Το πρώτο τραγούδι των Megadeth που άκουσα στη ζωή μου ήταν το “Symphony Of Destruction” από το “Countdown To Extinction” (1992). Ήμουν 13 χρονών και με είχε συναρπάσει η heavy metal μουσική τους προηγούμενους μήνες χάρη στο “Black Album” των Metallica και την εκπομπή Headbangers Ball στο MTV.
Το τραγούδι δε σπατάλησε χρόνο μπαίνοντας κατευθείαν σε λαχταριστά riff και τον σταθερό, βαρύ ρυθμό των drums που ωθεί τα τέσσερα λεπτά του τραγουδιού. Ενώ προηγούμενοι δίσκοι όπως το “Peace Sells… But Who’s Buying?” (1986) και το “Rust In Peace” (1990) έχουν παγιωθεί ως τα πιο κλασικά στον κατάλογο των Megadeth, το “Countdown To Extinction” παραμένει η μεγαλύτερη εμπορικά επιτυχία του αξιέπαινου metal συγκροτήματος.
Το “Countdown” τροφοδοτούνταν από μια ισχυρή μίξη όσων θεωρούνται τα χαρακτηριστικά στοιχεία των Megadeth κατά τη δεκαετία του ’90: τα άγρια γρυλίσματα του Dave Mustaine στα φωνητικά, εξαιρετικές κιθάρες από τον Mustaine και τον δεύτερο κιθαρίστα Marty Friedman, και την εξίσου δυνατή δουλειά από τον μπασίστα Dave Ellefson.
Ωστόσο, το πρώτο μέλος των Megadeth του οποίου η δύναμη γίνεται αισθητή στο “Countdown” είναι ο drummer Nick Menza. Ο πρώτος ήχος που ακούγεται εκρηκτικά από το στερεοφωνικό σας όταν παίζετε αυτόν τον δίσκο είναι μια ιλιγγιώδης έκρηξη δύο δευτερολέπτων που χτυπά με περισσότερη δύναμη και βαρύτητα απ’ αυτή που συγκεντρώνουν οι περισσότεροι drummer σ’ όλη την καριέρα τους. Είναι μια τόσο ισχυρή επιβεβαίωση των ικανοτήτων του Menza αφού ο Mustaine εναπόθεσε το εναρκτήριο ξέσπασμα του δίσκου, που φιλοδοξούσαν να είναι μια μεγάλη εμπορική τους επιτυχία, στον πολυτάλαντο drummer.
Από το “Rust In Peace” (1990) έως το “Cryptic Writings” (1997), o Menza ανέλαβε τη θέση του drummer με αξιόλογη ακεραιότητα, και αντιμετώπισε πρόθυμα όλες τις προκλήσεις που του έθεταν οι συνθέσεις του Mustaine. Το “Rust In Peace” ήταν ο επίλογος στα πιο οργισμένα, thrash χρόνια του συγκροτήματος, με τον Menza να ‘βαράει’ γρήγορα και σκληρά από την έναρξη σε κομμάτια που είναι βασικά μέρη των ζωντανών εμφανίσεων των Megadeth μέχρι σήμερα, όπως τα “Holy Wars… The Punishment Due” και “Hangar 18”.
Μέχρι την κυκλοφορία του “Cryptic Writings”, οι Megadeth είχαν εξελιχθεί σ’ ένα πιο λαμπερό, μέσου τέμπο metal συγκρότημα. Ο Menza αναπλήρωνε τις τυχόν χαμένες ευκαιρίες για thrash επιδείξεις απλά βαρώντας τα drums όσο πιο δυνατά γινόταν, όπως ακούστηκε όταν για ακόμα μια φορά ο Mustaine του εμπιστεύτηκε την έναρξη του πρώτου τραγουδιού - για εκείνον τον δίσκο - “Τrust”.
Ο Menza αποχώρησε από τους Megadeth μετά από έναν τραυματισμό στο γόνατο το 1997. Ήταν η πρώτη ένδειξη για την μετέπειτα πτώση της πιο επιτυχούς εμπορικά σύνθεσης των Megadeth, καθώς ο Friedman θα αποχωρούσε το 2000 για να κάνει solo καριέρα, και ο Ellefson έφυγε κατόπιν της σύντομης διάλυσης των Megadeth από τον Mustaine το 2002.
