“Ανάμεσα σε παράδεισο και κόλαση”
Οι Αθηναίοι death metallers επιστρέφουν μετά από το split album που βγάλανε μαζί με τους Abyssus, κυκλοφορόντας τον πρώτο τους ολοκληρωμένο τους δίσκο, μετά από 4 χρόνια. Ο δίσκος βγήκε μέσω της δισκογραφικής εταιρίας Razed Soul Production, μία εταιρία από την Αμερική.
Σε σύγκριση με την τελευταία τους δουλειά, προφανώς ο ήχος και η παραγωγή είναι πολύ καλύτερη. Άλλες εποχές τότε και άλλες τώρα, με τη σκέψη να αλλάζει, την ωριμότητα να έρχεται και να επικρατεί περισσότερος προβληματισμός για την κοινωνία στην σκέψη του κάθε μουσικού: αυτό ακριβώς παρατηρούμε στον δίσκο των Blessed By Perversion, “Between Roots And Darkness”, στον οποίο πρωταγωνιστές είναι ο προβληματισμός, η οργή και ο θυμός καθώς και μεγάλη διάθεση στο μουσικό μέρος.
Αν προσέξουμε το εξώφυλλο και τον τίτλο του δίσκου, προφανώς αναφέρονται στην κατάσταση των προβλημάτων που επικρατούν στην χώρα και όχι μόνο. Το εξώφυλλο προσωπικά θα έλεγα πως θυμίζει μία ψυχή που είναι εγκλωβισμένη στο μίασμα και τη σαπίλα της κοινωνίας και είναι προφανώς επηρεασμένο από το “Altars of Madness” των Morbid Angel, που είναι σίγουρα μια από τις κύριες επιρροές τους. Η ταχύτητα στη μουσική τους φέρνει στην οργή των Cannibal corpse, της εποχής του Chris Barnes κυρίως, στους Slayer την εποχή των 80's, στους Possessed κ.α Όλα αυτά συναντώνται στα 8 κομμάτια που απαρτίζουν αυτό το δίσκο, στα οποία ακούγονται riffs που φέρνουν στους Suffocation, ενώ θα ακουστούν επίσης επιρροές από τεχνικό Death metal, στις κιθάρες, από Brutal Death Metal, κυρίως από συγκροτήματα όπως οι Obscura, Origin και Vital Remains, αλλά και από το Black Death Metal, στους ήχους των Behemoth. Επίσης, μερικές πινελιές groove ακούγοτναι σε κομμάτια όπως το “Into Funereal Darkness Final”.
Ο βλάσφημος ήχος που υπάρχει, που είναι και το βασικό συστατικό του ήχου τους, δένει πάρα πολύ με τα φωνητικά του τραγουδιστή, ενώ σίγουρα επιρροές υπάρχουν και από το “Symbolic” των Death: ποιος άλλωστε στον χώρο του Death Metal δεν έχει επηρεαστεί από τους Death;
Το μόνο παράπονο που έχω αφορά το ρυθμό των τυμπάνων που θα μπορούσαν να είχαν περισσότερη ένταση, αλλά η παραγωγή του δίσκου, είναι μια ευχάριστη μίξη του παλιού με του καινούργιου Death Metal. Από την άλλη, ο ήχος έχει μία αρρώστια μέσα του, που σε κάνει να σκέφτεσαι την αγωνία και τον προβληματισμό που επικρατεί, ενώ η μελωδία που υπάρχει σε κάποια σημεία θα έλεγα πως προσωπικά με εντυπωσιάζει αρκετά, σε συνδυασμό κιόλας με τα σόλο. Έντονα είναι επίσης τα στοιχεία της επιβλητικότητας, της έντασης αλλά και της οργής και όλα αυτά συμβάλουν σε ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα που θα ικανοποιήσει τον οπαδό της Death Metal.
Βαθμολογία: 78/100
Για το Rock Overdose,
Φάνης Βιλαέτης
Comments
