Οι Έλληνες έχουμε μία περίεργη σχέση με την παραδοσιακή μουσική της Γηραιάς Αλβιόνας. Όταν όμως εκτός από ακορντεόν και βιολί υπάρχει και ένα rock υπόβαθρο με drums, μπάσο και ηλεκτρικές κιθάρες ένα πράγμα είναι δεδομένο: ακολουθεί ξέφρενο πάρτι!
Την βραδιά άνοιξαν οι Θεσσαλονικείς Daytime Thief. Το 6μελές σχήμα (άλλες φορές 4μελές ανάλογα με τις ανάγκες του τραγουδιού) ξεκίνησαν αρκετά δυνατά με ένα μείγμα folk/punk/rock και δεν δυσκολεύτηκαν να ζεστάνουν το κοινό που ήδη είχε μαζευτεί. Με εμφανείς επιρροές από μεγάλους του είδους όπως Mike Ness, Chuck Ragan, Frank Turner και Johnny Cash, χάρισαν στο κοινό, που δεν δίστασε να αρχίσει τον χορό από νωρίς, πολύ ωραίες μελωδίες άλλες πιο γρήγορες και άλλες λίγο πιο αργές. Το συγκρότημα μόνο άγνωστο δεν είναι στους κύκλους του punk και των παρακλαδιών του καθώς έχουν ανοίξει για συγκροτήματα όπως The New Model Army και Vibrators. Στα 50 λεπτά περίπου που παίξανε μας χάρισαν μια πολύ όμορφη εμφάνιση που εμένα προσωπικά με ώθησε να τους ψάξω εκτενέστερα και θα το πρότεινα σε όσους αρέσει ο συγκεκριμένος ήχος.
Λίγο μετά τις 23:00 και μετά από 20λεπτη αναμονή και αφού είχε πλέον μαζευτεί αρκετός κόσμος που γέμισε περίπου τα ¾ του Block 33, τα φώτα σβήνουν και από τα ηχεία ακούγεται η εισαγωγή σε ιρλανδικούς παραδοσιακούς ρυθμούς. Δευτερόλεπτα αργότερα εμφανίζονται στην σκηνή ο Mark Chadwick και η παρέα του και με το πασίγνωστο “One Way” δίνουν το έναυσμα για μία γιορτή της μουσικής που κράτησε σχεδόν 2 ώρες. Την τιμητική του είχε ο δίσκος “Levelling The Land” ο οποίος κυκλοφόρησε πριν από 20 χρόνια και η μπάντα αποφάσισε να το γιορτάσει. Ο χορός από το κοινό φυσικά δεν σταμάτησε σχεδόν καθόλου παρά μόνο λίγο σε ένα δύο πιο χαλαρά κομμάτια. Τα πρωτεία σε αυτό είχαν μία παρέα Άγγλων και όχι μόνο αφού μαζί τους ήταν και άτομα από την Αυστραλία (!!!), οι οποίοι ακολουθούν το συγκρότημα κάθε χρόνο στις περιοδείες τους. Συγκεκριμένα ένας που ρώτησα, που πρέπει να ήταν γύρω στα 50 ίσως και παραπάνω, τους είχε δει πάνω από 250 φορές. Με αυτή την τρελή παρέα να έχουν αναλάβει να ξεσηκώσουν το κοινό δεν ήταν δύσκολο να γίνουμε και εμείς μέλος τους και να συμμετάσχουμε σε ένα αξέχαστο πάρτι.
Πάνω στην σκηνή η παρέα από το Brighton της Αγγλίας, χωρίς σκηνικά, πολλά λόγια και γενικά φλυαρία, δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να μας χαρίσει ένα πολύ όμορφο βράδυ με φανταστικές μελωδίες, πολύ κέφι και συγκίνηση σε μερικές στιγμές όπως στο “Another Man’s Cause”. Στο “Liberty Song” ειδικά δεν νομίζω να υπήρχε κάποιος που να μην ένιωθε την ρυθμό έστω και λίγο.
Περίπου μιάμιση ώρα μετά το συγκρότημα μας καληνύχτισε, προς στιγμήν τουλάχιστον, επιτρέποντας μας να πάρουμε μερικές ανάσες που κακά τα ψέματα τις χρειαζόμασταν.
Λίγες στιγμές αργότερα και μετά τα επίμονα χειροκροτήματα του κοινού, ο Mark Chadwick, εμφανίζεται και πάλι στην σκηνή αυτή τη φορά μόνος του για να γίνει μία κλήρωση με δώρο μία κιθάρα υπογεγραμμένη από το συγκρότημα χορηγία του Ανδρέα Καραγιάννη. Πολλά χαμόγελα προκάλεσε στο κοινό η νικήτρια, η οποία ήταν μία συμπαθέστατη γιαγιά, που ανέβηκε στην σκηνή για να παραλάβει η ίδια την κιθάρα από τον Chadwick.
Αμέσως μετά το υπόλοιπο συγκρότημα ανέβηκε και πάλι στην σκηνή για τα “Hope Street”, “Carry Me” και το καταπληκτικό “Beautiful Day”. Δυστυχώς κάπου εκεί οι Levellers έπρεπε να αποχωρήσουν και ανανέωσαν το ραντεβού με τους Θεσσαλονικείς μέχρι την επόμενη φορά. Κάπου εκεί χαιρετήσαμε και εμείς τους συμπαθέστατους Άγγλους, με το σύνθημα “We will dance again”!
Μια συναυλία στην οποία σίγουρα όλοι πέρασαν καλά και ήταν εμφανές στα χαμογελαστά πρόσωπα όσων βρέθηκαν στο Block 33, πράγμα που από κάτι συνηθισμένο και καθημερινό, δυστυχώς στις μέρες μας έχει γίνει αρκετά σπάνιο.
Setlist:
- One Way
- The Game
- Fifteen Years
- The Road
- Medusa
- The Boatman
- Jig
- Truth Is
- The Devil Went Down To Georgia
- Another Man’s Cause
- Sell Out
- Battle Of The Beanfield
- Your Parade
- Liberty Song
- Dirty Davey
- The Riverflow
- Cholera Well
Encore
- Hope Street
- Carry Me
- Beautiful Day
Για το Rockoverdose.gr
Απόστολος “Astaldo” Πανταζόγλου
Comments
