Δεύτερη μέρα Horns Up και το φεστιβάλ μεταφέρεται στο Μανδραγόρα. Η μέρα ξεκινά αισιόδοξα, καθώς στις επτά το απόγευμα η πόλη είναι ψιλοάδεια και βρίσκεις να παρκάρεις ακόμη και μπροστά στο μαγαζί! Όλη η πόλη άδεια, αλλά μπροστά στο Μανδραγόρα ο κόσμος ήδη αρκετός! Και πριν προλάβω να αρπάξω την καθιερωμένη περιπτερόμπυρα, τσουπ, να σου ο Χρήστος να φωνάζει στους Wrathblade: «Σε δύο λεπτά βγαίνετε!». Η ώρα επτά παρά δύο! Τουλάχιστον θα πάμε σπίτια μας νωρίς και δε θα μας πάρει 3, σκέφτηκα, και άρχισα να ανεβαίνω τα σκαλιά….
Σε όλα τα φεστιβάλ οι μπάντες που εμφανίζονται πρώτες είναι «αδικημένες» καθώς πάντα το κοινό πληθαίνει με το πέρασμα του χρόνου. Πάντως, στην εμφάνιση των Wrathblade είχε ήδη αρκετό κόσμο, ο οποίος προς τιμή του και παρά τις σειρήνες του ποδοσφαίρου ήρθαν από το ξεκίνημα… Πρώτη μου επαφή με την μπάντα, καθώς ποτέ δεν είχα ιδιαίτερη επαφή με το επικό heavy. Βέβαια, πάντα οι ζωντανές εμφανίσεις είναι άλλη ιστορία και εκεί δε χωράνε προκαταλήψεις… Ασχέτως προτιμήσεων, λοιπόν, πραγματικά αδύνατο να μην ευχαριστηθείς αυτή την μπάντα, με την δύναμη, την όρεξή της, την τεχνική της! Ο ήχος τους αρκετά καλός και αρκετά πιο επιθετικός, κατά τη γνώμη μου, από τις στούντιο ηχογραφήσεις. Οι οπαδοί της μπάντας στην πρώτη γραμμή τραγουδούσαν μαζί τους τα κομμάτια! Άμα ξεκινάει τόσο δυνατά το φεστιβάλ, πώς να μην είναι καταπληκτική η βραδιά;
Setlist: God Defying Typhoeus, Flee to Freedom, Defend the Metal Faith, Triton the Trumpeteer, Signs of Wrath, Dolorous Shock, Submersion, For You.
Wrathblade
Οι εκπρόσωποι της death metal σκηνής ανέβηκαν στη σκηνή και δεν είναι άλλοι από τους Deacidified. Μία μπάντα που κάθε φορά που τους βλέπω έχουν την ίδια δύναμη και ενέργεια! Η χθεσινή εμφάνιση δεν αποτέλεσε εξαίρεση και το τρίο Σβεντζούρη μαζί με τον Σάκη στα τύμπανα ήταν ακόμη μία φορά φοβεροί. Όλα τα παιδιά πάντα δίνουν το 100%, αλλά τα τύμπανα ήταν αυτά που νομίζω ότι έκλεψαν την παράσταση χθες, και λόγω του φοβερού τους ήχου και φυσικά της τεχνικής του παίκτη. Και για αυτούς ισχύει ότι και για τους Wrathblade, ότι δηλαδή αν εμφανίζονταν αργότερα θα γινόταν μεγαλύτερος χαμούλης από τον κόσμο… Ραντεβού στο Svenfest πάλι, να τα λέμε κι αυτά!
Setlist: Dethroned, Disambiguation of Insanity, Premonition, Headless Belief, Inverted logic, For the Time Has Come.
