Ημερομηνία δημοσίευσης: 15 Φεβρουαρίου 2019
Οι Beast in Black μετά το ντεμπούτο τους “Berserker” που κυκλοφόρησε δυο χρόνια μετά από την αποχώρηση του από τους Battle Beast ,μας παρουσιάζουν το δεύτερο full-length τους με τίτλο “From Hell with Love”. Συνεχίζουν να μας προσφέρουν Euro-power με τον τρόπο που το όρισαν οι Sabaton αλλά αυτή την φορά μέσα στη μουσική τους βάζουν και στοιχεία από AOR και μελωδικό Hard Rock των 80’s.
Η μουσική που παρουσιάζουν οι Beast in Black δεν μπορώ να πω ότι μου ακούγεται πρωτότυπη (ούτε από τον πρώτο δίσκο μπορούσα), αλλά έχει κάποια στοιχεία που μπορείς να πεις ότι την κάνει ενδιαφέρουσα. Μεγάλα ευκολομνημόνευτα ρεφρέν που αποκλείεται να ξεχάσεις με πολύ ωραίες μελωδίες. Μα πάνω από όλα έναν τραγουδιστή που εύκολα μπαίνει το όνομα του δίπλα σε μεγάλους τραγουδιστές, τον Γιάννη Παπαδόπουλο . Σίγουρα μιλάμε για άλλη μια κυκλοφορία που μας δείχνει το πόσο καλός τραγουδιστής είναι. Ακόμα και στο γεγονός ότι το “From Hell with Love” είναι κατώτερο του “Berserker” (ψέματα δεν θα σας πω ούτε αυτό με είχε ενθουσιάσει) με σαφώς χειρότερα τραγούδια από τον προκάτοχο του ο Γιάννης καταφέρνει να λάμψει με την εκπληκτική του απόδοση του. Αυτόματα γίνεται ο πρωταγωνιστής του δίσκου και μάλλον αυτό σε μελλοντικές κυκλοφορίες οι Beast in Black πρέπει να το σκεφτούν και να λειτουργήσουν ανάλογα, δίνοντας του περισσότερο χώρο.
Μουσικά το “From Hell with Love” κινείται στο ίδιο ύφος με το “Berserker” έχοντας όμως μια πιο χορευτική διάθεση που σε πολλά σημεία ο δίσκος να αρχίσει να πλησιάζει την Disco επικίνδυνα. Θα μου πεις και με το δίκιο σου κακό είναι αυτό;;; Είναι κακό όταν επιλέγεις στίχους και τραγούδια με πολεμική θεματολογία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τραγούδι “Die by the Blade” που είναι ξεκάθαρα ένα Disco τραγούδι , δεν ταιριάζει το ένα με το άλλο, αν θες αυτή την μουσική προσέγγιση άλλαξε το θέμα των στίχων. Από την άλλη πλευρά βέβαια υπάρχει και το “This is War” που είναι ντυμένο με την μουσική που του αρμόζει, κάτι που με έκανε να σκέφτομαι ότι μάλλον έτσι θα έπρεπε να είχαν κινηθεί στο σύνολο του δίσκου.
Δεν μου αρέσει σαν ακροατής να νιώθω ότι ο εκάστοτε μουσικός μου σερβίρει μουσική με την λογική του πρόχειρου φαγητού. Πλέκοντας στοιχεία μέσα στη μουσική μόνο και μόνο επειδή ξέρω ότι θα δουλέψει και θα κάνει περισσότερο κόσμο να ασχοληθεί μαζί μου, δίνοντας μου μια θέση σε μεγάλα φεστιβάλ της Ευρώπης . Θες να παίξεις AOR, θες να παίξεις Disco κανένα πρόβλημα, εγώ είμαι μαζί σου, αλλά κάντο όπως πρέπει σε όλους τους τομείς. Αν θέλω να ακούσω ένα AOR συγκρότημα θέλω να ακούσω και την ανάλογη θεματολογία. Φαντάζεστε ένα Βαρύ επικό τραγούδι μουσικά να μιλάει στιχουργικά για έναν τύπο που τον παράτησε η γκόμενα του;;; Αυτό ακριβώς, είναι το ίδιο πράγμα.
Υπάρχουν και οι καλές στιγμές όπως τα “Cry out for a Hero”, Oceandeep”, “No Easy Way Out” (που είναι ένα AOR τραγούδι με την θεματολογία που του αρμόζει). Η βαθμολογία που βάζω είναι ξεκάθαρα γιατί ο Γιάννης γλύτωσε την παρτίδα. Οι Beast in Black πρέπει να σκεφτούν πραγματικά τι είναι αυτό που θέλουν να κάνουν , γιατί μπορεί να έχουν παρόν αλλά φοβάμαι ότι το μέλλον θα είναι δύσκολο.
Βαθμολογία: 60/100
Για το Rockoverdose.gr
Κωνσταντίνος Μπενάς
Comments
