BLUES FUNERAL – “Awakening”

Οι Blues Funeral, η τετράδα απ’ το Houston του Texas, μέλη της οποίας είναι οι Jan στην κιθάρα, τα πλήκτρα και τα φωνητικά, ο Maurice στη κιθάρα και στα φωνητικά, ο Gabriel στο μπάσο και ο Cory στα drums, μετά το περσινό τους debut album, “The Changes”,  επιστρέφουν ένα χρόνο μετά με το Awakening. Τα proto-metal στοιχεία του πρώτου τους δίσκου είναι και σε αυτή τη κυκλοφορία τους εμφανή, με τους ίδιους όμως να ακούγονται, σίγουρα, ωριμότεροι. Για αυτούς που ενδεχομένως αγνοούν, proto-metal ονομάζεται η heavy-blues-rock μουσική που άνθισε την δεκαετία του ‘60 και ουσιαστικά άνοιξε το δρόμο για το metal, αποτελώντας τον προάγγελο του. Οι Cream είναι μάλλον οι πιο γνωστοί proto-metalers, ενώ χαρακτηριστικό τραγούδι αυτού του είδους είναι το “The Warning”, απ’ το “Black Sabbath”.

Ο δίσκος ξεκινάει δυναμικά με το “Shadow of the Snake”, τραγούδι που θυμίζει Cream, ειδικά στον τρόπο χειρισμού των φωνητικών, καθώς το δίδυμο Jan-Maurice έχει φωνή παρόμοια με αυτήν του διδύμου Bruce-Clapton. Αξίζει να αναφερθούμε επίσης και στο solo στα πλήκτρα, προς το τέλος του τραγουδιού, σε στυλ Manzarek, το οποίο είναι απλά υπέροχο. Το ομώνυμο με τον album τραγούδι, το “Awakening”, έχει ένα καταπληκτικό main riff, ένα κράμα Black Sabbath με Doors, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια του τραγουδιού οι κιθάρες δίνουν πόνο! Μετά από ένα κλασσικό heavy blues κομμάτι, το “Illusions of Reality”, ακολουθεί το “Firedrake”, τραγούδι που ξεχωρίζεις αμέσως για τα καταπληκτικά φωνητικά της Kelly Cousins, ενώ το κομμάτι  μοιάζει με γάμο Candlemass και Cream! Δεν έχω ιδέα πως το κατάφεραν, αλλά το έκαναν και το αποτέλεσμα είναι απλά υπέροχο! Στο “Casimir”, οι κιθάρες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο (και ακουστικές και ηλεκτρικές) και είναι απολαυστικές.

Την αυλαία για το δίσκο ρίχνει το “The Gathering Dust”, τραγούδι με ξεκάθαρες επιρροές από Zeppelin και Sabbath.

Συνοψίζοντας, το album αυτό, από μουσικής απόψεως πρέπει να είναι το πιο άρτιο τεχνικά που έχω ακούσει φέτος! Σε κάθε τραγούδι οι κιθάρες δίνουν πόνο, με αξιόλογα solos σε σχεδόν σε κάθε κομμάτι, τα drums πρωταγωνιστούν με το blues αλλά ταυτόχρονα metal παίξιμο (όπως του Bill Ward) και τα πλήκτρα δημιουργούν αξεπέραστη gloomy ατμόσφαιρα. Το μόνο αρνητικό είναι ότι το μπάσο ακούγεται μόνο στο “The Gathering Dust” και εκεί το ακούγεται είναι, μάλλον,  σχετικό… Το δεύτερο αρνητικό που πρόσεξα, είναι μια τάση επανάληψης στα κιθαριστικά solos, ενώ σε ένα album 6 τραγουδιών, δεν αφήνει καλή εντύπωση ένα filler κομμάτι, όπως το “Illusions of Reality”. All in all, όμως, ένας τρομερός δίσκος, που επειδή ακριβώς είναι proto-metal, δηλαδή συνδυάζει στοιχεία από είδη όπως jazz και blues rock έως και stoner, άλλα και διότι οι Blues Funeral δεν είναι στείρα προσκολλημένοι σε κάποιο είδος, μπορεί να ακουστεί από fans διαφορετικών genres!

Βαθμολογιά: 80/100

Για το Rock Overdose,

Ορέστης Μητράκος