Συντάκτης: Δημήτρης Αγαθαγγελίδης
Τα Αντίθετα Πρόσημα δημιουργήθηκαν για έναν και μοναδικό λόγο: για να παίξουν βαριά μεταλλική μουσική με ελληνικό στίχο. Το σχήμα δε θέτει όρια στη μουσική του και κινούμενο από το heavy metal μέχρι και το progressive έχει ως βασική αρχή τη μελωδία και τα βαριά riffs, όπως τα δίδαξαν οι Iron Maiden, οι Metallica και τα υπόλοιπα ιερά τέρατα του σκληρού ήχου. Τον στίχο τον έχει αναλάβει ο φίλος του συγκροτήματος Ευθύβουλος Γιωργαλλέττος (απόσπασμα από το βιογραφικό της μπάντας).
Αντίθετα Πρόσημα λοιπόν! Μια δουλειά που ενσωματώνει πολύ και συγκεράζει. Πολύς δυναμισμός, με ήχους και groove που παίζουν επάξια στο τερέν του διεθνούς σύγχρονου hard rock/heavy metal. Προφανείς επιρροές σε ήχο και σύνθεση από τις τελευταίες δουλειές των τιτάνων Black Sabbath, Accept, Judas Priest, Ozzy, Manowar, Dio (μη μακρυγορώ, φαντάζομαι καταλάβατε). Βαριά και χτυπητά riffs, πουσαριστά τύμπανα, solos με σωστή ισορροπία σε τεχνική και μελωδικότητα, synths (με χειρισμό τύπου Rainbow) και πιάνο που προβάλλονται και υποχωρούν κατά βούληση δίνοντας διαφορετική πνοή στα κομμάτια.
Η στιχουργία διαπνέεται από έντονα κοινωνική ταυτότητα, με δόσεις λυρισμού και εικονοπλασίας. Όντας “ψείρας” στον τομέα των στίχων (όσοι γνωρίζουν δικές μου δουλειές θα καταλάβουν), θα έλεγα πως υπάρχουν κάποιες νοηματικά και τεχνικά αδύναμες στιγμές, όχι τόσες ώστε να υποβαθμίσουν την καλλιτεχνική αξία του εγχειρήματος, αλλά αρκετές για να τραβήξουν την προσοχή.
Στη φωνή κυριαρχεί το στυλ της ενεργητικής ερμηνείας παρά της μελωδικότητας, στοιχείο που είναι πάντα στοίχημα το αν θα αρέσει και θα είναι αρκετό να μεταφέρει το μήνυμα. Συνειρμικά, το πρώτο παράδειγμα που θα περιέγραφε συνολικά το δίσκο θα ήταν οι δουλειές των Υπογείων Ρευμάτων στα 90’s (στη φωνή) με στεροειδή (σε όλα τα υπόλοιπα). Αν αντιμετωπιστεί με αυστηρότητα, υπάρχουν σημεία που η φωνή δεν είναι εφάμιλλη της μουσικής, κι αυτό απλά γιατί η μουσική είναι πολύ καλή. Αγαπημένο κομμάτι το “Συντέλεια”, με τρομερή εικονοπλασία και στιγμές έντασης, και το “Θάνατε Αλήτη”, το οποίο διαπνέεται από μια ξεκάθαρη αισθητική Savatage, μια εντελώς διαφορετική πρόταση από τις υπόλοιπες προτάσεις αυτής της δουλειάς.
Εν συνόλω, το “Σύνορα Του Άδη” είναι μια πολύ πολύ όμορφη δουλειά, πλήρης ενέργειας, επινοητικότητας και ποιότητας παραγωγής, που ακούγεται ευχάριστα through and through. Δηλώνω ιδιαίτερα χαρούμενος που τέτοιες δουλειές υλοποιούνται στη σύγχρονη ελληνική (μουσική και μη) πραγματικότητα, και με χαρά θα παρακολουθούσα επόμενες δουλειές και εμφανίσεις των Αντίθετων Προσήμων. Great job, guys!
Βαθμολογία: 82/100
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Αγαθαγγελίδης
(Τζίμης Νουάρ)