Το Rock Overdose είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον Paul Roland με την ευκαιρία του ερχομού του στην Ελλάδα, για πολλά και ενδιαφέροντα θέματα! Απολαύστε την συνέντευξη παρακάτω:
R.O.: Λοιπόν, πίσω στην Ελλάδα, ε; Πες μας για την σχέση σου με το Ελληνικό κοινό και για το επερχόμενο event σου εδώ φυσικά.
Paul: Πάντα έχω μια ιδιαίτερη αγάπη στο Ελληνικό κοινό. Σημαίνει πολλά για εμένα να με σκέφτονται (και να με θυμούνται στοργικά) οι Έλληνες. Όταν με κάλεσαν για πρώτη φορά να παίξω στην Αθήνα το 1987 δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί με θέλανε, καθώς η γλώσσα των στίχων μου είναι παλιάς σχολής (η οποία ήταν σκόπιμη καθώς ήθελα να μεταφέρω την βικτωριανή και εδουαρδιανή εποχή στα κομμάτια μου) και θα ήταν δύσκολο να τους καταλάβουν άνθρωποι που δεν έχω τα αγγλικά ως μητρική γλώσσα. Αλλά όταν ήρθα κατάλαβα ότι λάτρευαν την μουσική μου γιατί ακολουθεί μία ιστορική παράδοση που υπάρχει στις κουλτούρες των χωρών της Νότιας Μεσογείου. Επίσης τους αρέσει η χρήση κλασσικών και ακουστικών οργάνων που χρησιμοποιώ για να προκαλέσω μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που ήταν ασυνήθιστη εκείνο τον καιρό καθώς στην rock μουσική κυριαρχούσε η ηλεκτρονική ή οι ηλεκτρικές κιθάρες. Δεν υπήρχαν πολύ νέοι τραγουδιστές-συνθέτες από τα μέσα μέχρι τα τέλη των 80s όπως υπάρχουν τώρα και υποθέτω ότι στάθηκα γιατί ήμουν λίγο διαφορετικός.
Ένα άλλο πράγμα για το οποίο θαυμάζω το Ελληνικό κοινό και το ράδιο και τον τύπο είναι ότι δεν τους αρέσει κάτι επειδή είναι στην μόδα, όπως κάνουν οι Άγγλοι. Αν αρέσει κάτι στο Ελληνικό κοινό, αν βρουν μία ποιότητα η οποία ανταποκρίνεται στις μουσικές τους προτιμήσεις, τότε θα ενθουσιαστούν με αυτήν χωρίς να τους νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι.
Ελπίζω αυτή τη φορά να δουν ότι δεν είμαι ο τύπος του καλλιτέχνη που κάθετε ακίνητος και παίζει τα παλιά του κομμάτια. Κάνω ένα νέο album κάθε χρόνο (εκτός της περιόδου των 7 χρόνων στην οποία παράτησα την μουσική και έγραφα βιβλία) και κάθε φορά φανταζόμουν ότι ήταν το πρώτο μου album και έπρεπε να το κάνω όσο το δυνατόν καλύτερο, έτσι ποτέ δεν ήμουν ικανοποιημένος ή δεν πήρα τα πράγματα χαλαρά. Έτσι θα ακούσουν νέα κομμάτια μαζί με αυτά που θα τους είναι γνωστά, αλλά όχι πολλά από τα πρώτα μου χρόνια καθώς ωρίμασα και εξελίχθηκα καθώς μεγάλωνα σε ηλικία και αναπτύχθηκα ως συνθέτης.
R.O.:Γνωρίζω ότι δουλεύεις σε νέο album. Πες μας μερικά πράγματα γι αυτό. Τι να περιμένουμε αυτή τη φορά;
Paul: Το νέο album είναι ένα garage psych-rock album που ηχογραφήθηκε με νέα μπάντα. Τα περισσότερα κομμάτια είναι σκοτεινά μακάβρια και αρκετά αστεία καθώς ήμουν πολύ σοβαρός για αρκετό καιρό! Το τελευταίο album, 'Grimm', ήταν ένα ήσυχο, οικείο ακουστικό album που περιείχε κομμάτια βασισμένα στις ιστορίες των αδερφών Grimm, έτσι αυτή την φορά με έτρωγε να ξανα-ροκάρω! Αλλά για τις συναυλίες σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα τον επόμενο μήνα θα έχουμε ένα ακουστικό σετ που θα περιέχει ένα ηλεκτρικό βιολί (με τον Jenny Benwell) και τον γιο μου τον Joshua στο μπάσο.
Το "Bates Motel" είναι περισσότερο από μία "ιστορία" που έχω γράψει στο παρελθόν με πολλά τραγούδια να έχουν πολλούς στίχους που έγραψα όταν ήμουν σε "αστεία" διάθεση – τότε διασκέδασα με την ιδέα και συνέχισα να γράφω στίχο – στίχο. Για την ακρίβεια έκοψα πολλούς στίχους από την τελική έκδοση. Και αυτοί γράφτηκαν πριν να συνθέσω την μουσική. Ηχογραφήθηκε πολύ γρήγορα – μόνο μία πρόβα την νύχτα πριν την πρώτη ηχογράφηση και μετά τα περισσότερα κομμάτια ήταν έτοιμα με μία ή δύο λήψεις , γεγονός που κράτησε την ενέργεια και την φρεσκάδα τους. Πάντα ηχογραφώ γρήγορα γι αυτό τον λόγο και επειδή είμαι τυχερός να έχω δίπλα μου επαγγελματίες μουσικούς, αλλά αυτό το album έγινε πολύ γρήγορα. Πολλοί καλλιτέχνες κάνουν περισσότερο χρόνο να ολοκληρώσουν ένα album καθώς μεγαλώνουν αλλά πιστεύω ότι είναι περιττή απόλαυση. Φροντίστε να είναι φρέσκο και να μένει έντονο και θα πάρει τον δρόμο του, είναι κάτι που λέγαμε πάντα.
R.O.: Αν θα έπρεπε να διαλέξεις μεταξύ της συγγραφής βιβλίων και την σύνθεσης μουσικής ποιο θα διάλεγες και γιατί;
Paul: Πρέπει να τα κάνω και τα δύο και δεν μπορεί κανείς να με αναγκάσει να διαλέξω μεταξύ των παιδιών μου! Η μουσική είναι περισσότερο προσωπική γιατί οι ιδέες είναι περισσότερο δικές μου (παρά το γεγονός ότι βασίζω κάποια τραγούδια σε ιστορίες συγκεκριμένων συγγραφέων όπως του Poe και του Lovecraft) και η μουσική έρχεται από μέσα μου, ενώ η συγγραφή βιβλίων είναι περισσότερο μία διανοούμενη άσκηση, αλλά λατρεύω τις λέξεις – που εξηγεί γιατί οι απαντήσεις μου τις συνεντεύξεις είναι τόσο μεγάλες!
R.O.: Έχεις πει ότι "η πειθαρχία είναι πιο σημαντική από το ταλέντο". Συμφωνώ με αυτό και ως αποτέλεσμα θα έλεγα ότι "η επιτυχία εξαρτάται από την πειθαρχία". Ποια είναι η γνώμη σου; Αυτός είναι ο τρόπος σκέψεις σου;
Paul: Τίποτα δεν εμπνέει περισσότερο από την επιτυχία. Και με αυτό δεν εννοώ την εμπορική επιτυχία, εννοώ να κάνεις την δουλειά σου αποδεκτή και σεβαστή. Αυτό με γεμίζει ενέργεια. Δεν θα ενδιέφερε λιγότερο είτε αν ένα album πουλούσε 700 ή 700.000 κόπιες όσο αν ο κάθε ένας από τους ακροατές του το απόλαυσε και πέρασε καλά ακούγοντάς το. Ποιος θα ήθελε το album του να πουλήσει μαζικά στον κόσμο αν αυτό γινόταν επειδή είναι τις μόδας και μετά το άφηναν να σκονίζεται στο ράφι μετά από δύο-τρία ακούσματα; Δεν κάνω μουσική για να με προσέξουν. Κάνω μουσική επειδή είναι ωραίο να είμαι δημιουργικός και παραγωγικός. Όταν είχα τρείς διαφορετικούς εκδότες έγραψα τρία διαφορετικά βιβλία την ίδια στιγμή (όχι κυριολεκτικά φυσικά – εννοώ ότι έγραφα λίγο από το ένα βιβλίο το πρωί, λίγο από το δεύτερο βιβλίο το μεσημέρι και λίγο από το τρίτο βιβλίο τα απογεύματα και κρατούσα αυτή τη ρουτίνα για αρκετούς μήνες μέχρι να τελειώσω και τα τρία βιβλία – και να έχω τρείς ικανοποιημένους εκδότες!). Κατάφερα να τελειώσω το γράψιμο αυτών των βιβλίων την ίδια στιγμή γιατί αγαπούσα αυτό που έκανα. Δεν είναι δουλειά για εμένα. Και με την μουσική συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Αν είχα τρείς διαφορετικές δισκογραφικές εταιρείες δεν θα με πείραζε να βγάλω τρία διαφορετικά albums την ίδια στιγμή (που δεν μπορείς να κάνεις αυτόν τον καιρό, φυσικά) και θα έγραφα με ευχαρίστηση τρία διαφορετικά σετ τραγουδιών και θα ευχαριστιόμουν την ηχογράφησή τους.