Deacidified
Ώρα για τους Riffobia, τη μοναδική μπάντα που έπαιζε εντός έδρας χθες. Είχαν αρκετό καιρό να δώσουν κάποιο live, οπότε ο κόσμος τους περίμενε με ανυπομονησία. Νέες προσθήκες στην μπάντα, ο Μίλτος από τους Warcode στην κιθάρα και ο Κώστας στα τύμπανα από τους Dagger of Betrayal. Να ήταν τα νέα μέλη με τον ενθουσιασμό τους, να ήταν το γεγονός ότι έβγαλαν φοβερό ήχο και σαφώς πιο πλούσιο με τη δεύτερη κιθάρα, να είχε να κάνει με τη γενικότερη πώρωση που «έβγαζε» το φεστιβάλ και ο κόσμος… μπορεί και όλα μαζί, πάντως η μπάντα έκανε την καλύτερη εμφάνισή της με διαφορά από όσες έχω δει! Ο Χρήστος έβγαλε πολύ επιθετικότητα στη φωνή, ο Δημήτρης έσπειρε στις lead! Απλά τέλεια εμφάνιση από όλους με κερασάκι στην τούρτα τη διασκευή στο “Agent Orange”, όπου έπεσε το ξύλο της αρκούδας!
Setlist: Ritual, Endless Agony, War Machine, Pestilence, Condemned, Total Decay, Death from Above, Under Pressure, L.T.A.T., Agent Orange.
Riffobia
Και έφτασε η ώρα για την εξωγήινη αυτή μπάντα που ακούει στο όνομα Sacral Rage. Κάθε φορά που τους βλέπω έχω την ίδια απορία: υπάρχουν στ’ αλήθεια ή είναι μία οφθαλμαπάτη; Το βρίσκω σχεδόν απίθανο να μη βγάζει το καπέλο κάποιος σε αυτή τη μπάντα, ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων. Η τεχνική όλων των μελών σε κάνει να απορείς αν η μπάντα δημιουργήθηκε μέσα σε κάποιο διαστημικό Berkeley μέσω αγγελιών σε πίνακα ανακοινώσεων (παραλήρημα!). Με αψεγάδιαστο ήχο και απόδοση παρέδωσαν μαθήματα τεχνικού Αμερικάνικου power για 40 λεπτά αφήνοντας τους πάντες με ανοιχτό το στόμα. Η θεατρικότητα του τραγουδιστή στα όρια της παράνοιας, το σεμιναριακό παίξιμο στην κιθάρα, το οργασμικό μπάσο, τα ακριβέστατα τύμπανα, όλα δουλεύουν σαν ελβετικό ρολόι. Ειλικρινά θα είναι απορίας άξιο αν αυτή η μπάντα δεν κάνει τεράστιο όνομα και πορεία στο εξωτερικό.
Setlist: Harbinger, En Cima Del Mal, Lost Chapter E Sutratma, Panic in Urals, Suspended Privileges, Master of a Darker Light, A Tyrannous Revolt, Necropia, Foreshadower, Return of the Dead, Waltz in Madness.
Sacral Rage
Οι Valor μου είχαν αφήσει άριστες εντυπώσεις χθες και αυτό δεν άλλαξε και σήμερα. Αυτό που άλλαξε ήταν το στήσιμο της μπάντας που έγινε ηλεκτρικό και «ηλεκτρισμένο». Τα παιδιά περάσανε καλά στο διήμερο στα Τρίκαλα (δύσκολο να μην περάσει κανείς καλά με τόσο όμορφα σκηνικά) και αυτό φαινόταν στο πρόσωπό τους. Ξεχωρίζει η πολύ όμορφη φωνή του Βαγγέλη, η πολύ καλή τεχνική κατάρτιση της μπάντας και η αμεσότητα των συνθέσεων. Με πολλή όρεξη, λοιπόν, και με σύμμαχο τον καλό ήχο έπαιξαν παλιά και νέα κομμάτια από το επερχόμενο “Arogance: The Fall”, το οποίο αν κρίνω από όσα σχόλια άκουσα το Σάββατο από ανθρώπους πιο σχετικούς από μένα στο είδος, δείχνει ότι θα είναι πολύ καλό. Το live στο Horns Up δεν ήταν απλά μία καλή προθέρμανση για το live με τους Omen, αλλά όπως επισήμαναν οι Valor -και όχι μόνο-μία γιορτή του metal.
