Η 15η Δεκεμβρίου του 2011 θα χαραχτεί για πάντα στο μυαλό των Κύπριων οπαδών του Metal, καθώς οι ICED EARTH με την εμφάνισή τους έδωσαν αυτό που έλειπε από τον διψασμένο για μουσική κόσμο: Την καλύτερη metal συναυλία που έχει γίνει ποτέ μέχρι σήμερα στο νησί!
Ο χώρος έξω από το Pavilion είχε αρχίσει να πλημμυρίζει από fans την στιγμή που έφτασα. Ήδη οι πρώτες ιαχές είχαν κάνει την εμφάνισή τους και το σύνθημα "Iced Earth" αντηχούσε. Δυστυχώς κάποια μικροπροβλήματα στο soundcheck καθυστέρησαν το άνοιγμα της πόρτας, αλλά τελικά αυτό ήταν ψήγμα μπροστά σε ότι ακολούθησε από εκεί και πέρα.
Γύρω στις 9 ανέβηκαν στην σκηνή οι Sonik Death Monkey, το κυπριακό και μοναδικό support band της βραδιάς. Οι SDM έχοντας στις αποσκευές τους την συμμετοχή τους στην Δανία και το Aalborg Festival και με την φόρα που είχαν πάρει από αυτό, παρουσίασαν ένα ακόμα ποιοτικό show, με το καλοδεμένο τους line up να παίζει όσο καλύτερα μπορεί! Ξεκινόντας με το "Ignorance Savage" και συνεχίζοντας με το "Detonator", άρχισαν να ζεσταίνουν επικίνδυνα τον κόσμο, ενώ ενδιάμεσα ο τραγουδιστής του συγκροτήματος Low D., αφού ευχαρίστησε το κοινό για την προσέλευσή του, είπε αυτό που είχαμε διαπιστώσει όλοι: "Δεν έχω ξαναδεί τόσο κόσμο σε metal συναυλία στην Κύπρο"! Δεν είχε καθόλου άδικο καθώς υπολογίζω ότι ο κόσμος πρέπει να ξεπερνούσε τους 1500 οπαδούς και μη. Στην συνέχεια οι SDM πέρασαν στο "Death Before Damnation" και το "Burning Skies", ενώ στις οθόνες που βρίσκονταν δίπλα από την σκηνή, εναλλάσσονταν εικόνες από τα ανάλογα κομμάτια δίνοντας άλλον αέρα στην εμφάνισή τους. Συνέχεια με το "Archangel Inside the Sun" και το "Gorilla Warfare". Κάπου εκεί ο Low D. ανακοίνωσε ότι θα έπαιζαν το τελευταίο τους κομμάτι και ο κόσμος, που πλέον δεν κρατιόταν, ζητωκραύγασε όχι γιατί θα κατέβαιναν από την σκηνή ένα από τα πλέον αγαπητά συγκροτήματα της Κύπρου, αλλά γιατί πλησίαζε η ώρα να ανέβουν οι ήρωες τους! Πάντως στο αποχαιρετιστήριο "Underground" έγινε ο χαμός, με το παραδοσιακό wall of death να εκτελείτε και εδώ!
Μεγάλο μπράβο στα παιδιά γιατί κάνουν πολύ καλή δουλειά. Το rhythm section του Άγγελου (drums) και του Roy (μπάσο), μαζί με την υπέροχη κιθαριστική δουλειά των Alex και Νίκου, αλλά και τα φωνητικά του Low D, προθέρμαναν όπως ακριβώς έπρεπε το κοινό!
Μετά από λίγη ώρα, η σκηνή άνοιξε στα δύο! Μέσα από το δάπεδο και υπό τους ήχους του "Dystopia" βγήκαν οι ICED EARTH! Η κραυγή του Stu Block έδωσε το σύνθημα για ανελέητο κοπάνημα σε όλη τη διάρκεια του εναρκτήριου κομματιού από τον νέο τους δίσκο. Δεν προλάβαμε να πάρουμε ανάσα, καθώς το "Burning Times" πήρε την σκυτάλη και το κοινό συνόδευε τον Stu Block σε όλη τη διάρκεια του! Εννοείτε ότι δεν θα σταθώ σε τεχνικά μέρη κλπ για αυτό το συγκρότημα, καθώς ήταν άψογο με όλη τη σημασία της λέξεως. Ο Stu Block ήταν όπως περίμενα, ο καταλληλότερος για να αναλάβει την θέση του Mat Barlow, του οποίου δεν νομίζω να ενόχλησε κανέναν η απουσία του. Συνέχεια με "Angels Holocaust" όπου πλέον όλοι είχαν παραδοθεί εντελώς στην παγωμένη γη και με κάθε τους κίνηση παραληρούσαν.
