Την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024 οι κύριοι Steelianos, Spy Das και η φονική τριπλέτα που ακούει στο όνομα Royal Time Machine, θα φροντίσουν να γίνουμε ... έμπειροι προσκαλώντας μας σε άλλη μία νύχτα αποθέωσης της ηλεκτρικής εκδοχής του οργάνου που έχει καθορίσει τις ζωές των απανταχού μουσικόφιλων.
Γνωρίστε καλύτερα τους μουσικούς που συμμετέχουν στο Guitar Experience 2024, μέσα απ' τις απαντήσεις τους στις ερωτήσεις μας και προετοιμαστείτε κατάλληλα για μια σπουδαία γιορτή της μουσικής ...
More info:28.11.2024 στο Piraeus Club Academy: Guitar Experience 2024
RockOverdose: Πέρσι τέτοιο καιρό είχαμε την χαρά να παρευρεθούμε στο 1ο Guitar Experience, κάτι εντελώς διαφορετικό για τα συναυλιακά δρώμενα της χώρας. Ένα χρόνο μετά, κάνοντας ένα μικρό απολογισμό της εμπειρίας αυτής είτε είχατε παρευρεθεί είτε όχι, τι σας έκανε να θέλετε να πάρετε μέρος και τι περιμένετε φέτος;
Spy Das: Το περσινό Guitar Experience ήταν κάτι πραγματικά εντυπωσιακό και όλα τα παιδιά παίξανε εκπληκτικά και κάνανε απίστευτη δουλειά. Προσωπικά επειδή είμαι φίλος με την Ειρήνη και όλο και σε κάποιο καφέ θα βρεθούμε να τα πούμε, έτσι και έγινε λοιπόν μια μέρα να της εκφράζω τον ενθουσιασμό μου για το Guitar Experience και το πόσο όμορφο είναι αυτό που κάνουν και μου πρότεινε αν θέλω να παίξω. Οπότε με μεγάλη χαρά δέχτηκα. Πιστεύω ότι φέτος θα υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο διότι έχει μαθευτεί και πολλοί το περιμένουν ήδη.
Steelianos: Σαφώς είχα παρευρεθεί στο περσινό, από την αρχή ως το τέλος, και μάλιστα με πατερίτσες γιατί είχα πάθει ένα οστικό οίδημα στο πόδι! Όταν ήρθε η ιδέα από την Ειρήνη και το Φοίβο, αρχικά είχα λίγες σκέψεις για το τι ακριβώς θα παρουσιάσω, μιας και δεν έχω κυκλοφορήσει ολοκληρωμένη κιθαριστική δουλειά, πέρα από τα album με τους Enemy Of Reality. Το κιθαροκεντρικό υλικό που έχω κυκλοφορήσει όμως ιντερνετικά ανά τα χρόνια έχει πολύ θετική ανταπόκριση και πιστεύω σε αυτό, όπως επίσης και δράττομαι της ευκαιρίας να παρουσιάσω κάποια άλλα, ακυκλοφόρητα κομμάτια! Είναι μια ιδανική ευκαιρία να δείξω αυτή μου την πλευρά, την ορχηστρική ας πούμε, που περιέχει ένα σύνολο επιρροών που δε φαίνεται τόσο στους Enemy, οπότε ανυπομονώ να δω τις αντιδράσεις του κοινού σε αυτό!
Μιχάλης Ευδαίμων: Με συγκινεί πάντα το γεγονός ότι άνθρωποι που αγαπούν την μουσική αναλαμβάνουν την οργάνωση τέτοιων συναυλιών με μόνο κίνητρο την αγάπη για τη μουσική και συγκεκριμένα για αυτό το «θείο» όργανο, την ηλεκτρική κιθάρα. Ξέρω πολύ καλά την προσπάθεια και τον κόπο που χρειάζεται για να δημιουργηθεί ένα τέτοιο event όπως επίσης γνωρίζω ότι κανείς δεν το κάνει για τα λεφτά. Υπάρχει ένας ρομαντισμός, μία αίσθηση μουσικής κοινότητας και ομαδικής προσπάθειας, για να παρουσιάσουν καλλιτέχνες την μουσική τους. Όλη αυτή η προσπάθεια είναι συγκινητική και άξια προσοχής. Στην Ελλάδα, όσοι μουσικοί παλεύουν έναν «αντάρτικο» πόλεμο με σκοπό μόνο και μόνο, την προώθηση της ιδίας της μουσικής έχουν τον αμέριστο σεβασμό μου και τους θεωρώ ήρωες.
Steelianos
RockOverdose: Όσο κλισέ ερώτηση και να είναι, επειδή η συγκεκριμένη συναυλία απευθύνεται και μαθητές Ωδείων, καλό θα ήταν να έχουμε την δική σου άποψη ως πιο έμπειρο πλέον στο χώρο… Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με τη μουσική; Κίνητρο, πρότυπα, επιρροές….
Spy Das: Στην αρχή είχα το κλασικό δίλημμα, ξέρεις, κιθαρίστας ή ντράμερ, αν μπορούσα θα έλεγα και τα δύο αλλά ευτυχώς κατέληξα στην κιθάρα όντας μαγεμένος από το σόλο του Slash στο ‘’Sweet Child O’ Mine’’ . Στην αρχή ξεκίνησα όπως όλοι φαντάζομαι να παίζω για χόμπι. Έτσι λοιπόν κάνοντας μαθήματα με τον Γιώργο Καλαβρέζο aka George Kapa, άρχισε να μου εμφυτεύεται η ιδέα ότι θα μπορούσα να το κάνω αυτό και πιο επαγγελματικά δεν ξέρω γιατί αλλά μου φαινόταν εύκολο και διασκεδαστικό και προφανώς με ενέπνεε ο Γιώργος σαν κιθαρίστας και δάσκαλος. Οπότε λέω τι καλύτερο από το να κάνεις αυτό που αγαπάς δουλειά. Νομίζω ότι μετά από χρόνια τα έχω καταφέρει με το να διδάσκω, να παίζω session με διάφορους καλλιτέχνες και το πιο σημαντικό να δημιουργώ μουσική.
Steelianos: Προσωπικά έχω φωτογραφίες από ηλικία 3-4 ετών με ψεύτικες κιθάρες-παιχνίδια στο χέρι. Αμυδρές μνήμες από συναυλίες και μουσικά βίντεο καλλιτεχνών όπως Michael Jackson, Beatles, Elvis Presley, Guns ‘n’ Roses, Metallica, ακόμα και Βασίλη Παπακωνσταντίνου από τόσο παιδικές ηλικίες πιθανόν να μου έγειραν το ενδιαφέρον γι’αυτό το όργανο. Οπότε το πρώτο κίνητρο είναι ότι μου φαινόταν τόσο cool που ήθελα πολύ να με φανταστώ να μπορώ να παίζω αυτό το όργανο. Οι επιρροές μου κινούνται σε πολλά χωράφια, από classic metal, rock μέχρι pop, και από blues, jazz και funk μέχρι ρεμπέτικα! Όσο για πρότυπα μεγαλώνοντας θα έλεγα ότι με επηρέασαν σίγουρα οι Hetfield, Mustaine, Jeff Waters, Marty Friedman, Steve Vai, Jason Becker, Yngwie Malmsteen και Joe Satriani (και άπειροι άλλοι).
Μιχάλης Ευδαίμων: Στην αρχή δεν ξέρεις γιατί ασχολείσαι με την μουσική. Μάλιστα στην πορεία πολλές φορές μπορεί να αναρωτηθείς: Μα γιατί ταλαιπωρούμε τώρα? Γιατί με βάζω σε δοκιμασίες? Γιατί μελετάω και δεν πάω για καφέ? Η απάντηση είναι ότι όσοι ασχολούνται σοβαρά με τη μουσική έχουν ένα κενό μέσα τους. Την αίσθηση «μη πληρότητας». Κάτι πάντα λείπει. Αυτό που γεμίζει το κενό είναι γενικότερα οι τέχνες. Πόσο μάλλον η μουσική όπου θεωρώ ότι είναι η βασίλισσα των τεχνών. Αυτό που επηρεάζει αυτή την ανακάλυψη (του κενού) και την όλη ενασχόληση με τις τέχνες είναι σίγουρα οι φίλοι και οι παρέες, ο οικογενειακός κύκλος αλλά ακόμα και αν δεν υπάρχουν από εκεί επιρροές η δύναμη του κενού είναι τόσο μεγάλη, που ο καλλιτέχνης θα βρει το δρόμο του ανεξάρτητα και ίσως και κόντρα με το περιβάλλον του. Θαυμάζω πολύ τους μουσικούς – δάσκαλους μουσικής που προάγουν την αγάπη για την μουσική χωρίς εγωισμό. Όπως τον Λεονάρντ Μπερνστάιν, τον Κουίνσι Τζόουνς, τον Μπάρι Χάρις και άλλους πολλούς τους οποίους μελετάω.
Spy Das
RockOverdose: Εκτός απ’ το να δημιουργείς τη δική σου μουσική, διδάσκεις κιόλας. Τι έχει αλλάξει στη διδασκαλία της μουσικής σήμερα από τότε που ήσουν εσύ μαθητής; Με τα σημερινά δεδομένα τι θα ήθελες να είχες ως μαθητής που υπάρχει τώρα, και τι ίσως υπήρχε τότε και θα ήθελες να έχουν οι μαθητές σου σήμερα;
Spy Das: Ναι διδάσκω στο Lab Music Education. Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω αν έχουν αλλάξει και πολλά. Σίγουρα όμως βλέπω ότι πολύς κόσμος δεν έχει υπομονή σε σχέση με παλιά. Tου τύπου να μοχθήσεις, να μελετήσεις, να λιώσεις λίγο πως το λένε για να πετύχεις τον στόχο σου. Όλοι θέλουν άμεσα αποτελέσματα χωρίς κόπο με κάποιου είδους τρικ για να το πετύχουν χαχαχα. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις. Από τεχνολογικής εξέλιξης θα ήθελα σίγουρα να έχω σαν μαθητής όλα τα εξαιρετικά guitar modellers και plugins που έχουν βγει όπως: Kemper, Neural DSP, Helix. Διότι είναι πολύ βοηθητικά στο να έχεις έναν τρομερό ηχητικό αποτέλεσμα σε δευτερόλεπτα. Και θα ήθελα επίσης να είχα την δύναμη του AI όπως το Μoises που σου δίνει την δυνατότητα να διαχωρήσεις τα tracks ενος κομματιού, το οποίο είναι πολύ βοηθητικό.
Steelianos: Στο πρώτο σκέλος θα απαντήσω πολύ προσωπικά. Κοίταξε, εγώ όταν ξεκίνησα μπήκα πολύ δειλά και χομπίστικα σε αυτό, με πολύ κρυφό πόθο (δεν τόλμαγα να το πω παραέξω) να γίνω επαγγελματίας κιθαρίστας, για διάφορους λόγους, μόλις είχα χάσει τον πατέρα μου το πρώτο εξάμηνο που απέκτησα κιθάρα, έπρεπε να εργάζομαι και άλλα τέτοια ωραία. Θα ήθελα λοιπόν να έχω λίγη από τη γνώση και την ωριμότητα του σήμερα σε νεότερες ηλικίες, ώστε να κυνηγήσω τα όνειρά μου νωρίτερα, ή έστω να υπήρχε ένας άνθρωπος να μου τα πει. Σήμερα αυτό που θεωρώ ότι λείπει από νέους μαθητές είναι ο χρόνος. Οι ρυθμοί έχουν γίνει πολύ γρήγοροι με τα smartphones – social media κλπ, η καθημερινότητα ζόρικη και απαιτητική και πλέον ο χρόνος έχει μειωθεί δραματικά. Μαζί με το attention span. To 2002 που ξεκινούσα και ίσως μέχρι το 2009 υπήρχε ακόμα μια σχετική χαλαρότητα στον ελεύθερο χρόνο και τη διαχείρισή του.
