Ο Mark Lanegan δεν είναι ξένος στο ελληνικό κοινό. Τα τελευταία χρόνια, είτε με τη συνοδεία της Isobel Campbell, είτε με τη σύμπραξη του με τον Greg Dulli στους Gutter Twins, είτε ακόμα και ως μέλος των Soulsavers, έχει κάνει τα σουλάτσα του από τα μέρη μας. Ως solo act όμως, είχαμε να τον απολαύσουμε ζωντανά καιρό, κενό που ήρθαν να συμπληρώσουν οι δυο πρόσφατες εμφανίσεις του σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Την απαιτητική αποστολή να ανοίξουν για τον Lanegan, είχαν αναλάβει οι βετεράνοι πλέον Illegal Operation. Ήδη από τα μέσα της προγραμματισμένης εμφάνισης τους, όλα έδειχναν πως θα την έφερναν εις πέρας με επιτυχία, δυστυχώς όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος τους. Ο ενισχυτής του κιθαρίστα τους παρέδωσε πνεύμα και η πρόωρη ολοκλήρωση του σετ τους εξελίχθηκε σε μονόδρομο. Το εμψυχωτικό χειροκρότημα που ακολούθησε πάντως, ήταν ενδεικτικό της διάθεσης του κοινού απέναντι τους.
Μετά από ένα σχετικό διάλειμμα, ήρθε και η σειρά του αγαπητού Mark να πατήσει το πάλκο.
Αναμενόμενο entrez με το “Gravedigger's Song”, με την κομματάρα που ακούει στο όνομα “Sleep With Me” να ακολουθεί κατά πόδας, αλλά να μην τυγχάνει δυστυχώς της ανταπόκρισης που αξιζει. To “Hit The City” όμως, ήρθε να βάλει να πράγματα στη θέση τους και να κάνει αρκετά κορμιά να κουνηθούν στο κλαμπ του Ταύρου. Το σετ όπως αναμενόταν βασίστηκε πολύ στο πρόσφατο “Blues Funeral” και κατά δεύτερο λόγο στο “Bubblegum”, χωρίς βέβαια να λείψουν και στιγμές από τη λοιπή του καριέρα, με σύντομη στάση ακόμα και στις μέρες των Screaming Trees, με το μεταθανάτιο “Crawlspace” που σημειώνεται ως εκ των highlight της βραδιάς, μαζί με “Wedding Dress”, “Gray Goes Black”, “Quiver Syndrome”, “Riot In My House” και φυσικά το “Methamphetamine Blues” που έκλεισε ιδανικά τη βραδιά.
Η φωνή του Mark σε καλή φόρμα, με την τραχειά, βαρύτονη χροιά του, να δένει υποδειγματικά με το μουσικό χαλί που άπλωνε για εκείνον η μπάντα που τον συνοδεύει. Ωραίος και ο κιθαρίστας του, που είχε τον χώρο του από τον “αρχηγό” να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, αλλά και αφανής δουλειά από τον συμπαθή νεανία που τραβούσε κουπί σε πλήκτρα, samples και ενίοτε δεύτερη κιθάρα.
Δε θα ευχηθώ “Mark να μας ξανάρθεις”, όλοι γνωρίζουμε πως αυτό είναι δεδομένο. Όπως κι ότι κάθε φορά θα περνάμε ωραία.
Για το rockoverdose.gr,
Δημήτρης Σούρσος
Comments
