Ημερομηνία δημοσίευσης: 7 Νοεμβρίου 2016
H Νορβηγική μπάντα που το όνομα της από τα ισπανικά στα ελληνικά μεταφράζεται ‘’σειρήνα’’, μας καλεί κοντά της σε ένα ακόμη μουσικό ταξίδι, το 8ο στα 15 χρόνια ύπαρξης της και είναι στην δική μας κρίση αν θα ανταποκριθούμε ή θα κλείσουμε τα αυτιά.
Θα έλεγα ότι μετά τα πρώτα τους δύο άλμπουμ, ‘’At Sixes and Sevens’’ και ‘’An Elixir for Existence’’, οι επόμενες δουλειές τους δε μου προξένησαν κάποια ιδιαίτερη έκπληξη, χωρίς βέβαια να πέσουν ποτέ κάτω του μετρίου, απλά αυτό το μουσικό στυλ με τα γυναικεία φωνητικά ίσως να κούρασε αρκετά. Στο τελευταίο τους άλμπουμ έχουν μια αλλαγή στη θέση της τραγουδίστριας και τα φωνητικά αναλαμβάνει η Emmanuelle Zoldan. 11 νέα τραγούδια, λοιπόν, που ξεπερνάνε τα 50 λεπτά, σα να μη πέρασε μια μέρα για το συγκρότημα. Όλα τα γνωστά συστατικά υπάρχουν και εδώ: Μπροστά τα γυναικεία φωνητικά με τα ανδρικά να ακολουθούν, τα πλήκτρα αναλαμβάνουν μεγάλο μέρος σε όλα τα κομμάτια, οι κιθάρες κυρίως θυμίζουν Nightwish - After Forever - Epica, το μπάσο και τα drums απλά ακολουθούν χωρίς κάποια μεγάλη έκπληξη.
Αρκετά εμπορικός δίσκος που όμως πάλι δεν έχει αυτό το κάτι που θα ξεχωρίσει από τα υπόλοιπα συγκροτήματα αυτού του είδους. Προσωπικά νομίζω ότι αυτό το κίνημα με τα γυναικεία φωνητικά μπροστά αρχίζει να ‘’ξεφουσκώνει’’ τα τελευταία χρόνια με αρκετές μέτριες δουλειές και κάποια αξιόλογα άλμπουμ μετρημένα στα δάχτυλα. Μακάρι να είμαι μόνο εγώ που το πιστεύω αυτό και να διαφωνήσετε μαζί μου, όμως είναι αρκετά εμφανές πόσο πλέον μοιάζουν όλα μεταξύ τους και ότι δεν υπάρχει μια σπίθα αναζωογόνησης. Στην Ευρώπη κυρίως κρατάει αρκετά καλά ακόμη αυτό το στυλ αν και πολύ βοηθάνε οι σέξυ γυναικείες παρουσίες στα φωνητικά με τις εμφανίσεις τους παρά το εύρος των φωνητικών ικανοτήτων τους στις περισσότερες περιπτώσεις.
Ως επίλογο έχω να πω ότι και αυτή η δουλειά τους βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με τις προηγούμενες, χωρίς να κάνει ‘’ούτε κρύο, ούτε ζέστη’’. Το μόνο που έχει να μου προσφέρει αυτή η δουλειά είναι σχεδόν μια ώρα μελωδικής ατμόσφαιρας και τίποτα παραπάνω. Δεν είναι σίγουρα μέσα στα άλμπουμ της χρονιάς για εμένα, ούτε πιστεύω θα το θυμάμαι σε λίγους μήνες από τώρα αφού έξω στην αγορά βρίσκονται δεκάδες πολύ καλύτερες δουλειές. Δε ξέρω για πόσο ακόμη θα δίνουμε ευκαιρίες στις ‘’σειρήνες’’ να βγάλουν μια καλή δουλειά όπως οι πρώτες δύο τους, εγώ όμως μάλλον θα κλείσω τα αυτιά μου εδώ και θα προχωρήσω παρακάτω αφού δε καταφέρανε να με σαγηνεύσουν για ακόμη μια φορά…
Βαθμολογία: 67/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης ‘’ΘΩΡ’’ Φαλάγγης
Comments
