BVDK – “Architectures of Future Tribes”

 

Πείτε την αλήθεια. Αν διαβάζατε ότι ένα συγκρότημα παίζει ένα μείγμα Black Metal, Post, Electronic και Ethnic, ακόμα και να μην σας αρέσουν τέτοιες προσμίξεις, δεν θα ήσασταν τουλάχιστον περίεργοι να το ακούσετε; Ελάτε τώρα, μην φοβάστε. Ναι ναι εσύ εκεί. Παραδέξου το, δεν θα ήθελες; Ε;

 

Εγώ πάντως με το που το είδα έσπευσα αμέσως να αναλάβω την κριτική και ας μην είχα ξανακούσει το όνομα του συγκροτήματος, πόσο μάλλον τη μουσική που παίζουν. Και αν αναρωτιέστε (ειδικά εσύ που δεν το παραδέχτηκες πριν…) αν άξιζε, η απάντηση είναι με το παραπάνω.

 

Ο λόγος για τους Γάλλους BVDK, που τα αρχικά σημαίνουν Bree Van De Kamp, το οποίο είναι το όνομα ενός από τους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες της τηλεοπτικής σειράς Desperate Housewives (σε είδα που χαμογέλασες, έβλεπες τη σειρά και το κατάλαβες αμέσως, ε; άτιμε!). Το συγκρότημα ιδρύθηκε πέρσι στην πόλη της Nancy και τον ίδιο χρόνο κυκλοφόρησε το πρώτο του EP, με τίτλο “Virgin Summer”, ενώ τώρα μας παρουσιάζουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά, ονόματι “Architecture of Future Tribes”.

 

Στα 8 κομμάτια που απαρτίζουν το δίσκο τα στοιχεία του Black, του Post και του Electro είναι αυτά που ξεχωρίζουν, καθώς παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο καθόλη τη διάρκεια του άλμπουμ, ενώ το Ethnic είναι πιο πολύ συνοδευτικό. Το ωραίο όμως με το τελευταίο είναι πως δεν περιορίζεται μονάχα σε ethnic μελωδίες, που είτε παίζονται από παραδοσιακά όργανα είτε παίζονται από τις κιθάρες (π.χ. σε ανατολίτικο στυλ) για να φέρουν μια πιο εξωτική νότα στη μουσική, αλλά επεκτείνεται και στο κομμάτι των φωνητικών. Πιο συγκεκριμένα στο τραγούδι “Nana Buluku” έχει πέρασμα από αντρικές και γυναικείες φωνές, σε χορωδία, που φέρνει κατευθείαν στο νου κάποια γιορτή σε μια χώρα της Αφρικής.

 

Από ‘κει και πέρα, το Black και το Post μοιράζονται στα δύο το δίσκο (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα ακουστούν και μαζί) με το Electric στοιχείο να παίζει και στα δύο ταμπλό. Από τη μία δηλαδή έχουμε τα γρήγορα ξεσπάσματα της Black, όπου τα ηλεκτρονικά drums ακολουθάνε σε ξέφρενους ρυθμούς και από την άλλη έχουμε τα πιο αργά, καταθλιπτικά περάσματα της Post, τα οποία εμπλουτίζονται με ηλεκτρονικά εφέ. Και όλα αυτά θα ακουστούν σε όλα τα τραγούδια του δίσκου, αφού οι συνθέσεις δεν ακολουθούν ένα μουσικό μονοπάτι από την αρχή έως το τέλος, αλλά θα αναμίξουν όλα τα είδη και το ένα θα διαδέχεται το άλλο.

 

Για παράδειγμα, ένα κομμάτι θα ξεκινήσει αργά, με ωραίες αργόσυρτες ambient μελωδίες, στη συνέχεια θα μπουν τα black φωνητικά και στο background θα ακούγονται αργές post μελωδίες και ξαφνικά θα σκάσει ένα γρήγορο black ξέσπασμα, με τσίτα τα ηλεκτρονικά τύμπανα. Ξαφνικά το ξέσπασμα θα σταματήσει, θα μπούνε διάφορα ηλεκτρονικά εφέ, θα πάρει μια πιο ambient πορεία, για να σκάσουν μετά παραδοσιακές μελωδίες. Και μη νομίζετε ότι όλα αυτά είναι παράταιρα και το τελικό αποτέλεσμα είναι μία μουσική Βαβέλ που δεν ακούγεται. Όχι. Οι Γάλλοι έχουν αναμείξει όλα αυτά τα στοιχεία με μαεστρία και αυτό που δημιουργούνε είναι μία απολαυστική μουσική πανδαισία.

 

Οπότε αν είστε άνθρωποι με ανοιχτούς τους μουσικούς τους ορίζοντες (ξέρω, ξέρω, είναι πολύ κλισέ αυτή η φράση, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση κολλάει, πιστέψτε με), θα πρέπει οπωσδήποτε να ακούσετε αυτό το δίσκο. Οι BVDK δίνουν μία νέα κατεύθυνση στο Black Metal, εμποτίζοντάς το όχι μόνο με το Post (που αυτό έτσι κι αλλιώς γίνεται συχνά), αλλά και με κάργα ηλεκτρονικά στοιχεία και Ethnic μελωδίες. Το αποτέλεσμα είναι πρωτότυπο και ουσιώδες αφού όλο αυτό το πάντρεμα γίνεται με εξαιρετικό τρόπο. Η σκοτεινιά του Black, η μελαγχολία του Post, η γκρουβιά, αν θέλετε, του Ethnic, το μυστήριο του Ambient και το ηλεκτρονικό στοιχεία αναμειγνύονται πανέμορφα και δημιουργούν το “Architecture of Future Tribes”. Ένα δίσκο που θέλετε να ακούσετε.

---

Βαθμολογία: 83/100

 

Για το Rock Overdose,

Μίνως Ντοκόπουλος

 

 

 

 

 

 

 

---