Μιχάλης Ευδαίμων: Έχουν αλλάξει πολλά σε ότι αφορά την γενικότερη νοοτροπία της διδασκαλίας. Έχει εξελιχθεί και η τεχνολογία η οποία βοηθάει πολύ σε πρακτικό επίπεδο. Η ουσία όμως είναι ότι υπάρχουν καθηγητές με μεράκι, αγάπη για τον μαθητή και αγάπη για την γενικότερη διαδικασία της διδασκαλίας. Πράγμα που είναι πολύ δύσκολο και πολύπλοκο. Ξέρετε ότι η δουλειά του δασκάλου θεωρείτε ως impossible profession. Η όλη διαδικασία είναι τόσο πολύπλοκη όπου για να πετύχει θα πρέπει να δώσεις πολύ φαιά ουσία και κόπο. Έχω γνωρίσει πολλούς μουσικούς όπου έχουν κατανοήσει την «αδύνατη» φύση της διαδικασίας και είναι εξαιρετικοί στον τομέα τους. Έχω υπάρξει μαθητής μουσικής για πολύ λίγο χρονικό διάστημα, κυρίως το έκτισα μόνος μου. Αυτό με έκανε να εκτιμήσω πάρα πολύ την έννοια της σωστής καθοδήγησης γιατί έχασα πάρα πολύ χρόνο σε αναζητήσεις χωρίς καθοδήγηση, χωρίς να ξέρω αν πορεύομαι σωστά. Η εξέλιξη των μοντέρνων ωδείων θεωρώ ότι βοηθούν πάρα πολύ σε αυτή την αλλαγή της νοοτροπίας. Επίσης η επιστροφή πολλών φοιτητών μουσικής από ξένα πανεπιστήμια όπου κουβαλούν μαζί τους πιο φρέσκες και ουσιαστικές απόψεις αλλά και μεθόδους διδασκαλίας. Νομίζω ότι οι νεότεροι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους παλαιότερους, αρκεί να υπάρχει η δίψα για μάθηση και η κριτική σκέψη.
Μιχάλης Ευδαίμων
RockOverdose: Ποια είναι τα υπέρ και τα κατά (αν υπάρχουν) της instrumental μουσικής; Σίγουρα κάποιες φορές δεν χρειάζεται μικρόφωνο για να επικοινωνήσεις αλλά έχετε σκεφτεί να δώσετε φωνή στις συνθέσεις σας; Κι αν ναι, ποια φωνή θα ήταν αυτή. Δώστε παράδειγμα…
Spy Das: Χμμ δεν ξέρω αν θα ήθελα να το δω έτσι γιατί για μένα η μουσική είναι ένα. Ο κάθε μουσικός βρίσκει διάφορους τρόπους να εκφραστεί μέσα από αυτήν είτε instrumental είτε με φωνή. Προσωπικά εγώ τα κάνω και τα δύο χαχαχα. Πέρα από την instrumental μουσική που γράφω και που θα παρουσιάσω στο Guitar Experience, είμαι και κιθαρίστας/τραγουδιστής στους The Vulcan Itch με τους οποίους είμαι περισσότερο ενεργός τα τελευταία χρόνια. Όταν παίζεις instrumental μουσική είναι πιο δύσκολο για μένα να εκφράσεις αυτό που νιώθεις με νότες παρά με φωνή που έχεις την δύναμη των στοίχων που είναι πιο άμεσο. Δεν αρκεί απλά να παίξεις πέντε χιλιάδες νότες το λεπτό, αυτό είναι το εύκολο, χρειάζονται αρκετά παραπάνω ώστε να αγγίξεις τον απλό ακροατή. Παίζει μεγάλο ρόλο η επιλογή νοτών, ήχων και ρυθμών ώστε να δημιουργήσεις μια εικόνα, ένα περιβάλλον και να περάσεις στο τέλος αυτό που θες να πεις.
Steelianos: Όχι μόνο στις συνθέσεις, αλλά γενικότερα στο παίξιμό μου αν μπορούσα να δώσω μια φωνή θα ήταν της Whitney Houston. Με διαφορά. Κι ο λόγος είναι ότι με συγκινεί και συναρπάζει η τελειότητά της.
