Ο καύσωνας έχει αρχίσει να υποχωρεί τις τελευταίες μέρες και μια νεροποντή εμφανίζεται την Τρίτη, ημέρα που θα βλέπαμε ξανά τους βετεράνους progressive rockers από St. Louis, Missouri των ΗΠΑ. Οι Pavlov’s Dog του γερόλυκου ηγέτη και κύριου τραγουδιστή, David Surkamp, ε δεν χρειάζονται συστάσεις θαρρώ. Ζωντανή ιστορία της αγαπημένης μας μουσικής, γιορτάζουν μισό αιώνα ύπαρξης και κατιτίς λιγότερο από την κυκλοφορία του “Pampered Menial” (ναι, αυτό που περιέχει το “Julia”), ενός αστραφτερού πετραδιού στο art/prog rock στέμμα τους, το εξώφυλλο του οποίου βρισκόταν και σαν φόντο πίσω από τη σκηνή. Ήδη είμαστε μέσα στο Κύτταρο το νωρίτερο δυνατό, το οποίο είναι ήδη από τις 9 σχεδόν γεμάτο, ακόμα κι ο εξώστης έχει πάρα πολύ κόσμο.
Εν τέλει, η μπάντα βγαίνει στις 9.20, πενταμελής, με γυναίκα βιολίστρια να περιβάλλεται από τέσσερις άνδρες, παίζοντας το “Late November”. Στο εικοσάλεπτο πάνω, ο David Surkamp εξηγεί το λόγο που ο αυθεντικός keyboard-ίστας του lineup του συγκροτήματος, David Hamilton, δεν μπόρεσε να παραστεί. Διαγνώστηκε με κορονοϊό κι έτσι τα πλήκτρα έχει αναλάβει η βιολίστρια. Η ώρα δείχνει 10.00 μόλις ακούγεται η τελευταία νότα του “Standing Here With You”, αφού οι Pavlov’s Dog μάς έχουν γυρίσει πίσω στο “At The Sound Of The Bell” του 1976. Έπειτα παρουσιάζουν μια νέα και πάρα πολύ ωραία σύνθεση, που θα περιέχεται στο νέο δίσκο τους, που θα βγει κάποια στιγμή το 2025 και ο Surkamp συστήνει τον μπασίστα της μπάντας στο κοινό κι εκείνος ανταποδίδει, προσφέροντας ένα μακρύ σόλο.
Γενικά μιλώντας, ακούστηκαν πολλά κομμάτια της δεκαετίας του ’70, μεταξύ αυτών κι όλο το “Pampered Menial” και σε πρώτη φάση οι Pavlov’s Dog αφήνουν τη σκηνή στις 11.05 με το “Valkerie”. Μετά από δυο λεπτά επιστρέφουν με το “Song Dance” και μετά από περίπου 10 λεπτά, μαζί τους ανεβαίνει εκτάκτως στο πιάνο κι ένας νεαρός, ονόματι Δημήτρης. Έχει έρθει φυσικά η ώρα του πιο γνωστού κι αναγνωρίσιμου κομματιού τους. Αυτό είναι το “Julia” και με αυτό δίνεται το τέλος της εμφάνισης της μπάντας στις 11.20, έχοντας μάλιστα συμπληρώσει ένα δίωρο στο σανίδι. Ο κόσμος ευχαριστήθηκε πολύ, είναι βλέπετε πολύ σημαντικό που μπορούμε ακόμα και βλέπουμε αυτά τα ονόματα να δίνουν συναυλίες και να δισκογραφούν ακόμα. H επιστροφή των Αμερικάνων στη χώρα μας, μετά το Νοέμβριο του ’19, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα τους ξαναδούμε λίαν συντόμως (ή τουλάχιστον αυτό ευχόμαστε). Όσο ο κύριος David Surkamp αντέχει, θα αντέχουμε κι εμείς στο πλάι του.
Για το Rock Overdose,
Γιώργος Τσολάκος
Φωτογραφίες: Μαρία Μέλλιου - MyMlivestories Photography
Comments
