Θα ξεκινήσω λέγοντας, ότι σύμφωνα με το lineup του festival, οι προσδοκίες μου ήταν αρκετά ανεβασμένες και μπορώ να πω ότι τελικά δεν αποητεύτηκα καθόλου. Επίσης πρέπει να τονίσω, ότι παρόλο που όταν μπήκα στον χώρο, μου φάνηκε λίγο άκυρος για συναυλία, τελικά ήταν όχι μόνο πολύ καλή επιλογή, αλλά υπήρχε άνεση, άπλα και ΕΥΤΥΧΩΣ δεν ήταν σε κλειστό χώρο. Οκ στις αρχή πεθάναμε λίγο από τη ζέστη, αλλά τελικά ήταν όλα τέλεια! Πάμε λοιπόν...
Στις 17:30, οι Νορβηγοί KVELERTAK, ανέβηκαν στη σκηνή, για να παρασύρουν τον κόσμο σε έναν rock n’ roll πανικό και τολμώ να πω ότι τα κατάφεραν μια χαρά. Πολλοί τους συγκρίνουν με τους MASTODON, ίσως λόγω βρωμιάς στον ήχο και στο στυλ. Εμένα προσωπικά μου άρεσαν πολύ περισσότερο (οι MASTODON γενικά ποτέ δεν με ενθουσίασαν) και ήταν πραγματικά η κατάλληλη μπάντα για να ζεστάνει τον κόσμο – που ήδη καιγόταν από τον ήλιο – για ότι επρόκειτο να ακολουθήσει. Η μπάντα καλοπροβαρισμένη και ειδικά το rhythm section ήταν μια γροθιά. Τέτοιο δέσιμο μπασίστα/drummer είχα πολύ καιρό να δω σε μπάντα. Γενικά η επαφή τους με τον κόσμο ήταν αρκετά ζεστή, κάτι που σφραγίστηκε με μια βουτιά του τραγουδιστή στον κόσμο για ένα ωραιότατο crowd surfing. Γενικά μόνο καλές εντυπώσεις μου άφησαν, καθώς τους είδα για πρώτη φορά και αναμένω και την επόμενη! Το μόνο πουτους πήδηξε λιγάκι ήταν ο ήχος, που ήταν πραγματικά ΑΘΛΙΟΣ. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει αυτό. Οι ηχολήπτες δεν ακούν ότι είναι μια βαβούρα; Πρέπει να περάσουν 3 μπάντες για να αρχίσει να φτιάχνει; Τέλος πάντων, ευτυχώς που η μπάντα δεν παίζει κάτι που θέλει καλογιαλυσμένο ήχο, οπότε σώθηκαν κάπως. Τους απολαύσαμε για 40 λεπτά (μέχρι τις 18:10), πριν μας αποχαιρετήσουν για να ανέβουν στη σκηνή οι NAPALM DEATH, που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
Setlist: 1. Spring Fra Livet, 2. Mjod, 3. Fossegrim, 4. Blodtorst, 5. Nekroskop, 6. Ulvetid, 7. Bruane Brenn, 8. Offernat, 9. Kvelertak
Μετά από το απαραίτητο change over, που σε όλες τις μπάντες κράτησε γύρω στο 20λεπτο, ήταν η ώρα να ανέβουν οι τεράστιοι NAPALM DEATH. Να πω εδώ ότι εμένα δεν μου αρέσουν καθόλου, αλλά τους θεωρώ όντως τεράστιους, καθώς είναι δάσκαλοι και πατέρες στο grind. Μερικά πράγματα πρέπει να τα λέμε όπως είναι. Ο ήχος για άλλη μια φορά άθλιος, κάτι που τη συγκεκριμένη μπάντα δεν την βοήθησε καθόλου, καθώς η μουσική τους χρειάζεται ήχο όχι διαμάντι, αλλά να καταλαβαίνεις τι ακούς. Όλα τα μέλη της μπάντας ήταν σε τεράστια κέφια και αυτό φάνηκε, ειδικά με τον τραγουδιστή να είναι υπερκινητικός και να μιλάει συνεχώς με τον κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι το set τους ήταν αρκετά μικρό και οι fans του είδους μάλλον έμειναν με τη γλύκα, αλλά απ’ ότι κατάλαβα ήταν απολαυστικότατοι και κανένας δεν παραπονέθηκε για κάτι. Εγώ προσωπικά από τα λίγα live videos που έχω δει, μπορώ να πω ότι έπαιξαν πάρα πολύ καλά και το γούσταραν και οι ίδιοι. Στις 19:20 κατέβηκαν για να ανέβουν οι δικοί μας ROTTING CHRIST και από εδώ ξεκινάει το πανηγύρι (με την καλή έννοια φυσικά).
Setlist: 1. When All Is Said And Done, 2. Suffer The Children, 3. Scum, 4. Leper Colony, 5. Nazi Punks Fuck Off (DEAD KENNEDYS Cover), 6. You Suffer, 7. Siege Of Power
Οι ROTTING CHRIST ήταν οι Έλληνες αντιπρόσωποι του Heavy By The Sea. Προσωπικά πιστεύω πως ήταν η καλύτερη μπάντα του festival. Με το που βγήκαν στην σκηνή με το “The Forest Of N’Gai” και το “Athanatoi Este” o ουρανός σκοτείνιασε και οι ROTTING CHRIST διδάξανε τι θα πεί feeling στην μουσική!!! Συνέχεια είχε το ομώνυμο κομμάτι από την νέα δισκάρα “Kata Ton Demona Eautou” και έπειτα τα “King Of A Stellar War”, “The Sign Of Evil Existence” και “Transform All Suffering Into Plagues”. Γενικότερα ο ήχος στο festival δεν ήτανε και πολύ καλός αλλά στους Rotting Christ σε κάποια σημεία δεν ακουγότανε. Επόμενη ήταν μια άλλη υπερκομματάρα, το “Societas Satanas”, ένα τραγούδι της άλλης μπάντας του Σάκη, τους THOU ART LORD. Τελευταία 5 κομμάτια για τους ROTTING CHRIST και φαίνεται πως σε κάθε λεπτό μουσικής κέρδιζαν όλο και περισσότερο το κοινό!!! “In Yumen-Xibalba”, ”Grandis Spiritus Diavolos”, “Chaos Geneto”, ”Non Serviam”, “Noctis Era” και όλοι μας χρειάζεται πλέον να ξαπλώσουμε καθώς ο σβέρκος έχει ραγίσει και σε λίγο βγαίνουν κάτι αλήτες από τη Νέα Ορλεάνη...
Setlist: 1. The Forest Of N’ Gai, 2. Athanatoi Este, 3. Kata Ton Demona Eautou, 4. King Of A Stellar War, 5. The Sign Of Evil Existence, 6. Transform All Suffering Into Plagues, 7. Societas Satanas (THOU ART LORD Cover), 8. In Yumen-Xibalba, 9. Grandis Spiritus Diavolos, 10. Chaos Geneto (The Sign Of Prime Creation), 11. Non Serviam, 12. Noctis Era
The south will rise, the south will rise και στα ηχεία αμέσως το “Eyes Of The South” με τον Phil Anselmo και τους DOWN να ανεβαίνουν με πολύ κέφι στην σκηνή με διάθεση να τα σπάσουν ΌΛΑ!!! Επιβλητικός όπως πάντα σαν frontman, ο Phil Anselmo να τρεχει πάνω στην σκηνή να χτυπιέται, να χτυπάει το μικρόφωνο στο κεφάλι του και όπως λέει “In the show I am bleeding from my music!!!” . Ο ήχος των Down δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο επίσης αλλά το κέφι στο έβγαζαν όπως και να είχε… Ενδιάμεσα ακουστήκανε και τα “Lifer” – το οποίο το αφιέρωσαν στον Dimebag Darrell, “Ghosts Along The Mississippi”, “Pillars Of eternity” και ο Phil να έχει ματώσει στο κεφάλι από το μικρόφωνο!!! Φυσικά του τραγουδήσαμε και Happy Birthday καθώς έκλεινε τα 45 χρόνια του! Ο Phil είπε: “ήρθαμε από την Αμερική να παίξουμε για εσάς” και είχε ένα ειρωνικό