Οι The Dive είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση συγκροτήματος. Για το φετινό τους ντεμπούτο με την πρώτη αυτιά μπορούσες να διακρίνεις ότι το χαρακτηρίζει ποιότητα, αλλά είναι αρκετές ακροάσεις μετά που ανακαλύπτεις τον πραγματικό πλούτο που εμπεριέχει. Μια κυκλοφορία που ήταν το δυνατό grower της χρονιάς. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που τους είδα το τελευταίο διάστημα και όπως και την προηγούμενη, έτσι και τώρα απέδειξαν, πως αν οι συνθήκες που απαιτεί το ολίγον ιδιότροπον της μουσικής τους είναι κατάλληλες, μπορούν εύκολα να σε παρασύρουν στην υπνωτιστική τους δίνη. Άψογες συνθέσεις, άψογος ήχος, άψογη εμφάνιση.
The Dive setlist: Pets , Billie , Lock Jaw , Floating , Hollow , Papi Jojef , Palliria , Desden , Repler , Iguana , Fabio Fabio ...
Αν πάντως, κάποιος ερχόταν και μου έλεγε ότι δε του έκαναν το κλικ, θα το καταλάβαινα μιας και η μουσική τους είναι για πιο “μερακλήδες” ακροατές. Να μου έλεγε όμως ότι είδε τους Planet Of Zeus και δεν έμεινε με ανοιχτό το στόμα, φωνάζω τώρα τη μουσική αστυνομία και τον μπαγλαρώνει επιτόπου. Αφού κουνήσαν για λίγο τις κορμάρες τους υπό τους εισαγωγικούς funky ρυθμούς μας παρέσυραν σε ένα ωριαίο πάρτυ heavy rock εκρήξεων με όλες τις κομματάρες που λατρέψαμε, είτε από το “Macho Libre”, είτε από το ντεμπούτο τους. Ήχος, δέσιμο, σκηνική παρουσία, η μπάντα γουστάρει, ο κόσμος απο κάτω γουστάρει, τίποτα δε λείπει από την εξίσωση.
“Να μην σας κουράζουμε άλλο, αυτό είναι το τελευταίο κομμάτι...” Ποιος καραγκιόζης σου είπε ότι μας κουράζεις αγόρι μου να τον κοπανήσω; Thumbs up, γκρουπ από άλλο πλανήτη πραγματικά.
Για Karma To Burn, να αφήσω να τα πει καλύτερα η Ευτυχία.
Thumbs up , και λίγα λες. Οι Planet of Zeus στα live τους, εκτός από το γαμάτο στυλ στο παίξιμο, βγάζουν και μια απίστευτη δυναμική, πράγμα που αναγνωρίζεται από τον κόσμο, και κάθε φορά τα μαγαζιά όπου εμφανίζονται γεμίζουν. Έτσι και στο An δεν έπεφτε καρφίτσα.
Planet of Zeus: Leftovers , Supernothing , Dawn of The Dead , Woke up Dead , Macho Libre , Something’s Wrong , Vanity Suit , Eat Me Alive
Μετά την αποχώρηση των Planet από τη σκηνή, οι διαδικασίες του soundcheck κλπ πολύ σύντομες και οι Karma to Burn ξεκίνησαν με το forty seven από τον καινούριο δίσκο τους -V- και συνεχίζοντας με το eight μας πήγαν σε παλιές εποχές. Ο ήχος αρχικά ήταν απλά καλός, δεν μου φάνηκε πολύ καθαρός, (και χωρίς να καταλαβαίνω τί ακριβώς ήταν διαφορετικό). Σταδιακά όμως γινόταν όλο και καλύτερος ώσπου έφτασε σε επίπεδο που επέτρεπε σε όλους να το ευχαριστηθούν. Πράγματι, αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι όποτε έριχνα καμιά ματιά στο κοινό γύρω σπάνια έβλεπα κεφάλια να μην κουνιούνται. Η ενέργεια των Karma to Burn είναι πάντα μεγάλη, και διαχέεται στον κόσμο.
Γι’ αυτήν σίγουρα ευθύνεται και ο εξαίσιος drummer τους, ο Rob, αυτός ο τύπος ο μυστηριώδης, όχι μόνο για το ότι μοιάζει με ναυαγό σε κανένα ερημονήσι αλλά και για το περίεργο παίξιμό του. Και μόνο που βλέπεις να στήνουν τα πιατίνια τόσο ψηλά, σκέφτεσαι ότι πρόκειται για τουλάχιστον καλό drummer. Και όταν τον ακούσεις και τον δεις να παίζει, μένεις λίγο σαστισμένος, και στη συνέχεια καταλαβαίνεις πόσο σπουδαίος είναι.
Μεγάλη ενέργεια επίσης και ιδιαίτερη επικοινωνία με το κοινό έβγαινε και από τους άλλους δύο παλιόφιλους. Κάνοντας τα κλασικά αεροπλανικά τους με τα όργανα και σολάροντας σαν τρελοί ξεσήκωναν μικρούς και μεγάλους, Rich από τα αριστερά στο μπάσο και William στην κιθάρα. Άντε και κανένα “fuckers” προς τα εμάς από τον William , αλητεία στο μάξιμουμ και όλοι το διασκεδάζαμε.
Και όλα αυτά με την απουσία των φωνητικών, την οποία και καταφέρνουν να μηδενίζουν χάρη στην ταλεντάρα τους και τις ριφάρες που μας κερνούν. Αυτό ειδικά, το θεωρώ πολύ δύσκολο για το είδος που παίζουν, τόσο πολύ ώστε προχθές με έκαναν να νιώσω ότι θα μπορούσαν να είναι ένα label ξεχωριστό οι Karma από μόνοι τους. Τechnical stoner rock ; Κάπως έτσι.
Εκτός των άλλων είναι και ξεχωριστές προσωπικότητες και φημίζονται για την επικοινωνία τους με τους fans τους εκτός live. Και ο μπασίστας και ο κιθαρίστας μιλούσαν με άνεση στον καθένα που τους πλησίαζε. Με τον Rich, μάλιστα, στο τέλος ήπιαμε σχεδόν μαζί τις μπυρίτσες μας και δεχόταν ευγενικά τα πειράγματά μας. Ούτε που μου πέρασε από το μυαλό να του κάνω δημοσιογραφικού τύπου ερωτήσεις . Είχε ενσωματωθεί στην παρέα. …
Το βράδυ της Παρασκευής λοιπόν, όλα πήγαν καλά, και όλοι δεν μπορεί παρά να έφυγαν ευχαριστημένοι. Οι μπάντες έδειξαν ότι αξίζουν όχι μόνο μια θέση στη δισκοθήκη μας αλλά και στις καρδιές μας.
ΥΓ: το σετ λιστ των dive είναι όπως το είδα γραμμένο από τους ίδιους,
και από το σετ λιστ των Karma to Burn πρέπει να λείπουν κάνα-δυο αριθμοί στο τέλος ….
Karma to Burn setlist: 47 , 8 , 39 , 41 , 14 , 34 , 42 , 50 , 1 , 19 , 32 , 28 , 20
Για το RockOverdose.gr: Δημήτρης Σούρσος / Ευτυχία Βαγενά
Comments
