Οι Βρετανοί θρύλοι Uriah Heep αριθμούν λίγο παραπάνω από μισό αιώνα ύπαρξης και πριν λίγο καιρό ανακοινώθηκαν δύο ελληνικά dates στα πλαίσια της επετειακής περιοδείας τους για τα 50 χρόνια, η οποία με μια αρχική σκέψη προγραμματιζόταν για το 2020. Δυστυχώς το lockdown άλλαξε τα αρχικά σχέδια κι έτσι πρόσφορο έδαφος για να πραγματοποιηθεί βρέθηκε δύο χρόνια μετά.
Παρευρέθηκα στη συναυλία που έλαβε χώρα στο Principal Club Theater της Θεσσαλονίκης. Ακόμα από την ουρά αναμονής, κατάλαβα πως θα παρευρισκόταν πολύ περισσότερος κόσμος από αυτό που περίμενα. Τελικά, δεν έπεσα έξω στην υπόθεσή μου. Παρά τη μεγάλη προσέλευση, τηρήθηκαν επ’ ακριβώς οι ώρες που αναγράφονταν στο πρόγραμμα της συναυλίας χωρίς καθυστερήσεις και λοιπή ταλαιπωρία.
Όταν έφτασε 20:30 η ώρα, πριν το ξεκίνημα του ακουστικού σετ, προβλήθηκε στο μεγάλο πανί που έπεφτε κατά μήκος της σκηνής ένα βίντεο με θρυλικά ονόματα της μουσικής σκηνής να εύχονται στους Uriah Heep χαρούμενα πεντηκοστά γενέθλια. Ανάμεσά τους ήταν προσωπικότητες όπως ο Rob Halford (Judas Priest), Brian May (Queen), Alice Cooper, Ian Anderson (Jethro Tull) και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες, οι περισσότεροι από βρετανικά σχήματα.
Το συγκρότημα όταν κατέφθασε στη σκηνή αντίκρυσε το κατάμεστο Principal Club Theater και ξεκίνησε σχεδόν αμέσως το ακουστικό σετ που είχε ετοιμάσει. Ανάμεσα στα τραγούδια ακούγαμε μερικά λόγια για το καθένα από τα μέλη της μπάντας, φυσικά χωρίς να λείπει και το εύθυμο χιούμορ που χαρακτηρίζει τα μέλη της. Τον λόγο έπαιρνε κυρίως ο κιθαρίστας και μοναδικό μέλος που παραμένει στους Uriah Heep από το ξεκίνημά τους, Mick Box, και ο τραγουδιστής του συγκροτήματος από το 1986, Bernie Shaw.
Το ακουστικό σόου ήταν εξαιρετικό, οι εκτελέσεις των κομματιών ήταν μαγικές και η επιλογή του setlist πάρα πολύ καλή, καθώς περιείχε πολλές από τις μεγάλες τους επιτυχίες και όχι μόνο.
Από το τέλος του ακουστικού σόου μέχρι το ξεκίνημα του ηλεκτρικού μεσολάβησε ένα μισάωρο διάλειμμα. Την έναρξη του δεύτερου μισού σήμανε η προβολή και δεύτερου βίντεο που πρόβαλε τη μεγάλη λίστα όλων των μελών που πέρασαν από τους Uriah Heep. Μόλις τελείωσε, αιφνιδιαστικά έπεσε το μεγάλο πανί που έκρυβε τη μπάντα συνοδευόμενο από έντονα φώτα και καπνούς.
Έτσι ξεκίνησε η θύελλα που μας πήρε και μας σήκωσε! Σε όλη τη διάρκεια απορροφήθηκα πλήρως υπό τους κλασικούς ροκ ήχους της μπάντας: μέσω του απίστευτου drumming του ο Russell Gillbrook έκανε συχνά επίδειξη ισχύος, ο Mick Box μας έδινε τις ευλογίες του παίζοντας με την κιθάρα μελωδίες που χαρακτηρίζονται από την ποιότητα μιας άλλης εποχής, ο Bernie Shaw κυριολεκτικά τα έδινε όλα με τη φωνή του πιάνοντας μερικές φορές και πολύ εντυπωσιακές νότες, ο Phil Lanzon στα πλήκτρα υποστήριζε τη μπάντα με τις ατμοσφαιρικές μελωδίες του και σε κάποιες φάσεις έπαιζε και περίπλοκα σόλο και ο μπασίστας Dave Rimmer γκρούβαρε ασταμάτητα με την υπόλοιπη μπάντα.
Ανάμεσα από σχεδόν κάθε τραγούδι λεγόταν κάποιες κουβέντες σχετικά με το τι θα επακολουθούσε κάθε φορά, στον ίδιο ανάλαφρο και εύθυμο χαρακτήρα με τον οποίο έγιναν παρόμοιες μικρές παρεμβάσεις και στο ακουστικό σετ. Την επιλογή του setlist κρίνω επίσης εξαιρετική με πολλές επιτυχίες που καλύπτουν όλο το φάσμα της δισκογραφίας των Uriah Heep. Αξίζει να σημειωθεί πως το συγκρότημα κατέχει καταπληκτικές ικανότητες ψυχαγωγίας του κοινού και ξέρει πάρα πολύ καλά το τι σημαίνει να δίνεις ένα show γεμάτο πάθος και ενέργεια!
Το σχεδόν τρίωρο show που παρακολούθησα ήταν άκρως απολαυστικό και ομολογώ πως δε με κούρασε στιγμή. Τα είχε όλα: υπέροχο παίξιμο, τέλειες κλασικές ροκ μελωδίες, μία μπάντα με χιούμορ και όμορφες προσωπικότητες, στιγμές πιο χαμηλών τόνων γεμάτες με συναίσθημα και φυσικά ένα ζεστό κοινό που μετέδιδε την ενέργειά του.
Οι Uriah Heep έβαλαν τα γυαλιά σε όλους μας! Είναι αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι άνθρωποι σε αυτή την ηλικία μπορούν και παίζουν shows τόσο υψηλού επιπέδου, με αμείωτο ταλέντο και με το ίδιο πάθος που έπαιζαν παλιά. Τα 50 και χρόνια εμπειρίας και το θρυλικό στάτους που κατέχουν δικαιολογούν το αποτέλεσμα και με το παραπάνω. Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους Uriah Heep για την υπέροχη συναυλιακή εμπειρία που μας πρόσφεραν σε αυτό το επετειακό live, το οποίο με αυτοπεποίθηση κατατάσσω στην κορυφή των lives που έχω παρακολουθήσει μέχρι στιγμής!
Setlist:
Acoustic Show:
1. Circus
2. Tales
3. Free Me
4. Come Away Melinda (The Weavers cover)
5. Confession
6. Rain
7. The Wizard / Paradise / Circle of Hands
8. Lady in Black
Electric Show:
1. Against the Odds
2. The Hanging Tree
3. Traveller in Time
4. Between Two Worlds
5. Stealin'
6. Too Scared to Run
7. Rainbow Demon
8. What Kind of God
9. Sunrise
10. Sweet Lorraine
11. Free 'n' Easy
12. July Morning
13. Gypsy
14. Easy Leavin’
Για το RockOverdose,
Κατερίνα Μήτικα
Φωτογραφίες: Δημήτρης Καραγεωργίου (https://www.instagram.com/dimitris_photoshooter/)
Comments