R.O.: Το είδος ή το στυλ αν προτιμάς της μουσικής που γράφεις και της συγγραφής σου είναι κάπως ασυνήθιστα. Ζεις την ζωή σου με τον ίδιο τρόπο που σκέφτεσαι; Ασυνήθιστα;
Paul: Δεν σκέφτομαι τον εαυτό μου σε καμία περίπτωση. Είμαι τα τραγούδια μου και είμαι τα βιβλία μου.
R.O.: Πες μας κάποια πράγματα για την έμπνευσή σου στη συγγραφή. Ποιο είναι το μυστικό σου (αν υπάρχει κάποιο);
Paul: Νομίζω ότι το "μυστικό" είναι να μην προσπαθείς πολύ σκληρά. Χαλάρωσε στο γράψιμο μουσικής ή βιβλίου και απλά άστα να έρθουν και να βγουν από μέσα σου.Νομίζω ότι οποιοδήποτε παραγωγικό, δημιουργικό άτομο θα σου πει το ίδιο. Το λεπτό που έχεις για να σκεφτείς σκληρά το τι κάνεις, είναι η στιγμή που θα σου ανακόψει την ροή. Φυσικά μερικές φορές πρέπει να δώσουμε έμφαση σε μία ιδέα σαν να βγάζεις κλωστή από ένα κουβάρι μαλλιού, αλλά όταν έχω πρόβλημα στο να εκφράσω μία ιδέα καταλαβαίνω ότι συμβαίνει επειδή δεν έχω πιάσει την σωστή γωνία και πρέπει να πάω πίσω και να το ξαναπιάσω από την αρχή. Αλλά αυτό σπάνια γίνεται. Έχω παρατηρήσει ένα πράγμα πρόσφατα καθώς αναγκάστηκα να ακούσω κάποιο από το παλιότερο υλικό μου και αυτό είναι ότι συνήθιζα να χρησιμοποιώ πολύ πιο απλή γλώσσα όταν ήμουν νεότερος, έτσι ήταν ευκολότερο να γράψω στίχους. Πιο πρόσφατα ήμουν πολύ συγκεκριμένος στο πως θα εκφραστώ και θα πω την ιστορία. Αυτός είναι ένας τρόπος για να πω πόσο έχω ωριμάσει ως συνθέτης και μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση. Θα το μισούσα αν θα γινόμουν κάποιος που συνέχιζε να ξαναγράφει τα ίδια hits!
R.O.: Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου για το μέλλον;
Paul: Έχω μία νέα μπάντα και είμαι πολύ ενθουσιασμένος γι αυτό και αναζητούμε ευκαιρίες να παίξουμε ζωντανά πιο συχνά. Έχω επίσης γράψει τα μισά τραγούδια του επόμενου album και έχω ιδέες για μερικά ακουστικά albums που θέλω πολύ να κάνω. Αλλά νομίζω ότι το μέλλον μου στην Ελλάδα εξαρτάται από το αν θα βρω ή όχι μία Ελληνική εταιρεία καθώς είναι πολύ δύσκολο να κουβαλάω μαζί μου μερικές εκατοντάδες CDs μαζί μου.
R.O.: Αν θα άλλαζες κάτι στον κόσμο, τι θα ήταν αυτό;
Paul: Θα καταργούσα όλες τις μορφές εργασίας και θα έκανα μία μορφή αμοιβής των ανθρώπων για να είναι δημιουργικοί και να εμπλουτίσουν τους εαυτούς τους παρευρισκόμενοι σε όλες τις μορφές τέχνης – θέατρο, σινεμά, γκαλερί τέχνης, συναυλίες... έτσι θα ήταν ένας νέος Κήπος της Εδέμ στην γη. Και όλοι θα μπορούσαν να μείνουν ως αργά χωρίς να χρειάζεται να ξυπνήσουν για πρωινό!
R.O.: Ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλά και συνέχισε την καταπληκτική δουλειά!
Για το Rock Overdose:
Ερωτήσεις: Vivi Jd
Μετάφραση - Επιμέλεια κειμένου: Αντώνης "Jey Key" Κατσαρός
Comments
