Ημερομηνία δημοσίευσης: 9 Φεβρουαρίου 2018
Οι “δικοί” μας Black Hat Bones πέρα από το ότι είναι εξαιρετικοί σε αυτό που κάνουν, είναι και πολύ παραγωγικοί. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο από την τελευταία τους δουλειά “Born In A Thunder” κυκλοφορούν το νέο τους EP “The Ghost Bites Back” το οποίο περιλαμβάνει πέντε καινούργια κομμάτια.
Δεν υπάρχουν πολλά “καινούργια” πράγματα να πω για τους Black Hat Bones, τα περισσότερα τα έχω πει ήδη σε παλιότερα κείμενα. Η ενέργειά τους είναι καταπληκτική, οι δουλείες του πάντοτε προσεγμένες και οι συνθέσεις τους στημένες με περίσσια μαεστρία, γεμάτες αξιομνημόνευτες στιγμές και μελωδικότατα hooks. Μεγάλο τους “ατού” όπως έχω ξαναπεί είναι η εξαίρετη φωνή του Bob, κάτι που όμως δεν μειώνει σε τίποτα την συμβολή της υπόλοιπης μπάντας. Χαρακτηριστικό του ήχου τους επίσης είναι το μπάσο του Panoka, η groove-a του Dennis και οι μελωδιάρες τους Mikko.
Η νέα τους δουλειά περιέχει τέσσερα πιασάρικα και ιδιαίτερα ευχάριστα κομμάτια καθώς και ένα outro. Η μπάντα για ακόμα μια φορά δείχνει την “εφευρετικότητα” της κρατώντας τα στοιχεία και τον ήχο του προηγούμενου τους album, συνδυάζοντάς τα με μια δόση extra “εμπορικότητας”. Η τελευταία λέξη ίσως να παρεξηγηθεί καθώς μόνο ως αρνητικά δεν την εκφράζω. Παρόλο που οι πρώτες τους δουλειές είναι πιο κοντά στα δικά μου “γούστα” και η ελαφρός εμπορικότερη κατεύθυνση τους να μην με εκφράζει πλήρως, αυτό δεν καθιστά την κίνηση αυτή κακή ούτε στερεί από την μπάντα την ταυτότητά της. Η μπασάρα είναι εκεί, τα riff και οι μελωδίες επίσης, τα breakdown δίνουν δυνατά το παρών και οι Black Hat Bones φυσάνε. Τρανό παράδειγμα το εναρκτήριο “...Bites Back” το οποίο σε γενικές γραμμές είναι αρκετά catchy αλλά αυτή η riff-αρα σβήνει τα πάντα. Το δε refrain κλειδώνει στο κεφάλι σου σε εκνευριστικό βαθμό.
Όπως προείπα η μπάντα είναι εφευρετική. Θα βρει τον τρόπο ακόμα και σε πιο “αδύναμες” συνθέσεις να σου πετάξει μία γέφυρα ή μια μελωδία η οποία θα κάνει την μεγάλη διαφορά. Το αξιοσημείωτο μέσα σε όλα αυτά είναι πως υπάρχει μια ευδιάκριτη ειλικρίνεια κάτι το οποίο βγάζει απευθείας από τον χάρτη την όποια “επιτήδευση” προς πιο εύπεπτα μονοπάτια.
Η πεποίθηση μου πως αυτά τα παλικάρια θα πάνε πολύ μπροστά επιβεβαιώνεται σε κάθε τους βήμα. Εν αναμονή της επόμενης full length δουλειάς τους λοιπόν. Δεν τους φοβάμαι καθόλου.
Βαθμολογία: 83/100
Για το Rock Overdose
Κωνσταντίνος Μάρης