Metal και Στερεότυπα

Ανέκαθεν οι άνθρωποι έθεταν στερεότυπα σε ότι δεν γνώριζαν ή δεν μπορούσαν να καταλάβουν.Γι' αυτό το λόγο γύρω από τη metal υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις. Για έναν μέσο ακροατή που δεν είναι εξοικειωμένος με το άκουσμα αυτού του ήχου, τους μουσικούς και τους οπαδούς το είδος αυτό φαίνεται να συγκεντρώνει πολλά αρνητικά στοιχεία. Όταν μάλιστα στη δημοσιότητα βγαίνουν μόνο παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τα στερεότυπα αυτά, είναι λογικό η metal να χάνει συνεχώς έδαφος.
   Παραδείγματος χάρη, πρόσφατα στη χώρα μας υπήρξε έντονη προβολή της black metal, εξαιτίας της συμμετοχής του Γ. Γερμενή (μπασίστα των Naer Mataron) στο.ακροδεξιό κόμμα Χρυσή Αυγή και της εκλογής του ως βουλευτή. Δυστυχώς η προβολή αυτή ήταν αρνητική και επιβεβαίωσε κάποια στερεότυπα, επιβαρύνοντας το χώρο της metal. Ακόμη όμως και χωρίς την πρόσφατη προβολή, υπάρχουν αρκετοί μύθοι γύρω από αυτό το μουσικό είδος, οι ο οποίοι τείνουν να είναι αβάσιμοι:
1.     Οι μουσικοί-οπαδοί της metal έχουν ασπαστεί τον Σατανισμό ή στην καλύτερη περίπτωση είναι άθεοι. Δεν είναι έτσι...Οι μουσικές προτιμήσεις δεν σχετίζονται με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις. Υπάρχουν αρκετοί metalheads που πιστεύουν στο Θεό (βλ.Megadeth) . Τώρα όσον αφορά τον Σατανισμό, υποθέτω πως υπάρχουν κάποιοι μεταλλάδες σατανιστές ( ή κάποιοι σατανιστές μεταλλάδες ) αλλά τα τραγούδια που έχουν.διαβολικές αναφορές είναι πολύ λιγότερα από αυτά με διαφορετική θεματολογία. Άλλωστε, 8 στις 10 φορές οτιδήποτε θυμίζει Σατανισμό είναι θέμα marketing. Όσο περισσότερο προκαλέσει την «Αγία Αμερικανική Οικογένεια»(=Θρησκόληπτοι) το τάδε τραγούδι ή το δείνα εξώφυλλου δίσκου τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ζήτηση του. Εξάλλου έχω την αίσθηση ότι έχουμε ανεξιθρησκία. Με ποιο δικαίωμα θα υποδείξεις σε κάποιον τι να πιστέψει;
2.     Η metal μουσική  προάγει τον ρατσισμό και τον φασισμό. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν κάποιοι με ρατσιστικές / φασιστικές απόψεις όμως για ακόμη μια φορά αυτοί είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Η ύπαρξη κάποιων εθνικιστικών-νεοναζιστικών-φασιστικών συγκροτημάτων δεν σημαίνει ότι όλοι οι μεταλλάδες έχουν πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους, τους έγχρωμους κτλ. 
3.     Η metal είναι ανδρική υπόθεση και μάλιστα είναι σεξιστική μουσική. Αναμφίβολα η πλειοψηφία των metal μουσικών είναι άνδρες. Υπάρχουν όμως σημαντικές γυναικείες μορφές σε αυτόν το χώρο ( Angela Gossow-Arch Enemy, Anette Olzon-Nightwish, Cristina Scabbia-Lacuna Coil, Simone Simons-Epica κ.α), οι οποίες έχουν άνδρες θαυμαστές όχι λόγω της εμφάνισης τους αλλά λόγω του ταλέντου τους.. Κάποια στιγμή υπήρξε μία σεξιστική τάση αλλά σήμερα αν παρατηρήσει κανείς του στίχους των τραγουδιών σπάνια θα βρει κάτι προσβλητικό για το γυναικείο φύλο. Α! Και φυσικά υπάρχουν πολλές γυναίκες που ακούν metal.
4.     Όσοι ακούν αυτή τη μουσική είναι βάρβαροι-ακαλλιέργητοι με μακριά μαλλιά και σκουλαρίκια. Έρευνα που έγινε αποκαλύπτει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των σπουδαστών της NAGTY ( National Academy for Gifted and Talented Youth ) ακούει metal! Ακόμη, δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι με μουσική παιδεία και γνώσεις γύρω από διάφορα είδη μουσικής ακούν φανατικά αυτό το μουσικό είδος. Τώρα η εμφάνιση.Από την μία η metal δεν συνεπάγεται απαραίτητα αυτή την εμφάνιση, ενώ από την άλλη οποιοσδήποτε εμφάνιση δεν αντικατοπτρίζει την συντηρητικότητα της κοινωνίας μας δεν σημαίνει ότι είναι κατακριτέα.
5.     Όσοι παίζουν metal μουσική είναι ατάλαντοι και δεν τραγουδάνε, απλά ουρλιάζουν.  Το ανέφερα και πιο πάνω: η metal είναι μουσική που δεν μπορεί να την εκτιμήσει κάποιος που θα την ακούσει μόνο μία φορά. Καταρχήν, λέγεται ότι οι μουσικοί της jazz και της metal είναι οι πιο ταλαντούχοι ( τώρα αυτό μάλλον είναι στερεότυπο.). Το να παίξεις τόσο γρήγορα riff δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα, ενώ τα φωνητικά είναι πολύ απαιτητικά. Όποιος θεωρεί ότι είναι εύκολο ας δοκιμάσει.
6.     Οι μεταλλάδες είναι είτε ναρκομανείς είτε αλκοολικοί . Ο εθισμός σε κάποια ουσία δεν έχει να κάνει με το είδος μουσικής που ακούς. Θεωρώ ότι αυτό είναι αυτονόητο. Κατά την προσωπική μου άποψη όμως οι επιλογές του καθένα που σχετίζονται με την προσωπική του ζωή δεν αφορούν τους θαυμαστές. Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με τη ζωή του. Αυτό που μας αφορά είναι η μουσική που παράγει. Εξάλλου η εξάρτηση είναι κάτι που ουσιαστικά δεν το επιλέγεις  και μπορεί να συμβεί στον καθένα.
   Ίσως υπάρχουν και άλλες προκαταλήψεις σχετικά με αυτό το μουσικό είδος. Γενικά όμως το να κρίνεις κάποιον με βάση τη μουσική που ακούει φανερώνει έλλειψη παιδείας. Και αυτό αφορά και όσους ακούνε metal. Πολλοί κρίνουν ( και κατακρίνουν ) όσους έχουν άγνοια πάνω στην συγκεκριμένη μουσική και αυτό δεν τους τιμά σαν άτομα. Η αλήθεια είναι ότι η μουσική είναι μια και πρέπει να ενώνει και όχι να χωρίζει. Και μια που έχουμε δημοκρατία, προς το παρόν, ο καθένας μπορεί να ακούει ότι μουσική του αρέσει.
 
Για το RockOverdose.gr: Ναταλία Πάνου

Comments