Ανταπόκριση: MAIDEN UNITED feat. Dennis Stratton, Iliana Tsakiraki @ Eightball Club , Θεσσαλονίκη (13/04/2024)

Ελάχιστες είναι οι φορές που ένα τεράστιο όνομα στον μουσικό χώρο από το εξωτερικό αποφασίζει να επισκεφτεί την Ελλάδα μας στα πλαίσια της (ευρωπαϊκής ή παγκόσμιας) περιοδείας του. Ευτυχώς για εμάς, το υποκατάστατο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι διάφορα tribute bands, τα οποία μας χαρίζουν τη μουσική των αγαπημένων μας καλλιτεχνών με τον δικό τους τρόπο, καταφέρνοντας ενίοτε να κλέψουν τις εντυπώσεις.

 

Η περίπτωση των Iron Maiden είναι ιδιόρρυθμη: το ελληνικό κοινό αδιαμφισβήτητα τους λατρεύει, κι αυτοί φροντίζουν να μας επισκέπτονται όσο πιο συχνά τους επιτρέπει το φορτωμένο τους συναυλιακό πρόγραμμα. Για καλή μας τύχη, φέτος είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε το επόμενο καλύτερο πράγμα που φέρει το όνομα των Iron Maiden, έστω κι αν απέχει αρκετά από αυτό που μας έχουν συνηθίσει οι NWOBHM τιτάνες.

 

Ο λόγος για το ακουστικό project ονόματι Maiden united, το οποίο διασκευάζει πρωτότυπα τις αγαπημένες μας Maiden συνθέσεις, δίνοντας τη δική τους εκδοχή στην εντυπωσιακή συλλογή των Άγγλων κολοσσών, και την περασμένη εβδομάδα είχαμε την τύχη να γίνουμε μάρτυρες στην πρώτη τους εμφάνιση επί Ελληνικού εδάφους μετά από δώδεκα ολόκληρα χρόνια.

 

Ο ιθύνων νους Joey Bruers, όντας το μοναδικό μόνιμο μέλος του project, κατέστρωσε ένα ειδικό lineup απαρτισμένο από Έλληνες μουσικούς, τους οποίους οι περισσότεροι γνωρίζουμε από το αθηναϊκό συγκρότημα The Silent Wedding, αλλά κι έναν καλεσμένο έκπληξη, που δεν είναι άλλος από τον πρώτο κιθαρίστα των ίδιων των Iron Maiden, τον αειθαλή Dennis Stratton.

 

Το βράδυ του Σαββάτου της 13/04 στη Θεσσαλονίκη ήταν -όπως πάντα στη συμπρωτεύουσα- γεμάτο ζωή, με δεκάδες κόσμου στο κέντρο της πόλης να ψάχνει τον προορισμό της βραδινής εξόδου του. Εμείς όμως γνωρίζαμε τον προορισμό μας: το πάντα φιλόξενο Eightball Club στα Λαδάδικα. Η άφιξή μας έγινε με μια μικρή καθυστέρηση, αλλά για καλή μας τύχη πάνω στην ώρα για το άνοιγμα των θυρών. Παρόλο που ο χώρος επρόκειτο να φιλοξενήσει ένα πραγματικά ενδιαφέρον πρόγραμμα, ο κόσμος στην ουρά ήταν λιγοστός, γεγονός που μας αποθάρρυνε στην αρχή. Από την άλλη όμως, αυτή η συγκυρία λειτούργησε παραπάνω από ευεργετικά, καθώς το live έμελλε να έχει ένα ακαταμάχητο, άκρως παρεΐστικο vibe.

 

 

 

 

Το ρολόι έδειχνε 21:15 όταν στη σκηνή του Eightball ανέβηκε μια από τις καλύτερες -αν όχι η καλύτερη- γυναικείες φωνές στην Ελλάδα, η αγαπημένη όλων μας Ηλιάνα Τσακιράκη των Enemy Of Reality. Με τη βοήθεια του Γιάννη Θέρμου (The Silent Wedding) στα πλήκτρα, το πρόγραμμα περιλάμβανε covers διάφορων τραγουδιών που, όπως είπε και η ίδια, όλοι μας έχουμε ακούσει και στιγματιστεί από αυτά κάποια στιγμή στη ζωή μας.

 

Για τα επόμενα 45 περίπου λεπτά, η καλλίφωνη μουσικός ερμήνευσε μεταξύ άλλων: Massive Attack, Johnny Cash, The Gathering και Judas Priest, δίνοντας σε κάθε σύνθεση το δικό της ξεχωριστό πνεύμα και την περίσσεια ενέργειά της. Όσοι γνωρίζετε τους Enemy Of Reality σίγουρα ξέρετε πως η Ηλιάνα Τσακιράκη νοιάζεται πραγματικά για την Ελληνική παράδοση, και φρόντισε να μας το αποδείξει περίτρανα με τη διασκευή του “Ταχυδρόμου” του Μάνου Χατζιδάκι, αλλά και με δύο διασκευές παραδοσιακών ποντιακών τραγουδιών, τα οποία είναι πάντα ευχάριστη έκπληξη για όλους τους μουσικόφιλους.

 

Το πραγματικό highlight για μένα ωστόσο ήρθε κυριολεκτικά από το πουθενά: Γενικά δεν θα με χαρακτήριζα ως μεγάλο φαν των Rammstein, και παρόλο που σέβομαι τη μουσική τους κληρονομιά, το industrial δεν περιλαμβάνεται στα καθημερινά ακούσματά μου. Αυτό που έζησα ωστόσο στο Eightball θα το μνημονεύω για την υπόλοιπη ζωή μου: η Ηλιάνα μας χάρισε την καλύτερη διασκευή του “Mein Herz Brennt” που έχουν ακούσει ποτέ αυτά τα δύο -ή οποιαδήποτε- αυτιά. Η επιδέξια εναλλαγή μεταξύ growls και οπερετικών φωνητικών, κι όλα αυτά στην -όχι και τόσο εύκολη- γλώσσα των γερμανικών με άφησε πραγματικά άφωνο. Για πρώτη φορά στη ζωή μου ένωσα πως βρίσκομαι σε μία όπερα του 1800 και ακούω το κρεσέντο μιας γνήσιας υψίφωνου, κι αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να αποτυπωθεί σε μερικές γραμμές κειμένου. Μπορεί το κυρίως πιάτο της βραδιάς να μην είχε σερβιριστεί ακόμα, ωστόσο εγώ ένιωθα παραπάνω από χορτάτος ήδη από το ορεκτικό, κι αυτό λέει σίγουρα πολλά.

 

Setlist:

Parisienne Moonlight (Anathema cover)
Teardrop (Massive Attack cover)
Wayfaring Stranger (Johnny Cash cover)
Saturnine (The Gathering cover)
Ο Ταχυδρόμος Πέθανε (Μάνου Χατζιδάκι, διασκευή)
Ξενιτεμένα Μου Πουλιά (παραδοσιακό Πόντου, διασκευή)
Πατρίδα (παραδοσιακό Πόντου, διασκευή)
Jenny Of Oldstones (Florence & The Machine cover)
Mein Herz Brennt (Rammstein cover)
Forever Failure (Paradise Lost cover)
Animals (Architects cover)
Diamonds And Rust (Joan Baez cover)
A Touch of Evil (Judas Priest cover)
Toxicity (System of A Down cover)

 

 

 

 

Με μια μικρή καθυστέρηση, στις 22:20 ήμασταν έτοιμοι να υποδεχτούμε στη σκηνή το άκρως ενδιαφέρον ακουστικό project του Joey Bruers και να απολαύσουμε αυτά που είχε ετοιμάσει για εμάς. Ένα μίνι τεχνικό πρόβλημα στο μπάσο μας έδωσε την ευκαιρία να ακούσουμε τον κεφάτο και άκρως ομιλητικό Ολλανδό να επαινεί τη χώρα μας -στην οποία επέστρεψε μετά από δώδεκα χρόνια-, και να μας συστήνει -χρησιμοποιώντας τις ελληνικές λέξεις για το κάθε μουσικό όργανο- τους Μάριο Καραναστάση (φωνητικά), Ρένο Λιαλιούτη (τύμπανα), Γιάννη Θέρμο (πιάνο) και Δημήτρη Κατσαρό (κιθάρα) των Silent Wedding, που τον πλαισίωναν επί ελληνικού εδάφους. Μετά από τη μαγνητοφωνημένη εισαγωγή του “Iron Maiden” και τη θερμή υποδοχή του κοινού στον ειδικό καλεσμένο της βραδιάς, Dennis Stratton, οι Maiden uniteD Greece (όπως τους χαρακτήρισε ο ίδιος ο Bruers) ξεκίνησαν να παίζουν όλα τα κομμάτια από το θρυλικό ομότιτλο ντεμπούτο της Σιδηράς Παρθένου με την ξεχωριστή, ακουστική τους προσέγγιση.

 

Ότι και να γράψω για τους βιρτουόζους Έλληνες που είχα μπροστά μου έχει αποτυπωθεί ήδη δεκάδες φορές μέχρι τώρα: τα παιδιά ξεχειλίζουν από ταλέντο και ενέργεια, αλλά ταυτόχρονα κερδίζουν έξτρα πόντους από τον απαράμιλλο επαγγελματισμό τους και την άψογη επικοινωνία που είχαν με το κοινό της Θεσσαλονίκης. Επίσης, έχοντας ανατρέξει πολλές φορές στη δισκογραφία των Maiden uniteD στο παρελθόν, έχω να πω και ότι ανταποκρίθηκαν πλήρως στις απαιτήσεις αυτών των διασκευών, με τον Καραναστάση ειδικά να γεμίζει με άνεση τα παπούτσια σπουδαίων ερμηνευτών όπως οι Damian Wilson, Doogie White και Blaze Bayley, που έχουν συνεργαστεί στο παρελθόν με τους Maiden uniteD.

