Συντάκτης: Άγγελος Κατσούρας
13o αισίως άλμπουμ για τους πολυαγαπημένους μας Dark Tranquillity και ευτυχώς όχι γρουσούζικο όπως είναι η πρώτη σκέψη όταν βλέπουμε τον συγκεκριμένο αριθμό. Παρότι προσωπικά με είχαν στεναχωρήσει αρκετά τα τελευταία χρόνια, ευτυχώς βλέπω ότι η επαναφορά στις εργοστασιακές ρυθμίσεις υψηλής ποιότητας γίνεται άμεσα, γρήγορα και με πειθώ σε ένα από τα πιο ισορροπημένα άλμπουμ της καριέρας τους, ονόματι “Endtime Signals”. Η στεναχώρια που αναφέρω έρχεται πρωτίστως με το προηγούμενο απαράδεκτο άλμπουμ τους ονόματι “Moment” όπου τσιμπιόμουν στην κυριολεξία να πειστώ να αναγνωρίσω ότι επρόκειτω για υλικό ενός συγκροτήματος που μας είχε συνηθίσει σε υψηλή ποιότητα αποκλειστικά (ακόμα και το “We Are The Void” που ήταν υποδεέστερο δεν ήταν τέτοιο χάλι και είχε μεγάλες στιγμές), ενώ και οι 2 τελευταίες τους συναυλίες ήταν ακόμα πιο στενάχωρη εμπειρία, καθώς σε καμία από τις 2 δεν ακούσαμε κιθάρες, μιλώντας πάντα για μία μπάντα που δοξάστηκε κυρίως για τον πανέμορφο και ξεχωριστό κιθαριστικό ήχο της, κατανοείτε ότι ακουγόντουσαν πολύ “άδειοι”, ενώ το να βρίσκονται πάνω στη σκηνή είναι το πολύ δυνατό κομμάτι της καριέρας τους, όπου πάντα ακουγόντουσαν πολύ πιο ενεργητικοί και πληθωρικοί σε σχέση με τους δίσκους τους. Αλλά όπως είπα και παραπάνω, αυτά αποτελούν παρελθόν και ήρθε ώρα για τα ευχάριστα.
Το “Endtime SIgnals” είναι ο δίσκος που έπρεπε να είχε έρθει μετά το φοβερό δίδυμο των “Construct” και “Atoma” ως η φυσική συνέχεια τους. Ξεχνάμε και διαγράφουμε άμεσα το “Moment” λοιπόν και μπαίνουμε στο δίσκο με ένα πολύ ωραίο opener όπως το “Shivers And Voids” το οποίο μας βάζει άμεσα στο κλίμα του δίσκου και δημιουργεί ήδη τα πρώτα χαμόγελα από νωρίς. Οι θετικοί οιωνοί για τον δίσκο είχαν έρθει με τα πρώτα δείγματα που δόθηκαν, το ατμοσφαιρικό “The Last Imagination”, το υπεργρήγορο “Unforgivable” (μα τι ωραία που ακούγονται όταν σπιντάρουν και γίνονται πιο άγριοι) και το πιασάρικο “Not Nothing”, μιλάμε για 3 κομμάτια τα οποία από το πρώτο άκουσμα τα φαντάζεσαι ζωντανά και μπαίνουν σε μία ιδιαίτερη λίστα με τα πλέον φοβερά τους κομμάτια, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Ανήμερα της κυκλοφορίας του δίσκου έβγαλαν και το βίντεο για το πιο συναισθηματικό “Wayward Eyes” και γενικά πριν ακούσει κάποιος όλο το δίσκο, έχει 4 πολύ καλά δείγματα στα οποία μπορεί να στηριχθεί το προαίσθημα ότι το “Endtime Signals” είναι ένα ποιοτικότατο άλμπουμ και που τους επανατοποθετεί σε ευθεία γραμμή, μια και το τρένο από το Γκέτεμποργκ είχε προσωρινά εκτροχιαστεί και βρισκόταν σε τρομερά αβέβαιη πορεία με το αχρείαστα κάκιστο “Moment”.
Δεν ξέρω ποιά μπορεί να είναι η εξήγηση αλλά θα τολμήσω να προβάλλω δυο πιθανές αιτίες της ανόδου ποιότητας του υλικού όπως το βλέπω σαν οπαδός και με βάση τα πεπραγμένα των τελευταίων ετών: 1)η ενασχόληση του Mikael Stanne με τα άλλα πρότζεκτ που μάλλον τον ανανέωσαν κατά πολύ. Μιλάω για τους The Halo Effect όπου παίζουν κι αυτοί το υλικό που έπρεπε να παίζουν οι In Flames εδώ και χρόνια, για τους Grand Cadaver που θυμήθηκε τις βασικές του Σουηδικές death metal ρίζες με ορθόδοξο ήχο Στοκχόλμης και με τους πολυαναμενόμενους Cemetary Skyline όπου έχει φτιαχτεί μία dream team που μας προετοιμάζει για ένα πολύ καλό ντεμπούτο. Ο Stanne που φέτος έκλεισε τα 50 και έμεινε σχεδόν μόνος στο συγκρότημα από όλα τα αρχικά μέλη, με μόνο πιστό σύντροφο τα τελευταία 25 χρόνια τον πληκτρά Martin Brändström, μάλλον το πήρε αλλιώς και κατάλαβε ότι οι υψηλότερες ταχύτητες και τέμπο του ταιριάζουν και του ίδιου καλύτερα ως τραγουδιστή αλλά και στιχουργού. Όντας μάλιστα ένας από τους εκφραστικότερους όλων των εποχών το δίχως άλλο, ακούγεται αυτή τη φορά πιο σίγουρος από ποτέ και μπορεί να μεγαλώνει και να ωριμάζει, αλλά μάλλον ήθελε κι ο ίδιος το δικό του “σπρώξιμό” προς την σωστή κατεύθυνση.
