Έφτασε κι αυτή η ιερή μέρα που θα έβλεπα επιτέλους τους Iced Earth live για πρώτη φορά. To "Alive In Athens" του 1999 μου έδινε μια ιδέα του τι θα γινόταν εκεί. Οι πόρτες άνοιγαν στις 7,εγώ ήμουν εκεί 7+ και ακόμα ο κόσμος μαζευόταν οπότε έπιασα καλό σημείο για να τα βλέπω όλα.
.jpg)
Γύρω στις 8 βγαίνουν οι Άγγλοι Fury UK, μια μπάντα που αποτελείται από μόνο 3 άτομα και όργανα, κιθάρα και φωνή,μπάσο,drums. Απλά αυτό. Ο ήχος όμως που έβγαζαν ήταν φανταστικός.Με μελωδίες που θύμιζαν από Deep Purple μέχρι Death, ο κόσμος που ήταν κάτω (και συνέχεια αυξανόταν με την πάροδο της ώρας) γούσταρε πραγματικά όπως κι εγώ. Ο κιθαρίστας τους, που τραγουδούσε lead κιόλας, πρέπει να έχει φοβερό ταλέντο. Σας συνιστώ να τους ακούσετε,είναι μπάντα με μεγάλο μέλλον και αν και 3 στη σκηνή,σε ικανοποιούν κάργα! Γράψανε και μας αφιέρωσαν ένα κομμάτι τους με τίτλο "Athena"...
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Στη συνέχεια,με 10 λεπτά αναμονή βγήκαν οι White Wizzard, μια μπάντα από την Αμερική με χαρακτηριστική μελωδικότητα κι έναν τραγουδιστή που χτυπούσε νότε στον Θεό όπως Rob Halford και Tim "Ripper" Owens. Δυνατή μπάντα, βαριές μελωδίες και χωσιάρικα riffs μαζί με ένα πολύ καλό ρυθμικό section (και ο μπασίστας και ο drummer άψογοι) έκαναν το κόσμο να θερμαίνεται κι άλλο για το show στη συνέχεια. Κατά την άποψη μου (ξαναλέω άποψη μου), οι Fury UK ήταν ελαφρώς καλύτεροι γιατί είχαν περισσότερη επικοινωνία με τον κόσμο και ήταν πιο άνετοι στη σκηνή αλλά γενικώς είναι από τα live που και τα 2 support σχήματα με ικανοποίησαν πολύ και δεν περίμενα κάτι λιγότερο ή περισσότερο από τη δουλειά τους. Μπορείτε να ακούσετε το "Iron Goddess Of Vengeance",από τα καλύτερα κομμάτια τους κατά τη γνώμη μου...
.jpg)
.jpg)
Το ζέσταμα έγινε, πάμε να παίξουμε μπάλα λοιπόν....οι τεχνικοί ήχου ξεστήνουν τα drum sets των support και αρχίζουν να ετοιμάζουν το βασικό πλάνο που χρειάζονταν οι Iced Earth. Δεν περιμέναμε πολύ,ένα 15-20λεπτο περίπου. Δέκα παρά κάτι πέφτουν τα φώτα. Αρχίζει ο κόσμος να κάνει τα γνωστά του (χειροκροτήματα,φωνές,κραυγές κλπ) και πετάγεται στα drums ο mr. Smedley και μας χαιρετάει. Αμέσως από τη δεξιά μεριά βγαίνουν οι Troy Seele (solo κιθάρες,backing φωνητικά) και o Freddie Vidales (μπάσο,backing φωνητικά) και από αριστερά βγαίνουν οι Jon Schaffer (ΘΕΟΣ στις ρυθμικές κιθάρες,backing vocals) και ο νεοφερμένος Stu Block (lead φωνητικά). Άρχισαν δυνατά με το καινούριο κομμάτι τους "Dystopia" από το ομώνυμο νέο album τους. Ο κόσμος είχε πάρει φωτιά και οι Iced μας έδιναν το καλύτερο τους εαυτό από την αρχή μέχρι το τέλος. Κατευθείαν στο τέλος του "Dystopia" πλακώνει το "Burning Times", πολύ αγαπημένο κομμάτι από το κοινό γενικά. Εκεί άρχισαν τα headbanging και τα μικρά moshpits και λογικό να ανάβουμε κι άλλο. Στο τέλος