Ημερομηνία δημοσίευσης: 9 Νοεμβρίου
Όταν μιλάμε για τους Hail Spirit Noir μιλάμε για ένα από τα πιο ιδιαίτερα και πρωτότυπα συγκροτήματα που έχει βγάλει αυτή η χώρα. Ο συνδυασμός του ψυχεδέλικου progressive rock με το black metal και την horror αισθητική των ιταλικών ταινιών έσκασε σαν βόμβα και, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, μαζί με τους οπαδούς απέκτησαν και πολέμιους που δε μπορούν να καταλάβουν και να χωνέψουν αυτό που δημιούργησαν και συνεχίζουν να προσφέρουν με εκπληκτική συνέπεια μέχρι τώρα. Κι αυτό γιατί 'μαγείρεψαν' έναν ήχο με τόσο ετερόκλητα και προκλητικά υλικά και το κάνουν εντελώς μαεστρικά και με μοναδικό trademark τρόπο.
Ας είμαστε ειλικρινείς, αυτό που δημιούργησαν δεν είναι και ότι πιο εύκολο για το αυτί και το μυαλό. Και είναι λογικό συγκροτήματα με τέτοιες ετερόκλητες επιρροές και προκλητική ανοιχτομυαλιά να απορρίπτονται από ανθρώπους με κλειστούς ορίζοντες και κανόνες σε αυτά που θέλουν να ακούνε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο καινούργιο άλμπουμ η εκτεταμένη χρήση λατέρνας. Φαντάζεστε ένα τέτοιο επιχείρημα τι θύελλα αντιδράσεων θα είχε ξεσηκώσει τη δεκαετία του '80?
Ας επικεντρωθούμε όμως λίγο και στο καινούργιο άλμπουμ, καθώς οι προσδοκίες ήταν ήδη πολύ υψηλές μετά τα δύο προηγούμενα αριστουργήματα (για όσους μπορούν να τους νιώσουν και να τους καταλάβουν). Σε αυτό το άλμπουμ, λοιπόν, οι συνθέσεις έχουν ανέβει σε μεγαλύτερο επίπεδο, καθώς είναι πιο στιβαρές, πιο συνεκτικές και πιο απρόβλεπτες την ίδια στιγμή που διαθέτουν περισσότερους πειραματισμούς και επικεντρώνονται περισσότερο στα 70's και ταυτόχρονα είναι μπολιασμένες με περισσότερα Ελληνικά στοιχεία (όχι μόνο λόγω της λατέρνας που αναφέραμε πριν).
Γενικότερα, πρόκειται για ένα δίσκο που έχει εστιάσει πλήρως στις λεπτομέρειες σε όλους τους τομείς με σκοπό να αναδειχτούν όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτό το συγκρότημα. Οι συνθέσεις, η παραγωγή, οι ενορχηστρώσεις, τα πάντα δείχνουν δουλεμένα σε επίπεδο τελειομανίας, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά στοιχεία που αρχικά να φαίνονται αδιάφορα στο αυτί, με μια πιο προσεκτική ακρόαση όμως καταφέρνουν να δημιουργούν ένα οργασμικό παζλ ακρόασης που δε θες να τελειώσει. Πραγματικά, δε ξέρω τι να πρωτοεπισημάνω σε αυτό το δίσκο από όλα τα στοιχεία που τον καθιστά τόσο ιδιαίτερο, ξεχωριστό και εκπληκτικό. Πρόκειται για έναν τόσο πολυεπίπεδο και πολυποίκιλο δίσκος που αποδεικνύει περαιτέρω δυνατότητες που δε μας είχαν δείξει μέχρι τώρα, την ίδια στιγμή που τα βασικά συστατικά δεν έχουν αλλάξει.
Δεν ξέρω αν πρόκειται για τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους μέχρι τώρα, σίγουρα όμως πρόκειται για τον πιο ώριμο, ολοκληρωμένο, πολυποίκιλο και 'φεύγα' δίσκο τους. Ένα δίσκο ικανό να 'πειράξει μυαλά', να αφήσει για άλλη μια φορά στόματα ανοιχτά, την ίδια ώρα που όσοι δεν τους παλεύουν θα συνεχίσουν να τους κράζουν. Αυτοί χάνουν, εκτός κι αν δεν έχουν την ικανότητα να εισέλθουν σε αυτόν τον τόσο τρελαμένο κόσμο που δημιουργούν οι Hail Spirit Noir και να τον κατανοήσουν.
Βαθμολογία: 88/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
