Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Οι Ghost είναι από τα συγκροτήματα που όσο και να θες, δε μπορείς να αντιπαθήσεις και -πόσο μάλλον- να σταματήσεις να ακούς. Αυτό το goth hard rock με πινελιές 80s glam που κατά κύριο λόγο εκπροσωπούν, κρατά με κάποιο τρόπο τα πράγματα σε τέλεια ισορροπία, καθώς κινδυνεύει εύκολα να αισθανθεί εξαιρετικά τετριμμένο και υπερβολικό στην παρουσίαση του. Το “Impera” είναι μια συναρπαστική διαδρομή, βελτιώνοντας τον αρχικό ήχο της μπάντας με μερικά απίστευτα πιασάρικα riff και περιεκτικό hard rock, που τσεκάρει όλα τα κουτάκια σε πλαίσια ψυχαγωγίας.
Η πραγματική δύναμη που κρατά τους τροχούς στο “Impera” πρέπει να είναι η σταθερή συνθετική προσέγγιση της μπάντας. Οι pop μελωδίες δεν παραλείπονται για ακόμα μία φορά -ούτως ή άλλως τα πιασάρικα ρεφρέν και η θεατρικότητα υπήρχαν από πάντα- αν και τα πιο doom στοιχεία στο “Opus Eponymous” έχουν αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό στις επόμενες ηχογραφήσεις. Το σημερινό αποτέλεσμα είναι ένα “Impera” με ακόμη πιο πλούσιες μπαλάντες και ακόμα πιο pop μελωδίες, ανάγοντάς το στο ίσως πιο θεατρικό άλμπουμ τους μέχρι σήμερα, κάτι που λέει πολλά για ένα συγκρότημα, του οποίου η γκαρνταρόμπα αλλάζει με κάθε δίσκο.
Ο δίσκος ανοίγει όμορφα με το "Imperium", ένα απλό, instrumental κομμάτι, που ΠΑΛΙ είναι εγκληματικά σύντομο, για να ακολουθήσουν έντεκα κομμάτια χαρούμενου, καλού occult rock και γενικότερης “φανφάρας”, με την καλή έννοια. Τα κομμάτια σε γενικό πλαίσιο παραμένουν πολύ προσιτά, όπως πάντα ήταν άλλωστε, αλλά δεν είναι πολύ απομακρυσμένα από ό,τι άλλο έχουμε ακούσει από τους Ghost τα τελευταία 6+ χρόνια. Στο ευρύτερο πλαίσιο του άλμπουμ ωστόσο, η συμπερίληψή όλων αυτών είναι λογικότατη. Σε συνδυασμό με δραματική ενορχήστρωση σε πολλά σημεία, απλά είναι ταιριαστό και όσο και να κριτικάρουμε, όλο αυτό απλά λειτουργεί και θα συνεχίζουμε να επιστρέφουμε στο “Impera” και το κάθε “Impera”, που θα ακολουθήσει.
Μεγάλο μέρος της κριτικής ασκείται μονίμως στους Ghost συνοψίζεται στο ότι δεν είναι metal. Spoiler alert: είναι. Βάλτε λίγη γκλαμουριά στη ζωή σας και ξεπεράστε τους εαυτούς σας για λίγο. Έτσι ήμουν κι εγω και το “Dance Macabre” δε δεχόμουν να υπάρχει σα σκέψη, αλλά το ξεπέρασα. Και το “Impera” απέφευγα να ακούσω, αλλά τελικά ανακάλυψα πόσο θριαμβευτικά λανθασμένη ήμουν. Δεν είναι ένα τέλειο άλμπουμ, ούτε θα έχει απήχηση σε όλους, αλλά ένας προσιτός, συναρπαστικός δίσκος occult rock που αξίζει τον χρόνο μου. Και το δικό σας.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