Όμως δεν σταματάμε εκεί. "Slave to the Dark" από το Dark Saga, "V" από το νέο τους album και "Stand Alone" ακολουθούν με τον κόσμο να τραγουδάει, να δονείτε, να αποθεώνει και γενικά να μην σταματάει ποτέ και πουθενά. Ένα συναίσθημα που είχα ζήσει και το 1999 σε εκείνες τις ανεπανάληπτες συναυλίες των ICED EARTH στην Αθήνα για το "Alive in Athens" και οι μνήμες της βραδιάς εκείνης σε συνδυασμό με αυτό που έβλεπα τη νύχτα της 15ης Δεκεμβρίου με έκανε να ανατριχιάζω ξανά από συγκίνηση!
Η συνέχεια ακόμα καλύτερη! "When the Night Falls", "Damien", "Dark City" και "The Hunter" έρχονται για να σείσουν τα θεμέλια του Pavilion! Ο Stu Block, ο John Schaffer, ο Troy Seele, ο Brent Smedley και ο Freddie Vidales κάνουν ότι μπορούν για να το κατεδαφίσουν, με την υπέροχη βοήθεια του κοινού!
Προσπαθούμε να συνέλθουμε σε αυτό το σημείο, όμως που να μας αφήσουν; "Anthem", "Decleration Day" και "Days of Rage" συνεχίζουν να ταλαιπωρούν τους ήδη πονεμένους σβέρκους μας. Κάπου ενδιάμεσα σε όλα αυτά, ο Stu έπαιζε με το κοινό. Την μία έβαζε να φωνάζει το μισό κοινό "Heavy" και το άλλο μισό "Metal", την άλλη έβαζε να φωνάζουν πρώτα οι γυναίκες και μετά οι άντρες κλπ. Δείγματα μεγάλου frontman από πολύ νωρίς…
Μετά το "Days of Rage" οι ICED EARTH έκαναν πίσω, εκτός του φυσικού αρχηγού τους, του John Schaffer. Αυτός πήγε μπροστά από το κοινό και μέσα από το μικρόφωνό του ανακοίνωσε ότι σκέφτεται πολύ σοβαρά να γίνει το επόμενο live cd στην Κύπρο! Μία ανακοίνωση η οποία έστειλε τον κόσμο στα ουράνια! Στο σημείο εκείνο πρόσθεσε ότι ήθελε να δει κάτι ακόμα για να οριστικοποιήσει την απόφασή του και νομίζω ότι με το "Watching Over Me" που ακολούθησε, το οποίο τραγουδούσε ΟΛΟ το pavilion ανεξαιρέτως, πείστηκε!
Στο σημείο εκείνο μας καληνύχτισαν, χωρίς βέβαια να γίνουν πειστικοί. Ξαναβγήκαν λίγα λεπτά αργότερα για να παίξουν ολόκληρο το "Dante's Inferno" και το "Iced Earth" στο οποίο ο Stu Block σήκωσε μία μεγάλη Κυπριακή σημαία και ανέμιζε στην σκηνή! Κάπου εκεί πιστέψαμε ότι τελείωσε το show, έλα όμως που το συγκρότημα έκανε και δεύτερο encore, για πρώτη φορά σε όλη τους την περιοδεία με το "My Own Savior"!
Η βραδιά έλαβε τέλος. Η κούραση ήταν πλέον αφόρητη, αλλά η αδρεναλίνη είχε φτάσει στα ύψη! Οι ICED EARTH έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλον, δίνοντας την καλύτερη μεταλλική βραδιά που είδε ποτέ η Κύπρος. Κάποιοι θα παραπονεθούν γιατί δεν άκουσαν κάποια άλλα κομμάτια ή ορισμένα κομμάτια ακόμα, αλλά δεν θα σταθώ εκεί.
Θα σταθώ στους διοργανωτές που ανέλαβαν το όποιο ρίσκο και έφεραν στην Κύπρο ένα τόσο μεγάλο συγκρότημα. Μόνο συγχαρητήρια τους αξίζουν, ενώ παράλληλα έδειξαν τον δρόμο και στους υπόλοιπους λέγοντας: "Μην φοβάστε να φέρετε μεγάλα συγκροτήματα. Ο κόσμος διψάει για METAL!"
Για το RockOverdose.gr,
Αντώνης "JeyKey" Κατσαρός
Comments
