Πάνω από τρεις δεκαετίες συμπληρώνονται από τη κυκλοφορία του solo album του Ozzy Osbourne, “The Ultimate Sin”. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 22 Φεβρουαρίου 1986 και σημείωσε τρελές πωλήσεις, συνεχίζοντας την καλή φήμη του Πρίγκιπα του Σκότους κάνοντας παράλληλα τους οπαδούς να διψούν για νέες δημιουργίες του. Έτσι ήταν τα πράγματα, καθώς ο δίσκος έφτασε ταχέως στο νούμερο 6 του Billboard 200, ενώ έγινε πλατινένιος στις 14 Μαΐου του ίδιου έτους στις ΗΠΑ.
Κάθε δίσκος και κάθε δημιουργία έχει μια ιδιαίτερη ιστορία πίσω του. Έτσι και το “The Ultimate Sin” έχει την δικιά του. Με τον νεοεισαχθέντα, τότε, Jake Lee στη θέση του κιθαρίστα, που βιαίως και απρόσμενα άφησε κενή ο νεότατος στην ηλικία και βιρτουόζος του είδους Randy Rhoads και τη συνδρομή του Bob Daisley στο μπάσο όλα έμοιαζαν να κυλούν ομαλά. Μέχρι να αρχίσουν οι συνθέσεις. Σε μια από αυτές και συγκεκριμένα στις ηχογραφήσεις του “Bark at the Moon” συμφωνήθηκε ο Lee να έχει δικαιώματα ως δημιουργός, κάτι που μοιάζει λογικό εφόσον ο ίδιος έγραψε πολλά κομμάτια. Όταν τελείωσαν οι ηχογραφήσεις της κιθάρας τα δικαιώματα ανήκαν στον Ozzy, κάτι το οποίο είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Monsters of Rock το 1986: «τι περιμένατε; Αυτά είναι φυσιολογικά. Είναι φυσικό και επόμενο να μου ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα, μιας και η κυκλοφορία είναι του Ozzy Osbourne. Δεν θα μπορούσαμε να λέμε ότι το album είναι Ozzy/Lee. Κάτι τέτοιο δεν γίνεται». Ο Jake Lee, εμφανώς ενοχλημένος από το γεγονός άρχισε να συμπεριφέρεται αλλόκοτα σύμφωνα με τα λεγόμενα και της Sharon Osbourne, αφού στις περιοδείες που ακολούθησαν ο ίδιος απέφευγε τις δραστηριότητες του σχήματος και επέλεγε να ηρεμεί μόνος του στο δωμάτιό του και να τρώει τα γεύματά του σε εστιατόριο παρέα με τον εαυτό του. «Ο Jake άρχισε, μετά από τη περίεργη συμπεριφορά του στις περιοδείες να αργεί και στις ηχογραφήσεις, ενώ στις πρόβες μερικές φορές δεν εμφανιζόταν καν, χωρίς μάλιστα να ενημερώσει», συμπλήρωσε η Sharon Osbourne. Τον Lee αναπλήρωσε ο Zakk Wylde και το 1988 κυκλοφόρησαν το “No Rest For The Wicked”, το οποίο σκαρφάλωσε άνετα στη 13η θέση του Billboard 200. Να σημειώσουμε εδώ πως παρόμοιες καταστάσεις οδήγησαν και στην απόλυση λίγο αργότερα του Bob Daisley, του οποίου το όνομα δεν συμπεριλήφθηκε στα credits των 500 πρώτων αντιτύπων.
Οι ιδιοτροπίες του Ozzy, καθώς και οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν μουσικοί, αλλά και οι ιδιαίτεροι χαρακτήρες τους συχνά – πυκνά οδηγούν τις καταστάσεις στα άκρα. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις δημιουργίες τους. Και στο συγκεκριμένο δίσκο μια από αυτές μας οδηγεί ακόμα και σήμερα στα άκρα της απόλαυσης και της έντασης και δεν είναι άλλη από το “Shot In The Dark”.
Για να είμαστε όμως δίκαιοι σε αυτό το μίνι αφιέρωμα των «εκλεκτών» κομματιών του δίσκου θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και το “Killer of Giants”, ένα τίτλο που αρχικά προοριζόταν να οριστεί ως τίτλος του δίσκου.
Comments
