Λευκή Συμφωνία, Prague Draft, Καστοριά, 22 Απριλίου 2018
Η Λευκή Συμφωνία δεν είναι μια οποιαδήποτε μπάντα. Με ιστορία που ξεκινάει το 1983 και με 4 (πολυποίκιλα) άλμπουμ μέχρι το 1995, πρωτοστάτησε στην ελληνική (και όχι μόνο) ροκ σκηνή κατά τη χρυσή εποχή της, ενώ ήταν η πρώτη ελληνόφωνη μπάντα που προβλήθηκε από το MTV και (η σπουδαιότερη στιγμή) επιλέχθηκε για να ανοίξει το θρυλικό live των Metallica στην Αθήνα το 1993. Αυτά όμως είναι γνωστά.
Αυτό που δεν γνωρίζαμε ήταν αν μετά από 17 χρόνια σιωπής θα επέστρεφαν με την ίδια δυναμική ή αν η επιστροφή αποτελούσε απλά ένα κομμάτι της γενικότερης τάσης για επανένωση συγκροτημάτων που υπάρχει στην παγκόσμια μουσική. Δεν χρειάστηκαν όμως περισσότερα από λίγα δευτερόλεπτα για να μας λυθεί η απορία.
Λίγο μετά τις 10, λοιπόν, η Λευκή Συμφωνία ανέβηκε στη σκηνή του Prague, ξεκινώντας με το “Ένα Μέρος Να Κρυφτώ”. Από τις πρώτες (ανατριχιαστικές!) νότες φάνηκε ότι η μπάντα επέστρεψε για τα καλά. Τα δυο νέα μέλη, ο Βαγγέλης στα τύμπανα και ο Θόδωρος στα πλήκτρα, φαίνεται να έχουν ενσωματωθεί πλήρως στο σχήμα, ενώ ο Διογένης με το μπάσο του “πυροβολούσε” κατά ριπάς, ο Σωτήρης, με το γνωστό μπρίο του, προσέφερε ριφ, σόλο και... θέαμα και ο Θοδωρής -με τη φωνή ίδια και απαράλλαχτη από την εποχή των Χρωμάτων- έντυνε με τους υπέροχους στίχους αυτό το μουσικό ταξίδι.
Το setlist δεν πρέπει να άφησε κανέναν παραπονεμένο: περιπλανηθήκαμε στους Μυστικούς Κήπους με τη Βροχή να Πέφτει Δυνατά, διώξαμε Μακριά τη Θλίψη, ανεβήκαμε στον Τροχό των Ονείρων, ταξιδέψαμε στη Δική μας Πόλη, ζητήσαμε έναν Καλύτερο Κόσμο, τραγουδήσαμε την Κάθε Στιγμή, πότε Κοιτάζοντας Πίσω και πότε φεύγοντας Πολύ Μακριά, Αγγίξαμε τη Φωτιά και Ήμασταν Εκεί για να γίνουμε Ένα βλέποντας το Φεγγάρι να Αιμορραγεί μαζί με άλλους Ανθρώπους αλλά και... Νεκρούς Αγγέλους (και κάπου εδώ σταματάω τα λογοπαίγνια με τους τίτλους, αφ'ενός γιατί το setlist ήταν ανεξάντλητο και αφ'ετέρου γιατί όσο κι αν προσπαθώ δεν θα καταφέρω να μεταφέρω στο χαρτί την ατμόσφαιρα του live). O ήχος (με κάποια μικρά προβληματάκια στην αρχή που όμως ξεπεράστηκαν γρήγορα) ήταν αρκετά καλός, ενώ το κοινό μπορεί να μην ήταν το πολυπληθέστερο που έχουμε δει, γρήγορα όμως παραδόθηκε στον παλμό των τραγουδιών, δημιουργώντας ένα ροκ πάρτι που ακροβατούσε μεταξύ νοσταλγίας αλλά και προσμονής, μια που όπως όλα δείχνουν στα τέλη της χρονίας θα υπάρχει νέο υλικό από την μπάντα (που όμως δεν μας έκανε τη χάρη να μοιραστεί μαζί μας σε αυτό το live).
Σαν συμπέρασμα, λοιπόν, και με την οπτική του fan που έχω δει τη Λευκή Συμφωνία καμιά... 15αριά φορές μέχρι το 2000, η επανένωση του συγκροτήματος συνεχίζει την ροκ ιστορία από εκεί που σταμάτησε πριν 17 χρόνια, με την ίδια δυναμική, την ίδια ένταση και το ίδιο πάθος, αλλά με μουσικούς όρους του σήμερα και σύγχρονο ήχο, υπηρετώντας με συνέπεια αυτη την ...εν Λευκώ Συμφωνία που υπέγραψε μαζί μας πριν από 35 χρόνια. Επόμενο ραντεβού στη Θεσσαλονίκη, στις 4 Μαϊού. Κι εγώ θα είμαι εκεί!
Για το Rock Overdose,
Αναστασίου Βαγγέλης
Φωτογραφίες: Γρηγόρης Καρακώστας
Comments