Setlist: Uprising, Arrogant Fall, Flying Away, Choices, Into the Night, Dark Are the Eyes, The Answer’s Yonder, Crown of Evermore, Sanctuary for All, On the Final Day, No Angel’s Face.
Valor
Στο Μανδραγόρα πλέον δεν πέφτει καρφίτσα καθώς περιμένουμε τους Kawir να κάνουν την εμφάνισή τους. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά λόγια για την μπάντα που με αργά και σταθερά βήματα έχει κατακτήσει τη διεθνή αναγνώριση. Πότε επιθετικοί, πότε μελωδικοί, με τις υπέροχες μελωδίες τους βγαλμένες από την ελληνική παράδοση έδωσαν ένα άψογο show που χαρακτηρίστηκε από την ασταμάτητη συμμετοχή του κόσμου, ο οποίος είτε τραγουδούσε είτε έκανε ασταμάτητο headbanging. To highlight του φεστιβάλ σημειώθηκε όταν, λίγο πριν από το τέλος του σετ, έγινε σύντομη διακοπή ρεύματος. Ο κόσμος μετά από προτροπή της μπάντας και με τη συνοδεία των τυμπάνων άρχισε να τραγουδά το «Χαίρε Βάκχε» μέσα στο σκοτάδι… Θεϊκό σκηνικό! Η μία ώρα του σετ σίγουρα δεν αρκούσε για να καλύψει τις προσωπικές προτιμήσεις όλων! Χαίρε Κάβειρε!
Setlist: Dionysus, Hail to the Three Shaped Goddess, Hermes, Ophiolatreia, Cosmic Verve, Artemis, To Cavirs, Hail Bacchus.
Kawir
Ένα μεγάλο τμήμα του κόσμου, δυστυχώς, αποχώρησε από το χώρο του φεστιβάλ –πιθανότατα με κατεύθυνση προς το Rising- αφήνοντας τους Spider Kickers να παίξουν μπροστά σε καμιά τριανταριά νοματαίους. Δεν νομίζω να τους ένοιαξε ιδιαίτερα από τη στιγμή που είναι μία από τις πιο «ξεροκέφαλες» μπάντες ever. Δεν αλλάζουν στυλ, δεν βελτιώνουν την τεχνική τους, τα κομμάτια τους είναι κολλημένα στο ίδιο thrash/death μοτίβο τα τελευταία 30 χρόνια. Ε, και; Το κάνουν γιατί το γουστάρουν και, αν ο Χρήστος δεν άναβε τα φώτα του Μανδραγόρα «εκλιπαρώντας» τους να κατέβουν, θα παίζανε μέχρι το πρωί. Το μενού της εμφάνισής τους εκτός από ασταμάτητο κοπάνημα περιλάμβανε και ποίηση από φιλόμουσο οπαδό της μπάντας! Τι άλλο να ζητήσει κανείς από το Horns Up; Μέχρι και ποίηση απαγγέλθηκε!!!!
Spider Kickers
Λοιπόν, να τελειώνουμε γιατί υπάρχει και η day 3, η δεύτερη μέρα του δεύτερου Horns Up ήταν η καλύτερη μέχρι σήμερα από όλες τις απόψεις. Απόδοσης μπαντών, ήχου, προσέλευσης κόσμου, τήρησης προγράμματος, πλήθους merchandise, γενικότερης διάθεσης κοινού. Το επιμύθιο θα γραφτεί αύριο, μετά το πέρας της τελευταίας ημέρας! Μέχρι τότε τσεκάρετε το πλούσιο υλικό σε βίντεο και φωτογραφίες!
Horns Up!!!!
Για το Rock Overdose
Γιώργος Νημάς
Comments