ύφος μιλώντας για τους Αμερικάνους δηλώνοντας περήφανος που κατάγεται από τον νότο! Τα 3 τελευταία κομμάτια ήταν τα “Hail The Leaf”, “Stone The Crow”, “Bury Me In The Smoke”…Στο “Stone The Crow” έσκασε και το καπνογόνο και ταξιδέψαμε στον νότο της Αμερικής με τον ήχο της κιθάρας και την μελωδία!!! Στο τελευταίο κομμάτι “Bury Me In The Smoke”, βγήκαν και οι τεχνικοί, και η κοπέλα του Phil και τζαμάρανε όλοι μαζί, με τον Phil να ρωτάει ποιος θα ξαναπάει να τους δεί όταν επιστρέψουν στην Ελλάδα και να σηκώνει το χέρι όλο το κοινό! Απίστευτη εμπειρία να βλέπεις DOWN πρώτη φορά...
Setlist: 1. Eyes Of The South, 2. Witchtripper, 3. There’s Something On My Side, 4. Lifer, 5. Lysergik Funeral Procession, 6. Ghosts Along The Mississippi, 7. Pillars Of Eternity, 8. Temptation’s Wings, 9. Underneath Everything, 10. Hail The Leaf, 11. Stone The Crow, 12. Bury Me In Smoke
Paul Whitesnake: Σειρά έχουν τα μεγαθήρια του thrash, οι SLAYER!!! “War Painted Blood”, “Disciple”, και “War Ensemble” ήταν τα 3 πρώτα κομμάτια της βραδιάς... Κακός ήχος, πολλά λάθη συγχρονισμού που μπορούσε να τα ακούσει ο καθένας και μουσική να παίζουνε μόνο ο Gary Holt και ο Paul Bostaph. Συνέχεια είχαν και τα “Hate Worldwide”, “Chemical Warfare”, “Die Βy The Sword”, “Dead Skin Mask” και το ένα από τα αγαπημένα μου , το “Seasons In The abyss” ένα κομμάτι που το θεωρώ κάτι παραπάνω από απλή τέχνη, το οποίο έπαιξαν άψογα!!!! Λίγο πρίν κλείσουν για encore, είπε ο Tom “πρέπει να ευχηθείτε στο παιδί που έχει γενέθλια” και φυσικά βγήκε ο Phil Anselmo στην σκηνή! Και έκανε ένα μικρό πρόλογο ο Phil λέγοντας πως από μικρό παιδί δεν είχε ποτέ παίξει με τους Slayer και πως οι Slayer δεν τον χρειάστηκαν ποτέ για τίποτα αλλά αυτός τους χρειάζεται!!! Παίξανε μαζί το “Fucking Hostile” από PANTERA και ίσως ήταν η πιο ωραία στιγμή της βραδιάς. Τελευταία αγία τριάδα τα “South Of Heaven”, “Raining Blood”, “Angel Of Death”. H προσωπική μου συμβουλή προς τα κύρια μέλη των Slayer είναι να κάτσουνε κάτω να τα βρούνε με τον Dave και να σοβαρευτούν και να παίζουν σωστά!!! Αλλιώς ας το διαλύσουν….. Γενικότερα ένα φεστιβάλ με πολύ καλές μπάντες, πολύ καλή τιμή εισιτηρίου που οι μεταλάδες της Ελλάδας που κλαίγονται για τις τιμές δεν το στηρίξανε καθώς πάνω από 6.000 κόσμο δεν είχε, ένα φεστιβάλ με πολύ κακό ήχο αλλά καλή διοργάνωση. Ανάμεικτα συναισθήματα στο τέλος της βραδιάς!! Αλλά ένα είναι σίγουρο….ROTTING CHRIST και DOWN, ήταν οι μπάντες του φεστιβάλ!!!!