Συνεχίζω: 2)η έλευση στη μπάντα των Christian Jansson στο μπάσο και του Joakim Strandberg-Nilsson στα τύμπανα, δημιουργώντας μία ολοκαίνουργια ρυθμική βάση, έχουν αλλάξει όμορφα τον ήχο των Dark Tranquillity. Έχουν το κίνητρο να δείξουν τι αξίζουν και καθώς είναι ήδη 2 χρόνια έκαστος στο συγκρότημα και έχουν δεθεί με τους υπόλοιπους μέσω των ζωντανών εμφανίσεων τους, οι οποίες είναι πάνω από 150 σε αυτό το διάστημα, οπότε καταλαβαίνετε ότι μπήκαν έτοιμοι για όλα.
Πιστεύω ότι εκτός των 2 παραμέτρων που αναφέρω, σίγουρα και ο Johan Reinholdz νιώθει πιο σίγουρος στο ρόλο του ως βασικός κιθαρίστας, αν και προσωπικά θέλω το υγκρότημα με 2 κιθάρες, ειδικά όπως τους βιώσαμε με το φοβερό δίδυμο Sundin/Henriksson. Ακόμα και με μία κιθάρα, υπάρχουν στιγμές που ο Reinholdz παίζει κέρατα, μην ξεχνάμε και τι έπαιζε στους Andromeda άλλωστε. Στα γρήγορα κομμάτια όπως τα “Drowned Out Voices”, “Enforced Perspective” και “A Bleaker Sun”, ακούμε τους Dark Tranquillity με έντονο vibe από όταν είχαν το παλιό λογότυπο, αυτή την πανέμορφη πιο σκληρή πλευρά τους που μας λείπει κατά καιρούς αλλά όταν κάνει την εμφάνιση της, μας στέλνει για τσάϊ. Από την άλλη, έχουμε τα ατμοσφαιρικά “Neuronal Fire” και “Our Disconnect” να ισορροπούν πολύ τις καταστάσεις.
Ιδιαίτερης σημασίας θεωρώ τα 2 κομμάτια με τα καθαρά φωνητικά, τα οποία τεχνηέντως έχουν τοποθετηθεί στο τέλος κάθε πλευράς. Και το “One Of Us Is Gone” και ειδικά το συγκλονιστικό “False Reflection”, φέρνουν έντονα στο προσκήνιο το συναίσθημα του κορυφαίου “Projector” και αποτελούν στιγμές που βαράνε τίγκα στο συναίσθημα και αγγίζουν ευαίσθητες χορδές. Με την ισορροπία αυτή στο υλικό, τα 12 κομμάτια του “Endtime Signals” και τα 50’ διάρκειας του περνάνε σαν νερό, με το δίσκο πολύ φιλικό στο αυτί, με ροή ιδανική και με μία πολύ θετική αύρα να αναδύεται από τα ηχεία καθ’όλη την ακρόαση του. Θεωρώ ότι με το “Endtime Signals” οι Dark Tranquillity προσφέρουν έναν δίσκο πολύ κρίσιμο για το μέλλον τους και για την διατήρηση των κεκτημένων της μεγάλης καριέρας τους. Διορθώνουν με τον πλέον πειστικό και ποιοτικό τρόπο το ατόπημα του “Moment” και δίπλα σε παλιότερα ιστορικά κομμάτια, μπορούν να γεμίσουν τις εμφανίσεις τους με νέες κομματάρες που περιλαμβάνονται στο άλμπουμ και να κάνουν την εμπειρία αξέχαστη (αρκεί να ακούγονται οι κιθάρες). Αρκούντως κιθαριστικό, όμορφα ατμοσφαιρικό, σωτήρια up-tempo και γρήγορο και γενικά άξιο να φέρει το λογότυπο των “Dark Tranquillity”, το “Endtime Signals” μόνο σημάδια τέλους δε δείχνει για το μεγάλο αυτό συγκρότημα.
Βαθμολογία 83/100
Για το Rockoverdose,
Άγγελος Κατσούρας
Dark Tranquillity - Endtime Signals
Release date: August 16th, 2024
Century Media Records / Sony Music
Comments
