Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Οι αγαπημένοι μας «χλεμπονιάρηδες» από τους βάλτους της Νέας Ορλεάνης, οι θρύλοι του underground, οι Eyehategod επέστρεψαν μετά από 7 χρόνια δυσκολιών. Το ομώνυμο άλμπουμ τους, θυμάμαι, είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις, οι Αμερικάνοι μάλιστα ήταν και το προτελευταίο συγκρότημα που έπαιξε στα μέρη μας πριν κατεβάσουμε ρολά. Αφού πλέον είναι καθαροί, ή τουλάχιστον έτσι δηλώνουν, έχοντας ξεμπλέξει και με τα τραβήγματα που είχαν με το Νόμο (μέχρι να μπλέξουν πάλι), κυκλοφορούν το “A History Of Nomadic Behavior”, τον έκτο πλήρη δίσκο τους.
Μια κάποια περιέργεια την είχα όταν έλαβα το δίσκο και τάχιστα τον έβαλα στη σειρά του για ακρόαση. Πάμε λοιπόν, ακρόαση πρώτη: αναγνωριστική, προσπάθεια για εντοπισμό των ήχων που αποτελούν τις δώδεκα συνθέσεις. Η sludge-ίλα στο metal τους υπάρχει, αλλά σε μικρότερο βαθμό συγκριτικά με το παρελθόν. Doom μοτίβα, με μπιχλιάρικα, άσχημα, κακομούτσουνα riffs, όχι τόσο σκληρά βέβαια, αλλά στο ύφος των Eyehategod. Ένας rock αμερικάνικος αέρας εντοπίζεται στην παραγωγή, δυσαρμονίες παντού και ώρα για επανάληψη.
Κάποια punk στοιχεία βγαίνουν στην επιφάνεια, ξεκινώντας με το “The Outer Banks” και συνεχίζουν (σε πολύ μικρότερο βαθμό) στο “Three Black Eyes”, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είναι τόσα πολλά συγκριτικά με προηγούμενες δουλειές. Ωραία riffs με ενδιαφέρον και τη σχετική βαρύτητα, θα ακούσουμε στα “Built Beneath The Lies”, “Fake What's Yours”, “Current Situation”, “High Risk Trigger”, “The Day Felt Wrong”, “The Trial Of Johnny Cancer” και “Circle Of Nerves”. Εκεί όντως η μουσική θυμίζει τις πολύ καλές μέρες των Eyehategod, αλλά σε γενικές γραμμές κάτι λείπει από το “A History Of Nomadic Behavior”. Στα δικά μου τα γούστα, πρόκειται για δίσκο της μίας (άντε και δεύτερης) ακρόασης.
Είναι ο ορισμός του απλά καλού δίσκου, αλλά τίποτα παραπάνω. Για να ακούσω ποιοτικότατους Eyehategod, θα ανατρέξω στα “Take As Needed For Pain” και το ομώνυμο, ενώ για συμπλήρωμα, πετάω το 7" “New Orleans Is The New Vietnam” στο πικάπ από τη δισκοθήκη μου και καθάρισα. Εκτιμώ πως οι φανατικοί της μπάντας θα επενδύσουν, οδηγούμενοι πιο πολύ από το συναίσθημα βέβαια και σιγά σιγά θα γυρίσουν στα παλιά. Όπως και να ‘χει, αναμένουμε μια επιστροφή για live, κάπου κάποτε, για να ακούσουμε τα νέα κομμάτια και ίσως αναθεωρήσουμε.
Βαθμολογία: 61/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
