Ημερομηνία δημοσίευσης: 10 Ιουνίου 2017
Η αλήθεια είναι ότι για κάποιον ανεξήγητο λόγο, δυσκολεύομαι πολύ να εμπιστευτώ κάποιο hardcore συγκρότημα. Μου ακούγονται όλα ίδια ή κάτι απλά θα με χαλάει στον ήχο της εκάστοτε μπάντας. Τους τελευταίους μήνες όμως, η προσοχή μου στράφηκε στους Αμερικανούς Gideon και εξεπλάγην ευχάριστα όταν έμαθα πως έχουν στα σκαριά τον τέταρτο δίσκο τους με τίτλο “Cold”.
Κάνοντάς μας ήδη γνωστά πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ τα εναρκτήρια κομμάτια “Champions” και “Cursed”, οι Gideon μου κίνησαν ακόμα πιο πολύ το ενδιαφέρον και μπορώ να πω πως ανταμείφθηκα.
Πολύ δυναμική αρχή λοιπόν, η οποία συνεχίζει και στα επόμενα κομμάτια. Πλανάται, όμως, ελάχιστα η αίσθηση ότι υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο στοιχείο. Ωστόσο, υπάρχουν breakdowns, στα οποία δεν μπορείς να παραμείνεις αδιάφορος, δυναμικά φωνητικά και sing alongs, στοιχεία που αποτελούν και τη γενική ιδέα του πρώτου μέρους του δίσκου. Με το “The Game” να είναι αρκετά διαπεραστικό, έρχεται να αναλάβει το ιντερλούδιο “Cold” και να ηρεμήσει τα πράγματα.
Από το “Watch Me Sink” και έπειτα, φαίνεται να αλλάζουν λίγο τα δεδομένα και να επέρχονται πιο μελωδικές συνθέσεις, οι οποίες όμως πετυχαίνουν να μην αλλοιώνουν το ύφος ούτε του δίσκου, ούτε του συγκροτήματος. Περνώντας στο “Pulling Teeth”, το οποίο αποτελεί προσωπικό αγαπημένο, φαίνεται να συνδέονται όλα τα στοιχεία του δίσκου, τα οποία οδηγούν σε ένα χαρακτηριστικό breakdown, το οποίο, εάν ολόκληρο το “Cold” δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα, θα αναλάβει να σε πείσει. Encore στο δίσκο θα κάνει το “Thick or Thin” που θα συνεχίσει να κρατάει τον πήχη ψηλά και θα δημιουργήσει ίσως μία νοσταλγία με το που θα ακουστεί και η τελευταία νότα.
Να σημειώσουμε εδώ πως ένα μεγάλο χαρακτηριστικό που έχει γενικά η hardcore σκηνή, είναι οι στίχοι. Εδώ οι Gideon, όπως και σε παλαιότερες δουλειές τους, συνεχίζουν να κρατάνε ένα συναισθηματικό ύφος στα λόγια τους, κάτι που προσδίδει πολλά στην τελική γεύση που θα σου αφήσουν.
Σαν δίσκος, το “Cold” αποτελεί μία άρτια δουλειά από τους Αμερικάνους. Ίσως φανεί να κουράζει στην αρχή σε έναν πιο απαιτητικό ακροατή, αλλά στο τέλος καταφέρνει να σε κερδίσει καθώς αποτελεί ένα πάρα πολύ στιβαρό παράδειγμα της μέχρι τώρα πορείας τους.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου