Ανταπόκριση: NEW ZERO GOD @ Λαμπηδόνα (Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα), Αθήνα (11/5/2024)


 

Συναυλιακή επανεκκίνηση μετά από 8 μήνες...

 

Ενώ ο μέσος Έλληνας δέχεται καταιγισμό πληροφοριών με την ξεπεσμένη πλέον Eurovision βδομάδες πριν διοργανωθεί (ανέκαθεν ήταν ξενέρωτη, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει ξεπεράσει κάθε όριο ξεφτίλας), είναι πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι την ίδια ώρα με την διεξαγωγή του τελικού της πραγματοποιούνταν Rock και Metal συναυλίες όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε αρκετές πόλεις της Ελλάδος.

 

 

Οι New Zero God είναι ένα εμβληματικό Gothic Rock συγκρότημα, συνέχεια των επίσης εμβληματικών και πρωτοπόρων Flowers of Romance. Συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα δύο συγκροτήματα είναι ο πολυπράγμων Μιχάλης Πούγουνας (συνθέτης των περισσοτέρων τραγουδιών και τραγουδιστής). Χωρίς να υποτιμώ την συνεισφορά άλλων αντίστοιχων συγκροτημάτων, όπως των αξιολογότατων The Illusion Fades, Opened Paradise και πολλών άλλων θα διακινδυνεύσω να πω ότι κατά την γνώμη μου οι Flowers of Romance ήταν (και η συνέχεια τους, οι New Zero God) είναι από τα καλύτερα (μην πω το καλύτερο) ελληνικό (και όχι μόνο) Gothic Rock συγκρότημα!

 

*** Επειδή το site είναι προσανατολισμένο κυρίως σε Heavy Metal συγκροτήματα είναι πολύ πιθανό κάποιοι αναγνώστες να μην γνωρίζουν πολλά για το συγκρότημα. Για αυτό παραθέτω ένα σύντομο ιστορικό.

Οι Flowers of Romance δημιουργήθηκαν το 1981 αρχικά παίζοντας punk και μετά το 1984 και new wave. Η πρώτη δισκογραφική τους δουλειά ήταν σε κασέτα το 1986 (Anovis), ενώ το στυλ τους προσανατολίστηκε προς το Gothic Rock. Η πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους ήταν το εκπληκτικό Dorian Grey (1990), όπου θεωρείται ο πρώτος χρονικά ελληνικός Gothic Rock δίσκος και ακολούθησαν άλλες 2 επίσης υπέροχες κυκλοφορίες: Pleasure & the Pain (1993) και Brilliant Mistakes (1996). Η αξία τους αμέσως αναγνωρίστηκε στους αντίστοιχους μουσικούς κύκλους, τραγούδια τους συμπεριλήφθηκαν σε διεθνείς συλλογές και μεταξύ των άλλων έπαιξαν και στο Rock Wave Festival το 1997 με headliners τους Sisters of Mercy. To group διαλύθηκε το 1998.

Μέλη των FoR δημιούργησαν τους Nexus, οι οποίοι κινήθηκαν σε πιο Industrial και ηλεκτρονικά μονοπάτια. Παρόλα αυτά μέχρι την διάλυση τους (2005) κυκλοφόρησαν 4 πλήρη studio albums και ένα ΕP. Η μπάντα διαλύθηκε επειδή τα μέλη της είχαν βαρεθεί τον ηλεκτρονικό ήχο και ένα χρόνο αργότερα (2006) σχηματίστηκαν οι  New Zero God με στόχο αρχικά διασκευές των FoR και οτιδήποτε άλλο, αλλά σε πιο Rock'n'Roll κατεύθυνση με κιθαρίστα τον Αβέρκιο Χατζηαντωνιάδη που συμμετείχε στο τελευταίο άλμπουμ των FoR και 2 μέλη των Nexus: Δημήτρη Στεβή (drums) και Κώστα Σπανό (μπάσο). Έκτοτε υπήρξαν αλλαγές στην σύνθεση των NZG και μέχρι σήμερα έχουν στο ενεργητικό τους 4 υπέροχες πλήρεις κυκλοφορίες, καθώς και κάποιες μικρότερης χρονικής διάρκειας όπως:  Singles, EPs κτλ.

 


Τους New Zero God τους έχω παρακολουθήσει ζωντανά αρκετές φορές και δεν έχω δει μέχρι στιγμής  μέτρια συναυλία τους. Στον συγκεκριμένο χώρο τους είχα ξαναδεί στις 21/12/2019 όπου είχαν παίξει unplugged. Έχουν δώσει αρκετές συναυλίες για κοινωνικούς σκοπούς και δεν έχουν πρόβλημα να παίξουν σε πολύ μικρά μέρη (clubs) μπροστά σε μικρό ακροατήριο.