Μιχάλης Ευδαίμων: Είμαι λάτρης της προγραμματικής μουσικής. Ξέρετε τα τραγούδια ανήκουν στην κατηγορία προγραμματικής μουσικής διότι περιέχουν το στίχο. Αλλά ο στίχος είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους και όταν είναι πολύ καλός η μουσική μοιάζει απλά να τον υπηρετεί. Μου αρέσει πολύ η ιδέα του να συνθέτεις ήχους για να περιγράψεις ιδέες, περιστατικά, συναισθήματα, βιβλία, ταινίες κτλ. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο και πολύπλοκο. Το πιο δύσκολο δε, είναι να καταφέρεις να κάνεις το κοινό να ασχοληθεί με αυτό. Χωρίς το στίχο, να κάνεις τον ακροατή να αναρωτηθεί, να ταξιδέψει, να αισθανθεί! Δεν είναι και λίγο. Θεωρώ ότι αν πέτυχουν οι ήχοι δεν χρειαζόμαστε τους στίχους. Αν έπρεπε όμως να ασχοληθώ με τραγούδια θα ήθελα να έγραφα όπως έγραφαν οι Genesis. Όπου, κατά τη γνώμη μου, είχαν την τέλεια ισορροπία μουσικών θεμάτων, στίχων και συνθέσεων γενικότερα. Ως φωνή για του Royal Time Machine θα φανταζόμουν κάποια σαν τον Phil Collins ή κάποια γυναικεία σαν την Tori Amos.
Royal Time Machine
Γιάννης Παπαδόπουλος - Μιχάλης Ευδαίμων - Γιώργος Κόλλιας
RockOverdose: Για όσους δε γνωρίζουν τις δουλειές σας αλλά και για όσους τις γνωρίζουν, τι να περιμένει να ακούσει από εσάς σε αυτή την εμφάνιση;
Spy Das: Θα παίξω το EP μου με τίτλο ‘’Plot Twist’’ αποτελούμενο από έξι κομμάτια τα οποία διαφέρουν στυλιστικά και ηχιτικά μεταξύ τους. Δεν λέω τίποτα άλλο ελάτε από κοντά στις 28 Νοεμβρίου Πέμπτη στο Piraeus Club Academy για να τα ανακαλύψετε όλα!
Steelianos:Να περιμένει να ακούσει μερικά πολύ χαρακτηριστικά μου κομμάτια και παιξίματα, που θα παιχτούν από άλλους τρεις απίστευτα ταλαντούχους μουσικούς, το Φίλιππο Φάρρες στα τύμπανα, το Θανάση Σιούλα στο μπάσο και το Ματθαίο Πετρόπουλο στις κιθάρες. Και μέσα από αυτές τις μουσικές, τη δική μου αντίληψη για συμμετρία, ομορφιά και δύναμη στη μουσική, μελωδία αρμονία και ρυθμό δηλαδή, και πώς αυτή εξελίχθηκε μέσα στα χρόνια.
Μιχάλης Ευδαίμων: Θα παίξουμε σχεδόν όλες τις συνθέσεις από τον δίσκο μας. Είναι πρώτη φορά που θα παίξουμε το υλικό μας Live και είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι. Ανυπομονούμε να παρουσιάσουμε όσο πιο σφικτά και στιβαρά γίνεται το υλικό μας. Από την πλευρά μου θα έχω κάμποσα σόλο και θα αυτοσχεδιάσω σε όλα. Όλα τα θέματα θα τα παίξουμε όσο πιο κοντά γίνεται με τον δίσκο αλλά η συνοδεία μου και τα σόλο μου θα είναι κυρίως αυτοσχεδιαστικά. Θα προσπαθήσω να κρατήσω τη μαγεία του απρόβλεπτου ακόμα κι αν έχουμε πολλά γραμμένα μέρη.
Ευχαριστούμε για το χρόνο σας!
Καλή επιτυχία σε ό,τι καταπιάνεστε!
Για το RockOverdose,
Βιβή Ζαπαντιώτου
Comments