 

 

 

 

Κάτι που ήταν απρόσμενα ευχάριστο ωστόσο, ήταν τα ζωηρά φωνητικά του ίδιου του Dennis Stratton σε συνθέσεις όπως τα “Prowler” και “Remember Tomorrow”, με το δεύτερο να αποτελεί ένα από τα highlight της βραδιάς, με σύσσωμο το κοινό του Eightball να συνοδεύει σε κάθε στίχο. Σειρά είχε το θρυλικό “Phantom Of The Opera”, το οποίο έλαβε ένα γοητευτικό ακουστικό glow-up, και παράλληλα μας έδωσε την ευκαιρία να υποδεχτούμε ξανάστη σκηνή την Ηλιάνα Τσακιράκη, η οποία στη συνέχεια μάλιστα μας χάρισε μαζί με τον Μάριο Καραναστάση ένα ακουστικό ντουέτο του “Phantom Of The Opera” των Nightwish. MIND. BLOWN.

 

Οι ορχηστρικές εκτελέσεις των “Transylvania” και “Running Free” ήταν οι τελευταίες από το “1980”, αλλά ο κόσμος του Eightball δεν ήθελε σε καμία περίπτωση τους Maiden uniteD να φύγουν από τη σκηνή, παρόλο που ο απολαυστικός Dennis Stratton προσφέρθηκε να υπογράψει όλο το Merch και να βγάλει φωτογραφίες με όλο το κοινό, στην προνομιακή τιμή των 5€ ανά άτομο, 10€ μετά τα μεσάνυχτα!!!

 

 

 

 

Το show συνεχίστηκε με το “The Trooper”, με το τραγούδι του εκστασιασμένου πλήθους κυριολεκτικά να επισκιάζει τα φωνητικά του Μάριου Καραναστάση, ο οποίος μάταια μας υπενθύμιζε πως το show είναι ακουστικό! Στη συνέχεια όμως, γίναμε μάρτυρες μιας πραγματικά ιστορικής στιγμής. Το θρυλικό “Alexander The Great” των Iron Maiden, το τραγούδι-σταθμός στο μυαλό του απανταχού Έλληνα φίλου της metal, ακουγόταν επί Ελληνικού -και δη Μακεδονικού εδάφους, έστω και σε ακουστική μορφή- για πρώτη φορά μετά από 38 ολόκληρα χρόνια. Η αντίδραση του κοινού ήταν πραγματικά αξιοζήλευτη, και τα λόγια δεν είναι αρκετά για να περιγράψουν την ατμόσφαιρα στο Eightball Club την ώρα που ακουγόταν το τραγούδι για τον Μακεδόνα στρατηλάτη, τον Μέγιστο των Ελλήνων.

 

Η επάνοδος της Ηλιάνας Τσακιράκη στη σκηνή για το καταληκτικό “Wasted Years” σηματοδοτούσε το κλείσιμο της βραδιάς, σε μια ζωντανή εμφάνιση που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη του γράφοντα για πολλά χρόνια από τώρα, για δύο βασικούς λόγους: αφενός, ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά ακουστικά shows που έχω παρακολουθήσει κι αφετέρου, το ελληνικό στοιχείο της συναυλίας το έκανε ακόμα πιο ενδιαφέρον στα μάτια μου, καθώς έχω αναφερθεί επανειλημμένα στο παρελθόν για το ταλέντο των Ελλήνων μουσικών που μοιάζει να χαραμίζεται στη χώρα μας.

 

 

 

 

Συνοψίζοντας, η εμφάνιση των Maiden uniteD στην Ελλάδα θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για την αγαπημένη μου συναυλία για φέτος. Από το θερμό κλίμα του συναυλιακού χώρου στο άκρως ενδιαφέρον ακουστικό πρόγραμμα και την ενέργεια των μουσικών στη σκηνή, οι λέξεις δεν αρκούν για να περιγράψουν την εμπειρία αυτή. Η κληρονομιά των Iron Maiden τιμήθηκε δεόντως από ένα project που έχει «κάνει δικά του» τα τραγούδια τους και αξίζει την προσοχή όλων των φίλων της μουσικής, όντας ένα πραγματικά άξιο tribute band.

 

Setlist:

Iron Maiden (intro)
Strange World
Charlotte The Harlot
Remember Tomorrow
Prowler
Transylvania
Sanctuary
Phantom Of The Opera (+ Nightwish cover)
Running Free

Encore:
Die With Your Boots On
The Trooper
Alexander The Great
Children Of The Damned
Wasted Years

 

 

 

Για το Rock Οverdose

Άγγελος Χατζηγιάννης

Φωτογραφίες: Μιχάλης Παναγιώτου

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Comments