Στη κιθάρα έχουμε 2 είδη maple. Το ένα είναι το lacquered (φινιρισμένο) maple και το άλλον το non lacquered (μη φινιρισμένο) maple. Και τα 2 είδη έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους. Η FENDER στις strat σειρά της , τις εφοδιάζει με φινιρισμένη maple ταστιέρα ενώ εταιρίες όπως οι IBANEZ , ESP κλπ χρησιμοποιούν μη φινιρισμένο maple. Να μη παραλείψουμε βέβαια μάρκες όπως CHARVEL, KRAMER που ιδίως στα 80s τα περισσότερα μοντέλα τους ήταν βασισμένα σε maple ταστιέρες(βλ Kramer Baretta ή και η BC Rich Gunslinger). Το maple σαν ταστιέρα δεν ‘’χαίρει’’ και της προτιμήσεως των περισσοτέρων κιθαριστών μιας και είναι ένα ξύλο που σίγουρα δε συνάδει με κάποιον που θέλει δυνατά , ογκώδη ρυθμικά sections από τη κιθάρα του και γενικά τον γεμάτο τόνο που σίγουρα θα πάρει σε μεγαλύτερη μορφή από ένα rosewood ή έβενο ξύλο. Το maple γενικά ταυτοποιείται όσο γίνεται από τα εξής χαρακτηριστικά:
1) ‘’Σκαστός’’ – ‘’ξερός’’ ήχος
2) Ήχος με αρκετά πρίμα
3) Όχι τόσο όγκος σε σύγκριση με μαύρα ξύλα (rosewood, ebony κ.α)
Συνήθως συναντάμε κιθαρίστες shredders (Jason Becker, Michael Romeo, Malmsteen, Jake E Lee κ.α) αλλά και αρκετοί κιθαρίστες κυρίως των 80s όπως ο ύψιστος MARC DIGLIO (XYZ), VAN HALEN ,George Lynch κ.α, να παίζουν με maple ταστιέρα. Αυτός ο ‘’σκαστός’’ ήχος και η καθαρότητα που βγάζει το κάνει αγαπητό ξύλο σε όσους έχουν τεχνική, μιας και το ξύλο μπορούμε να πούμε πως σαν αίσθηση (ιδίως το μη φινιρισμένο) είναι κάπως βαρύ για τους περισσότερους που το δοκιμάζουν(δυσκολόπαιχτο να το πούμε πιο λιανά) και στον ήχο είναι κάπως ξερό και χωρίς όγκο. Όσον αφορά τώρα το φινιρισμένο maple , διακρίνεται σχεδόν πάντα από τη γυαλιστερότητά του όπως επίσης και από το πιο έντονο χρωματισμό(πιο σκούρο) εν σύγκριση με το μη φινιρισμένο. Σίγουρα σε πολλούς φαίνεται πιο γρήγορο αλλά η αίσθηση του φινιρισμένου δεν αρέσει σε κάποιους. Επίσης το φινιρισμένο δυσκολεύει κάποιες τεχνικές σε κάποιους όπως τις αρμονικές .
Όσον αφορά τη καθαριότητα αυτού του ξύλου η απάντηση είναι μία. Όσον αφορά το non- lacquered maple δεν χρησιμοποιούμε ΤΙΠΟΤΑ. Παρά μόνο ένα πανάκι και ίσως καμιά φορά ίσα-ίσα λίγο βρεγμένο. Όσον αφορά τώρα το lacquered maple σε πολλά μαγαζιά πασάρουν τα καθαριστικά σώματος της κιθάρας και ως καθαριστικά και για φινιρισμένα maple. Δουλειά σε πολλούς κάνουν και τα ελαφρώς βρεγμένα έτοιμα πανάκια, άλλοι χρησιμοποιούν οδοντόβουρτσα αλειμμένη με Naptha ή lemon oil.
Γιατί κάποιος να διαλέξει κιθάρα με maple ταστιέρα? Αν θέλει ‘’σκαστό’’ top end ήχο, με πρίμα και σίγουρα πιο καθαρότητα ηχητικά στο παίξιμο του θα προτιμήσει ένα τέτοιο ξύλο. Σίγουρα κάποιος πάντως που παίζει metal ΔΕΝ του κάνει αυτό ξύλο μιας και η έλλειψη όγκου στα ρυθμικά θα είναι ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΗ. Νομίζω πάντως πως για hard rock, hard’n’heavy ακούσματα το maple ξύλο είναι ότι πρέπει.
by Devil Randime
facebook.com/devilrandimeofficial
Comments
