Πόσες άραγε φορές έχει τύχει να έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε κάτι το εξαιρετικό και τελικά να μην το κάνουμε; Ένα δίσκο που θα τον λιώναμε μετά, αν είχαμε αποφασίσει να κάνουμε την κίνηση να τον αγοράσουμε, να τον δανειστούμε ή να πατήσουμε το play στη YouTube; Κάτι τέτοιο παραλίγο να (ξανα;)συμβεί και σε μένα, και να χάσω την ευκαιρία να ακούσω τον καινούργιο δίσκο των Ιταλών Black μεταλλάδων Darkend. Ευτυχώς, όμως, που το μάτι μου έπεσε πάνω στα ονόματα των guest μουσικών, κι έτσι είπα να ακούσω τον δίσκο. Πώς εξάλλου θα μπορούσα να μην τον ακούσω, όταν αυτοί οι μουσικοί είναι οι Attila Csihar (Mayhem), Niklas Kvarforth (Shining), Labes C. Necrothytus. (Abysmal Grief) και ο δικός μας Σάκης Τόλης;
Διαβάζοντας το βιογραφικό του συγκροτήματος, μαθαίνουμε ότι το όνομα τους είναι συνυφασμένο με την Ακραία Τελετουργική Τέχνη, ένας συνδυασμός αρχαίων τελετουργικών ψαλμών, αναμεμιγμένοι με μυστηριακές συμφωνίες, νυκτερινό περιβάλλον και riffs γεμάτα θειάφι, χαραγμένα σε Black Metal μοτίβα. Μία βαρύγδουπη δήλωση, που όποιος τη διαβάζει θα σκέφτεται σίγουρα πως κάτι τέτοιο σίγουρα δεν θα ανταποκρίνεται στη μουσική τους, καθώς τέτοιου είδους δηλώσεις είναι συχνά σκέτα φούμαρα. Κι όμως, στην περίπτωση των Darkend, η μουσική τους είναι αυτό ακριβώς που περιγράφεται στο βιογραφικό τους.
Και φυσικά για να ακούσει κανείς έναν τέτοιο δίσκο και να απολαύσει στο έπακρο τις υπέροχες και άκρως σκοτεινές ατμόσφαιρες που δημιουργούνται, θα πρέπει να απομωνοθεί εντελώς από τα εγκόσμια και να αφεθεί πλήρως στη μαγία της μουσικής. Μια μουσική που είναι σε όλη τη διάρκεια του δίσκου έντονη, ανεξαρτήτως από το αν οι ταχύτητες είναι χαμηλές, mid-tempo ή ξέφρενες, και αυτό οφείλεται κυρίως στα πολύ δυναμικά φωνητικά του Animae, αλλά και στο εκρηκτικό παίξιμο των τυμπάνων, από τον Valentz, και στην εκτεταμένη χρήση δίκασης. Επίσης, όπως και σε κάθε Black Metal δίσκο άλλωστε, υπάρχουν πολλά γρήγορα ξεσπάσματα, με δαιμονισμένα blast beats και γρήγορες, παγωμένες κιθάρες.
Βέβαια, εκεί που οι Ιταλοί κάνουν πραγματικά τη διαφορά, είναι στις πραγματικά πανέμορφες μελωδίες που φτιάχνουν, στις φοβερές ατμόσφαιρες, αλλά και στον ευφάνταστο τρόπο που συνθέτουν τα τραγούδια τους. Πέρα από το υπέροχο συναίσθημα ζόφους, που κυριαρχεί σε ολόκληρο το δίσκο, οι Ιταλοί χρησιμοποιούν πολλά ωραία κόλπα για να κάνουν τη μουσική τους ιδιαίτερη. Καταρχήν, σε πολλά σημεία θα ακουστεί πιάνο και βιολί, τα οποία ή θα είναι μελωδικά και θα ακούγονται στο βάθος, πίσω από τα blast beats και το γενικότερο χαμό, ή θα ακολουθούν τον ξέφρενο ρυθμό των υπόλοιπων οργάνων, δημιουργώντας έτσι μία χαοτικά ξέφρενη ατμόσφαιρα, που σε παγιδεύει πριν καν προλάβεις να σκεφτείς τι έγινε. Επίσης συχνά πυκνά υπάρχουν αργά μελωδικά σπασίματα, πιο ambient περάσματα, με μινιμαλιστική σχεδόν μουσική, ενώ στο τραγούδι “A Precipice Towards Abyssal Caves (Inmost Chasm, I), η μουσική εντελώς ξαφνικά θα πάρει μία jazz κατεύθυνση, με χρήση σαξόφωνου, το οποίο μάλιστα σολάρει. Φοβερή είναι ακόμα η χρήση πλήκτρων, τα οποία ήταν προσδίδουν στη μουσική μία απόκοσμη ατμόσφαιρα, ειδικά στα σημεία που ακούγονται στο μακρινό βάθος, ενώ είναι υπεύθυνα και για εκείνα τα μέρη που η μουσική βγάζει μια αίσθηση ταινίας τρόμου της δεκαετίας του '80.
Τέλος, εξαιρετική είναι η δουλειά που έχει γίνει στα φωνητικά, και πως δεν θα μπορούσε να έχει γίνει άλλωστε, με τέτοιους guest μουσικούς. Αλλά πραγματικά η συνεχής εναλλαγή της χρήσης των φωνητικών αλλάζει εντέλως την ατμόσφαιρα και πολλές φορές απογειώνει και τα τραγούδια. Καταρχήν, όπως είπα στην αρχή, η φωνή του Animae είναι πραγματικά δυναμική και η χρήση φωναχτών φωνητικών δίνει μια φοβερή ένταση στα τραγούδια. Από 'κει και πέρα, τα τυπικά Black Metal φωνητικά είναι εντελώς μοχθηρά και βγάζουν συνεχώς δηλητήριο, ενώ συχνότατα χρησιμοποιούνται και ψιθυριστά φωνητικά ή ακόμα και με αφηγηματικό τρόπο, γεγονός που εντείνει την αίσθηση μυσταγωγίας και κάνει τον ακροατή να νομίζει ότι είναι παρόν σε κάποια τελετή. Φοβερή είναι επίσης και η χρήση της χορωδίας, και στα σημεία που ακούγεται από το βάθος, εντείνοντας έτσι την απόκοσμη ατμόσφαιρα, και στα σημεία που συνοδεύει τα καταιγιστικά ξεσπάσματα.
Αυτό που έχω να πω στο κλείσιμο, είναι ότι όλοι οι οπαδοί της Black Metal πρέπει να ακούσουν αυτό το δίσκο, καθώς έχει γίνει μία φοβερή δουλειά σε όλους ανεξάρτητα τους τομείς. Αλλά πέρα από αυτό, εκείνο που κάνει αυτό το δίσκο πραγματικά εξαιρετικό, είναι οι συνεχείς αλλαγές στη μουσική και στα φωνητικά, αλλά και η φαντασία, που είναι και το κύριο στυστατικό, και η επιδεξιότητα με την οποία έχουν δημιουργήσει τις 7 συνθέσεις του άλμπουμ. Ένα άλμπουμ που θα κάνει πάρα πολύ καιρό να φύγει από τον player μου.
Βαθμολογία: 89/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
