“Drum 'n' bassorama”
Ο Ιταλός συνθέτης και μπασίστας Alberto Rigoni δεν είναι κανένας χτεσινός. Αυτό είναι το πέμπτο solo άλμπουμ του, έχοντας ταυτόχρονα υπάρξει μέλος του progressive rock σχήματος TwinSpirits και του Vivaldi Metal Project. Έχει παίξει στη σκηνή με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες του χώρου μας, όπως ο Jorn Lande, είναι όμως γνωστός και στο χώρο της pop. Αυτό γίνεται εμφανές στις συμμετοχές, όπου από τη μία βλέπουμε ονόματα (όλοι τους μπασίστες παρεπιπτόντως) όπως των Stu Hamm που παίζει με τον Satriani, κι από την άλλη τον Divinity ROXX, μπασίστα της Beyonce!
Πέρα από το προφανές γεγονός που, όπως μαρτυρά και ο τίτλος, πρόκειται για δίσκο με συνθέσεις χτισμένες γύρω από το μπάσο το οποίο πρωταγωνιστεί κάθε δευτερόλεπτο, γίνεται επίσης προφανές από τις συμμετοχές ότι το άλμπουμ δεν κινείται αποκλειστικά στο χώρο του rock, αλλά πειραματίζεται και περιέχει και πολλά ακόμα διαφορετικά στοιχεία, όπως electronica, pop, funk, ενώ υπάρχει και κομμάτι με hip hop φωνητικά και αισθητική (“Free your Mind”). Το ίδιο το μπάσο πάντως κινείται στα πλαίσια του funk, του prog rock, που αναπόφευκτα περιέχει και jazz σφήνες, καθώς και του fusion. Πρόκειται για ένα ατέλειωτο χωνευτήρι ιδεών και ειδών, αναμεμειγμένων σε μεγάλες ποσότητες, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά διαφορετικά στοιχεία σε κάθε σύνθεση.
Όπως προαναφέραμε, το μπάσο είναι αυτό που όχι μόνο πρωταγωνιστεί σε κάθε σύνθεση, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι οι συνθέσεις είναι χτισμένες πάνω του. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο Alberto δοκιμάζει κάθε είδους διαφορετική τεχνική καθώς και πετάλια που μπορούν να εφαρμοστούν πάνω στο όργανο. Ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος που απουσιάζουν παντελώς οι κιθάρες από αυτόν τον δίσκο (με εξαίρεση το τελευταίο κομμάτι), καθώς κι ότι, πέρα από δύο κομμάτια, ο δίσκος είναι instrumental και μικρός σε διάρκεια. Κάθε κομμάτι πειραματίζεται με ένα διαφορετικό είδος, πολλές φορές και με δύο και τρία διαφορετικά είδη πάνω στο κομμάτι.
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα δίσκο που κινείται ξεκάθαρα έξω από τα όρια του rock από έναν καλλιτέχνη που έχει metal παρελθόν. Είναι ευχάριστος στο άκουσμα, αλλά μόνο αν σας αρέσουν τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν ήδη. Ίσως τραβήξει την προσοχή ανθρώπων που ασχολούνται επαγγελματικά με το μπάσο ή απλά λατρεύουν το όργανο, το σίγουρο όμως είναι πως πρόκειται για ένα δίσκο που απευθύνεται σε ακροατές με ευρεία γκάμα ακουσμάτων και η βαθμολογία απευθύνεται αποκλειστικά σε αυτούς. Οι υπόλοιποι απλά προσπεράστε.
Βαθμολογία: 65/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος