Ημερομηνία δημοσίευσης: 7 Δεκεμβρίου 2016
Μετά τη μετάλλαξη των Cyanna σε Cyanna Mercury ύστερα από μία πολυετή πορεία, και μετά από κάποια single και EP, κυκλοφορούν το πρώτο τους άλμπουμ με αυτή τη μορφή. Το σχήμα κινείται πλέον σε psychedelic folk ρυθμούς, αλλά με μια πιο σκοτεινή και παγανιστική μορφή. Η μορφή του γίνεται ταυτόχρονα οικεία και αλλόκοτη στον ακροατή, για πολλούς λόγους.
Οικεία γιατί διαθέτει κοινά στοιχεία δανεισμένα από τα διάσημα συγκροτήματα του ήχου, ανακατεμένα με εύστοχο και εύηχο τρόπο με στοιχεία φαινομενικά αταίριαστα, όπως μικρασιάτικες μελωδίες, ή τη στιχουργική των αρχαίων Ελλήνων τραγωδών, και γενικότερα διακρίνεται μια υποβόσκουσα επιρροή Ελληνικών παραδοσιακών στοιχείων στη μουσική τους. Κι αυτό ακριβώς είναι που το κάνει αλλόκοτο. Είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος πώς γίνεται να ενωθούν αυτά τα εντελώς ετερόκλητα μεταξύ τους στοιχεία αν δεν ακούσει τα τραγούδια τους, γιατί μόνο έτσι μπορεί κάποιος να νιώσει, πχ., την παράνοια στο "The Lunatic".
Ακόμα και μεταξύ των τραγουδιών υπάρχουν διαφορές έντονες και χτυπητές. Άλλα τραγούδια έχουν ένα πιο ταξιδιάρικο συναίσθημα, άλλα είναι πιο υπνωτιστικά, ενώ υπάρχει και το "Snake" με τη garage αισθητική του. Γι’ αυτό και ο δίσκος αυτός θα προσελκύσει περισσότερο κόσμο που ασχολείται με Wovenhand, παρά με Pink Floyd (μερικώς τυχαία παραδείγματα), γιατί περισσότερη βάση έχει δοθεί στο πειραματισμό και τα συναισθήματα του λυρισμού που βγάζει κάθε τραγούδι, παρά στη ψυχεδέλεια και τη βαρύτητα.
Γι’ αυτό λοιπόν, όσο ανοιχτοί κι αν είστε στο μουσικό σας ορίζοντα, οφείλετε να τσεκάρετε πρώτα αν είστε έτοιμοι να δεχτείτε μια τόσο έντονα εναλλακτική και διαφορετική πρόταση. Όσο δουλεμένος στην εντέλεια κι αν είναι ο δίσκος, έχει έναν τόσο έντονα ιδιαίτερο χαρακτήρα που είναι αδύνατον να γίνει αποδεκτός από τον πολύ κόσμο, ίσως ακόμα και από το κοινό στο οποίο στοχεύουν. Μια ευκαιρία πάντως την αξίζουν.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος