάντας. Τα άλλα δύο μέλη μας, ο Φίλιππος στα ντραμς και ο Θάνος στο μπάσο εργάζονται σε διαφορετικούς κλάδους. Θα έλεγα ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο έως αδύνατο να βγάζεις τα προς το ζην μέσα από μια metal μπάντα και τις συναυλίες αυτής, ειδικά στην Ελλάδα, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις που είχαν την τύχη να αποκτήσουν μεγάλο κοινό στο εξωτερικό προ κρίσης. Αυτό που μας κρατάει ενωμένους είναι η παρέα και η αγάπη μεταξύ μας, καθώς και όλοι οι κόποι, θυσίες και προσπάθειες μιας δεκαετίας που έχουμε περάσει μαζί.
RockOverdose: Πλην των μελών του σχήματος, είχατε και πάλι συμμετοχές guest μουσικών στο album; Θες να μας πεις δυο λόγια;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Όχι αυτή τη φορά επιλέξαμε συνειδητά να μην έχουμε συμμετοχές guest μουσικών στο δίσκο, όπως στους δύο προηγούμενους. Συμμετείχαν κάποιοι μουσικοί στις ηχογραφήσεις της λύρας και του αυλού μόνο.
RockOverdose: Ήταν εξαιρετικός ο ήχος του “Where Truth May Lie”. Πεντακάθαρος, διαυγής, τόσο-όσο σε όλα τα επίπεδα. Πείτε μου δυο λόγια για την διαδικασία της παραγωγής του, αλλά και τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργαστήκατε για αυτήν.
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Ευχαριστούμε πολύ ξανά! Όλη η προπαραγωγή και οι ηχογραφήσεις των φυσικών οργάνων έγιναν αναλογικά και έλαβαν χώρα στα 133 Productions με παραγωγό τον Άγγελο Βαφειάδη o οποίος έπαιξε και τα πλήκτρα που ακούγονται, και μηχανικό ήχου το Μιχάλη Σκαράκη, ο οποίος επιμελήθηκε και τη μίξη του. Είναι δυο άνθρωποι που κατέχουν υπερβολικά καλά το αντικείμενό τους και νομίζουμε ότι το αποτέλεσμα μιλάει μόνο του. Τέλος για το mastering συνεργαστήκαμε με το Νάσο Νομικό (VU Productions) για δεύτερη φορά, μετά το “Arakhne”.
RockOverdose: Ο δίσκος σε σημεία δίνει μια αίσθηση λες και είναι η φυσική συνέχεια του «Την Πατρίδα Μ’ Έχασα», της ποντιακής διασκευής που επιχειρήσατε στα χρόνια του κορονοϊού. Τι ήρθε πρώτα; Η γενικότερη ανάγκη έφρασης μέσω αυτού του format ή η διασκευή που έδωσε το έναυσμα και την έμπνευση για περαιτέρω ενασχόληση με το είδος και τις επιρροές αυτές;
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Η “Πατρίδα” ηχογραφήθηκε ταυτόχρονα με το δίσκο. Η ιδέα για αυτήν ήρθε κατά τη διάρκεια της προπαραγωγής του “Where Truth..” και θέλαμε να υπάρχει συνοχή ανάμεσα στα δύο (καθώς το αρχικό πλάνο ήταν κι ο δίσκος να κυκλοφορήσει λίγο νωρίτερα). Συνεπώς όλα τα όργανα έχουν ηχογραφηθεί και μιξαριστεί την ίδια περίοδο με κοντινές ρυθμίσεις και αναφορά.
RockOverdose: Τι ακούτε αυτόν τον καιρό; Υπάρχουν καινούριες κυκλοφορίες που ξεχωρίζετε; Πώς έχουν αλλάξει τα ακούσματά σας ανά τα έτη; Φαντάζομαι πως μαζί με την εξέλιξη της μπάντας, σίγουρα έχετε ωριμάσει και ως ακροατές.
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Δε μπορώ να μιλήσω για τα άλλα τρία παιδιά της μπάντας, προσωπικά ακούω προτάσεις που βλέπω από ανθρώπους που εμπιστεύομαι το γούστο τους. Λόγω θέσης έχω προσωπικό ενδιαφέρον σε κιθαροκεντρικές κυκλοφορίες, μια μπάντα που τα τελευταία χρόνια ακούω συχνά είναι οι Polyphia για παράδειγμα, ή οι Intervals και οι Periphery. Τα τελευταία χρόνια ίσως και λόγω δουλειάς, με ενδιαφέρει πολύ το jazz ιδίωμα και τα παρακλάδια του. Ήταν κάτι που μεγαλώνοντας, ως μεταλλάς δεν είχε χώρο στη δισκοθήκη μου, σε αντίθεση φερ’ειπείν με την κλασική μουσική, αλλά ωριμάζοντας έχω αναθεωρήσει πολύ, και ακούω εκεί καλλιτέχνες με μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο τους πρωτοπόρους της (Charlie Parker, Dizzie Gilespie, Miles Davis, Coltrane, Henderson κλπ) όσο και νεότερους παίκτες (Kurt Rosenwinkel, Julian Lage, Jonathan Kreisberg για παράδειγμα)
RockOverdose: Για το φινάλε, κάτι διαφορετικό: Θέλω να επιλέξετε έναν στίχο από κομμάτι σας, που όχι μόνο εκφράζει εσάς τους ίδιους, αλλά -κατά τη γνώμη σας- αφορά -έμμεσα ή άμεσα- και τα όσα ζούμε. Κάτι σαν ένα tribute στον ίδιο μας τον κόσμο που ίσως λόγω αλληγορίας να μην γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον ακροατή.
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Δυστυχώς, ο πρώτος που μου ήρθε είναι από το “Downfall”, και ενώ αφορά τη στιγμή που ο Ιερέας που προαναφέραμε αντικρύζει τις καμμένες σορούς της συζύγου και κόρης του. Mακάβρια έγινε μια σύνδεση στο μυαλό μου με την τραγωδία που εξελίχθηκε στα Τέμπη:
“My world has turned to ashes, a pile of coal-black masses
as amber tongues devour funeral pyre”
RockOverdose: Σας ευχαριστώ για την κουβέντα παιδιά. Καλή επιτυχία για τη συνέχεια!
Στυλιανός (ENEMY OF REALITY ): Εμείς ευχαριστούμε! Τα λέμε σύντομα και μείνετε συντονισμένοι!
Για το RockOverdose.gr,
Ζήσης Πετκανάς
Comments