 

Μουσικά τώρα, ο πολύ φιλόξενος χώρος του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα (Λαμπηδόνα), εντός του άλσους της Αγίας Τριάδας είναι ιδανικός για μία συναυλιακή επανεκκίνηση. Είναι πολύ φιλικός και τα μέλη του συγκροτήματος είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με οπαδούς και φίλους. Ο μικρός χώρος του Κέντρου ήταν ήδη γεμάτος λίγο πριν την έναρξή της συναυλίας. Θα έλεγα “sold-out”, αλλά εφόσον δεν υπήρχε εισιτήριο, αλλά μόνο προαιρετική κατανάλωση ποτών από το bar (σε «κοινωνικές» τιμές). Επίσης το συγκρότημα πραγματοποίησε ζωντανή εμφάνιση μετά από 8 μήνες, λόγω προβλημάτων υγείας του Μιχάλη Πούγουνα στον οποίο ευχόμαστε πλήρη ανάρρωση. Πολύ ευχάριστο ήταν το γεγονός ότι στο κοινό υπήρχαν παιδιά είτε των μελών του συγκροτήματος, είτε θαυμαστών της μπάντας (Να εκτιμούν από νεαρή ηλικία την ποιοτική μουσική).

 



 

Ποια τραγούδια παίχτηκαν και με ποια σειρά μπορείτε να διαβάσετε στο setlist, όλες οι εκτελέσεις των οποίων ήταν άρτιες (όπως και σε κάθε συναυλία τους). Αρχικά έπαιξαν ένα set 8 τραγουδιών συμπεριλαμβανομένων και των αγαπημένων μου (Damaged και Angeline) και στην συνέχεια έκαναν ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα και επανήλθαν με ένα δεύτερο set 9 τραγουδιών. Το setlist ήταν αντιπροσωπευτικό, καθώς εκπροσωπήθηκαν όλες οι πλήρεις κυκλοφορίες τους μέχρι στιγμής, αλλά με έμφαση στις 2 πρώτες: Fun is four letter word (2009) και MXVIII (2013) (7 τραγούδια) και με φθίνοντα αριθμό τραγουδιών προς τις τελευταίες. Επίσης, κατά την πάγια τακτική τους έπαιξαν και διασκευές (6 συνολικά) πρωτίστως των Flowers of Romance (The Crying Puppet και Reptile Dance), καθώς και 4 άλλων συγκροτημάτων. Η αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση δεν ήταν αφορούσε μόνο τις κυκλοφορίες, αλλά και τις μουσικές κατηγορίες, καθώς άλλα τραγούδια ήταν πιο punk (Shut Up), άλλα πιο Heavy (Damaged και Angeline), άλλα πιο straight Rock, άλλα πιο Gothic και άλλα πιο Slow. Το setlist ήταν απολαυστικότατο και «χορταστικό» αν και παραλήφθηκε το τελευταίο κομμάτι “Love Hate Song”. Όλοι οι παρευρισκόμενοι ευχαριστήθηκαν στο έπακρο την συναυλία κυρίως μετά από «αναγκαστική» συναυλιακή παύση 8 μηνών και όπως ανέφερα και στον πρόλογο δεν υπάρχει μέτρια συναυλία των New Zero God. Όλες κυμαίνονται από πολύ καλές έως άριστες. Η κριτική που θα μπορούσα να ασκήσω στο συγκρότημα είναι γιατί παίζουν τόσες (εν προκειμένω 4) διασκευές ενώ έχουν ένα πλούσιο ρεπερτόριο και στο ότι δεν έχουν την προώθηση (το promotion, το marketing) που θα άξιζε σε ένα τόσο ποιοτικό συγκρότημα. Κανονικά βάσει της μουσικής τους αξίας θα έπρεπε να παίζουν και σε μεγαλύτερους χώρους μπροστά σε πολύ περισσότερο κοινό. Ευχόμαστε να είναι υγιείς και να τους χαρούμε στην σκηνή για πολλά χρόνια ακόμη.

 


 

 

New Zero God setlist

01 Hell Bet on Me

02 No Cure for Love

03 Strangest of Fruits

04 Damaged

05 Never Let Me Down (Depeche Mode cover)

06 Shut Up

07 Untill the End of the Line

08 Angeline

......... (Ολιγόλεπτο διάλειμμα) ................

09 Kiss the Witch

10 My Reaper

11 Should I Stay or Should I Go (The Clash cover)

12 The Crying Puppet (Flowers of Romance cover)

13 Dead Inside

14 What'cha Gonna Do

15 Reptile Dance (Flowers of Romance cover)

........... Encore ………

16 From the Beginning (ELP cover)

17 Sympathy (Rare Bird cover)

 

Κείμενο/Φωτογραφίες: Παναγιώτης Παπανδρεόπουλος 

 

 


Comments