του κομματιού μας χαιρετάει ο Stu και μας παρότρυνε να συμμετέχουμε στο party τους όσο περισσότερο μπορούμε. Τι άλλο να κάναμε κι εμείς,να του χαλάσουμε χατίρι; Σκάει λοιπόν κι ένα "Angels Holocaust" από το album Night Of The Stormrider και δεν σταματούσαμε με τίποτα εμείς. Ακολούθησαν σε ίδιους ρυθμούς τα κομμάτια "Slave To The Dark", "V", "Stand Alone" και "When The Night Falls" με τους Iced Earth να μας "βαράνε" ανελέητα κι εμείς συνέχεια να τραγουδάμε μαζί τους από κάτω. Μετά ακολούθησε το "Damien" από το Horror Show,από τα αγαπημένα μου κομμάτια τους με το φοβερό μπάσο σε όλη τη διάρκεια του και πολύ γούσταρα όπως το έπαιξαν live κιόλας. Aκολούθησαν τα "Dark City" και το "Pure Evil" που εντάξει εκεί τα δώσαμε όλα,το μισό Gagarin χτυπιόταν. Στη συνέχεια μπαίνει το "Anguish Of Youth" από το καινούριο album,φανταστική ερμηνεία του Stu Block,λες και τον άκουγες από το CD. "The Last Laugh" ακολούθησε για να ξαναδώσουμε πόνο, το "Anthem" όπου πάλι ο Jon Schaffer έδωσε ρέστα με τις ρυθμικές του, "Declaration Day" για να τραγουδάμε όλοι μαζί, "Days Of Rage" και "Tragedy And Triumph" για να "κλείσουν" το live... ναι αλλά που πας χωρίς να ακούσουμε "Dante's Inferno";
.jpg)
Encore και αρχίζει ο Jon το "Dante''s Inferno"... το αγαπημένο μου κομμάτι! Πολύ ωραία ερμηνεία από τον Stu, πολύ καλά πετυχημένα solo από τον Troy Seele και drums να σου σπάνε το κεφάλι με τα διπέταλα. Απλά το άκουσα live και πολύ καλά παιγμένο, αυτό έχω να λέω στον εαυτό μου και σε όσους έχασαν αυτό το έπος εκεί. Μετά από 17 λεπτά (η διάρκεια του Dante's Inferno) μας κλείνουν τη βραδιά δυναμικά με το ομώνυμο κομμάτι τους "Iced Earth", τόσο δυναμικά όσο άνοιξαν και το setlist τους. Με ότι ενέργεια μας είχε απομείνει τραγουδούσαμε το έπος αυτό με τον Jon Schaffer πάλι να θερίζει με τα ρυθμικά riff του και την υπόλοιπη παρέα να παίζει το κομμάτι όσο πιο δυναμικά και τιμητικά μπορούσε, μη ξεχνάμε πως το τιμάμε γιατί είναι η πρώτη δουλειά των Iced Earth πριν 20 + χρόνια. Μας χαιρέτησαν λοιπόν εκεί και θα τα πούμε πάλι αύριο εδώ ήταν το κλείσιμο της βραδιάς.
.jpg)
.jpg)
Αυτό που απλά θα προσθέσω είναι ότι ο Stu Block είναι πολύ επάξια αντικατάσταση ή τέλος πάντων προσαρμογή στα φωνητικά της μπάντας. Δυναμικός,πολύ ωραία και δυνατή φωνή που πιάνει από growls μέχρι κορώνες στο Θεό, και ερμηνείες που δεν "προσβάλουν" αλλά ούτε "αντιγράφουν" τον Matt Burlow και τους υπόλοιπους τραγουδιστές που έχουν περάσει από εκεί. Ελπίζω να μην χάσετε το Σάββατο 19/11 και τη Κυριακή 20/11 τα επόμενα live τους σε Αθήνα και Θεσ/νίκη αντίστοιχα,εγώ ξέρω ότι πήγα σε ένα από τα καλύτερα live που έχω αποφασίσει ποτέ. Από τα support bands μέχρι και τους ίδιους,ένα υπέροχο live! Long-Live Iced Earth! m/
Για το RockOverdose.gr,
Γιώργος Κριθάρης
Φωτογραφίες:
John Metallman
Comments
