Ημερομηνία δημοσίευσης: 30 Απριλίου 2017
Στο black metal, τα one-man project είναι τόσο συνηθισμένα και δημοφιλή, που αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας. Το πρόβλημα με αυτά τα project όμως, είναι πως, ακριβώς επειδή πρόκειται για ιδέες ενός ανθρώπου, δεν υπάρχει κάποιος να βοηθήσει στη δημιουργία, στη σύνθεση, στην τεχνική, ίσως και στην εκμάθηση των οργάνων, αφού θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τα πάντα. Όλα περνάνε από το χέρι του, χωρίς να υπάρχει κάποιος εκεί να του πει πού χρειάζεται βελτίωση ή χαλινάρι, ακόμα και στα απλά πράγματα, όπως το πώς να χρησιμοποιήσει το κάθε όργανο.
Anyway, σταματάω εδώ αυτήν την κουβέντα γιατί είναι πολύ μεγάλη και δεν είναι της παρούσης. Απλά ήθελα να τονίσω τη δυσκολία που απαιτεί ένα τέτοιο project, που έχει σαν αποτέλεσμα την πλειοψηφία των περιπτώσεων να μην μπορεί να ξεχωρίσει. Στην περίπτωσή μας τώρα. Οι Afar είναι το project του Itay Keren, κιθαρίστα των Windfaerer μεταξύ πολλών άλλων. Ο ήχος του κινείται στο ατμοσφαιρικό DSBM, με λίγα στοιχεία από post-black. Πολύ σωστά θα φαντάζεστε πως ο ήχος θα επικεντρώνεται στην δημιουργία ατμόσφαιρας και έντασης, παρά στην επιθετικότητα, όπως όλα τα σχήματα του ήχου.
Τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια, προσπαθούν να προσδώσουν αυτήν ακριβώς την αίσθηση, χρησιμοποιώντας πολλές doom τεχνικές, και μεγάλο συνδυασμό καθαρών και black φωνητικών. Το γεγονός ότι οι συνθέσεις είναι ευθείς και σαφείς, βοηθάει αφάνταστα στη ροή, τη κατανόηση και την ποιότητα των συνθέσεων, με το αποτέλεσμα να αφήνει μια γλυκιά αίσθηση. Δεν ξεχωρίζει, δε φτάνει στα ουράνια, αλλά έχει μια πολύ καλή δυναμική και φαίνεται πόσο ενδιαφέρον μπορεί να περιέχει.
Για να επανέλθω όμως σε αυτά που έλεγα στον πρόλογο, το γεγονός πως έχουμε να κάνουμε με project του ενός ατόμου, δεν βοηθάει το άλμπουμ να απογειωθεί περαιτέρω. Οι ιδέες του, αν και καλές, είναι αρκετά κοινότυπες, και φαίνεται πως λείπει ένας άνθρωπος που θα μπορούσε να απογειώσει για τα καλά αυτήν τη συνθετική δουλειά. Δεν αντιλέγω πως δε μπορεί να το κάνει ο καθένας αυτό, αλλά η ιστορία μας έχει αποδείξει πολλές φορές ότι τα περισσότερα αριστουργήματα βασίζονται στη συνεργασία.
Βαθμολογία: 72/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
