Τρίτη βράδυ, στα καπάκια μετά το live των Melvins στον ίδιο χώρο την προηγούμενη, βρεθήκαμε στην Τεχνόπολη για μια αρκετά διαφορετική εμπειρία, την εμφάνιση της Kim Gordon. Το λαμπρό παρελθόν της ως ιδρυτικό μέλος και “πρόσωπο” των Sonic Youth θεωρητικά θα έπρεπε να αποτελέσει ισχυρό πόλο έλξης για να δώσει κάποιος το παρόν, στην πράξη όμως η προσέλευση του κόσμου δεν ήταν η αναμενόμενη.
Το πρόγραμμα πάντως τηρήθηκε κατά γράμμα, με την Kim και τα κορίτσια της να βγαίνουν στη σκηνή της Τεχνόπολης κατά τις εννέα και μισή, υπό τους ήχους του “Sketch Artist”, που μάλλον μπέρδεψε, παρά ξεσήκωσε το κοινό. Η συνέχεια με το “Air BnB” άναψε κάπως τα αίματα, ενώ η χορευτική ατμόσφαιρα του “Paprika Pony” διατήρησε το όποιο momentum. To “Murdered Out” έβαλε το groove γερά στην εξίσωση και το “Cookie Butter” βίασε με το επιβλητικό μπάσο του την ακοή μας.
Η Kim Gordon στα 70 της παραμένει μια χαρισματική performer, που -κρίνοντας και από το νεανικό ντύσιμο της- νιώθει πιτσιρίκα. Υπήρχαν στιγμές που ερμήνευε στο μπροστινό μέρος της σκηνής, σχεδόν πάνω από τα κεφάλια μας, όπως βέβαια και άλλες που ήταν αφοσιωμένη στην κιθάρα της, την οποία έπιανε στα χέρια της κατά περίσταση.
Συνοδεύεται από ένα καταπληκτικό συγκρότημα, με την Camilla Charlesworth να στήνει λιτές, αλλά μέσα στη γκρούβα μπασογραμμές, τη Μadi Vogt στα τύμπανα να αποτελεί τον κινητήριο μοχλό και τη Sarah Register στην κιθάρα να εκπροσωπεί την ήρεμη δύναμη του σχήματος, η οποία δε δίσταζε να θεριεύσει όταν χρειαζόταν.
Στο “Get Your Life Back” τιθάσσευσαν εμφατικά ambient θόρυβο, βάζοντας ελαφρές industrial πινελιές, ενώ στο “Earthquake” έκλεισαν το μάτι και σε πιο dreamy ατμόσφαιρες. Με αυτόν τον τρόπο, άφησαν τη σκηνή, με το κοντέρ να έχει γράψει μόλις 45 λεπτά χρόνο.
Ολική επαναφορά με το σαφώς πιο rock “Hungry Baby”, που ακολουθήθηκε από την επιλογή-έκπληξη “Blonde Redhead” των no wave ηρώων DΝΑ, για να κλείσει με το δυναμικό κι έντονα post rock “Grass Jeans”, του οποίου την “ουρά” έπνιξαν στο feedback οι κυρίες επί των εγχόρδων, λίγο πριν κουνήσουν οριστικά χέρια και ιππεύσουν προς το ηλιοβασίλεμα.
Μία ώρα και κάτι ψιλά συνολικού συναυλιακού χρόνου δεν τα λες και πολλά. Από την άλλη σε αυτό το διάστημα η Κim Gordon κάλυψε ολόκληρο το “No Home Record”, έπαιξε το εκτός δίσκου “Grass Jeans” και της περρίσεψε ώρα και για διασκευή. Μα πάνω από όλα, μας απέδειξε περίτρανα ότι παραμένει το ίδιο ανήσυχη ως καλλιτέχνης, όπως ακριβώς την είχαμε γνωρίσει τις ημέρες της δόξας της.
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