Nick Yngve: Καθότι για μένα ήταν η πρώτη φορά που είδα SLAYER, μπορώ να πω μια λέξη: ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΟΙ!!!!! Να πω για τον Paul Bostaph; Το έχω πει χιλιάδες φορές, ότι ο τύπος είναι κλάσεις ανώτερος από τον Lombardo. Οκ, με τον Dave έβγαλαν τα μεγαλύτερα έπη. Δεν διαφωνώ, αλλά ρε παιδιά, ο άνθρωπος είναι μηχανή! Δεν ξέρω πως αλλιώς να τον περιγράψω. Ο Gary Holt από την άλλη, από τους φίλτατους EXODUS, ξέρει πολύ καλά σε ποιανού τη θέση παίζει και δεν προσπαθεί ούτε στο ελάχιστο να φανεί αυτός σαν κιθαρίστας. Απλά παίζει, χτυπιέται, σπέρνει riffs και αυτό ήταν. Είναι φίλος τους, κολλητός τους, αλλά παρόλα αυτά, παραμένει αντικαταστάτης. Το "ζεύγος" Araya/King, δεν χρειάζεται συστάσεις. Απλά κάνουν αυτό που ξέρουν, όσο καλύτερα γίνεται και μας πετάνε τα μυαλά στα σκουπίδια! Δεν με ενδιαφέρει αν ο King είναι μαλάκας ή όχι. Σαν μουσικός, δεν μπορεί κανείς να πει κουβέντα. Ο άνθρωπος είναι μηχανή παραγωγής riff και το κάνει όσο πιο τέλεια γίνεται! Αν είχε βέβαια και τον Jeff, τότε θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Μουσικά τώρα, οι SLAYER, δίδαξαν πως παίζεται το Αμερικάνικο thrash metal εν έτη 2013. Τα κομμάτια παιγμένα άψογα, ήχος απίστευτος και τα μυαλά στα χέρια. Δεν έχω να συγκρίνω, καθώς όπως είπα τους είδα για πρώτη φορά, αλλά αυτό που είδα για 1 ώρα και 20 λεπτά, ήταν απλά ΤΕΛΕΙΟ! Και πως να μην είναι τέλειο, όταν βλέπεις live κομματάρες σαν τα "War Ensemble", "Seasons In The Abyss", "Angel Of Death", "Postmortem" κλπ; Για το "Fucking Hostile", τα λόγια είναι περιττά. Κανείς δεν το περίμενε και ήταν απλά η καλύτερη στιγμή της βραδιάς. Ένας φόρος τιμής στο Dime για μένα και μια απίστευτη εμφάνιση. Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Όσοι ήταν εκεί, μπορούν να κρίνουν...
Setlist: 1. World Painted Blood, 2. Disciple, 3. War Ensemble, 4. Hate Worldwide, 5. At Dawn They Sleep, 6. Mandatory Suicide, 7. Chemical Warfare, 8. Postmortem, 9. Die By The Sword, 10. Dead Skin Mask, 11. Hallowed Point, 12. Seasons In The Abyss, 13. Fucking Hostile (PANTERA Cover with Phil Anselmo on vocals) – Encore: 14. South Of Heaven, 15. Raining Blood, 16. Angel Of Death
Για το RockOverdose.gr: Nick Yngve (Kvelertak, Napalm Death, Slayer) - Paul Whitesnake (Rotting Christ, Down, Slayer)
Photos: Παύλος Μαυρίδης
Official Site: http://pavlosmavridis.com
Facebook Page: https://www.facebook.com/pavlosmavridisphotography
Twitter: https://twitter.com/PMavPhotography
Comments