Στα χρόνια που ακολούθησαν την αποχώρηση του από τους Megadeth, ο Menza έπαιξε σε πολλά συγκροτήματα όχι τόσο επιτυχημένα. Μια παραλίγο επιστροφή στους Megadeth το 2004 έλαβε τέλος σχεδόν μετά την ανακοίνωση της. Ο drummer βίωσε επίσης αρκετές τραγωδίες. Μετά την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων της solo δουλειάς του “Life After Deth” (2002), δύο μέλη του συγκροτήματος του Menza πέθαναν τα επόμενα δύο χρόνια. Το 2007, ο Menza λίγο έλειψε να χάσει το χέρι του μετά από ατύχημα με ηλεκτρικό πριόνι. Οι επανορθωτικές επεμβάσεις και η εντατική φυσιοθεραπεία έσωσαν το χέρι του και του επέτρεψαν να συνεχίσει να παίζει, αλλά γενικά φαίνεται ότι τα πρώτα χρόνια μετά την αποχώρηση του από τους Megadeth ήταν γεμάτα άδοξα ξεκινήματα, εμπόδια και παραλίγο επιτυχίες.
Όσο για τους Megadeth, τα χρόνια μετά τη διάλυση της σύνθεσης της δεκαετίας των ’90s, ο Mustaine έχει αλλάξει πολλούς μουσικούς σ’ όλα τα όργανα. Το όνομα των Megadeth παραμένει μια ισχυρή επιλογή για περιοδείες, αλλά η μουσική του συγκροτήματος έχει ασυνέχειες, από κάποιες επιτυχίες που σχεδόν άγγιξαν την ηχητική ισχύ της ακμής του συγκροτήματος (το “Endgame” του 2009, το “Thirteen” του 2011) σε κάποιες ‘περίεργες’ αστοχίες (το “Super Collider” του 2013).
Στις αρχές του 2015, έγιναν εικασίες από οπαδούς των Megadeth σχετικά με την πιθανή επιστροφή των Menza και Friedman στο συγκρότημα, που θα επανέφερε την σύνθεση των ‘90s μετά την επιστροφή του Ellefson το 2010. Τελικά, όμως, δεν ήταν γραφτό. Ο Mustaine θα επέλεγε τον κιθαρίστα Kiko Loureiro (μέλος και του power metal συγκροτήματος Angra) και του drummer Chris Adler (των Lamb of God) για την εξαίσια κυκλοφορία των Megadeth, με τίτλο “Dystopia” (2016).
Τους τελευταίους μήνες, ο Menza ήταν μέλος του jazz/ rock συγκροτήματος Ohm, ένα μακροχρόνιο project του κιθαρίστα (και επίσης πρώην μέλους των Megadeth) Chris Poland. Αν και ο Poland και ο Menza δεν έπαιξαν ποτέ μαζί σε κάποιον δίσκο των Megadeth, ο drummer φάνηκε ότι ταίριαξε πολύ καλά στις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος από τη στιγμή που έγινε μέλος.
Ήταν κατά τη διάρκεια συναυλίας των Ohm στο Baked Potato του Studio City που ο 51χρονος drummer πέθανε τραγικά από καρδιακή προσβολή το Σάββατο 21 Μαΐου. Το συγκρότημα είχε μόλις ξεκινήσει να παίζει το τρίτο τραγούδι της εμφάνισης του.
Η σύνθεση των Megadeth των ‘90s αποτελεί μέρος του heavy metal DNA πολλών. Όπως σίγουρα συνέβη για πολλούς καθώς ενηλικιώνονταν και επέλεγαν τη heavy metal ως την μουσική της επιλογής τους εκείνη την εποχή, ο Nick Menza έπαιξε έναν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη μιας δια βίου αγάπης για τη heavy metal που θα διαρκέσει και θα προσφέρει ένα ‘μουσικό’ καταφύγιο σ’ όλους μας.
Για το Rock Overdose,
Γκουτσίδης Στέργιος